Alþýðublaðið - 17.01.1921, Blaðsíða 1

O-eflð ím.t af A.lþýÖufiol£l£Xium.
1921
B-Iistinn.
Listi Alþýðufiokksins.
Það er sá munur á frambjóð-
endum Alþýðufloklcsins, og á hin-
um frambjóðendunum, að Alþýðu-
flokksmennirnir, eru boðnir fram
af föstum fiokk, en hinir bjóða
sig fram sjálfir. Alþýðuflokks-
frambjóðendurnir hafa ekki sagt:
Við viljum á þing, heldur hafa
kosnir fulltníar félaga þeirra er
mynda Alþýðuflokkinn sagt: Þessa
menn viljum við hafa á þing.
Óg hvers vegna hafa þeir ein-
mitt valið þessa menn, sem nú
skipa B listann, þá Jón Baldvins-
son, Ingimar Jónsson og Ágúst
Jósefsson? Þeir hafa valið einœitt
þessa menn af því að flokkurinn
var buinn að reyna j>á; búinn að
læra að þekkja þá, og kunni að
meta þá fyrir það starf sem þeir
eru búnir að vinna innan flokks-
ins.
Það er því ekkert annað en
eigin verðleikar sem hafa lyft
þessum mönnum upp í frambjóð
endasætin, og það eru ekki þeir
sem segja: komið kjósendur og
lyftið okkur upp f þingið, þá
skulum við gera þetta og þetta
(fögur Ioforð), heldur eru það
kjósendur Alþýðuflokksins, sem
segja: við viljum Iyfta ykkur upp
í þingið, því við þekkjum yltkur
og vitum hvaða stefnu þið munið
halda fram í þinginu. Víð þekkj-
um ykkur gegnum starf ykkar og
vitum að þið eruð gáfaðir, dug-
legir og óeigingjarnir mean.
Alþýðuflokksmenn og konur
kjósa því öll óhikandi B-Iistann.
En þið menn og konur sem
standið utan við a!la flokka, hverja
ætlið þið að kjósa? Finst ykkur
ekki tryggara að kjósa þá menn
sem stór flokkur sem hefir ákveðna
og alþekta stefnuskrá fær til þess
að vera í kjöri, af því hann veit
af reynslunni hverju þeir fylgja,
heldur en að kjósa menn sem
Mánudaginn 17 janúar.
bjóða sig fram sjálfir, þó þeir
jafnvel fyrir kosningarnar nú lofi
öllu fögru?
Það er alls eigi verið að segja
það hér, að allir frambjóðendurnir
nema Alþýðuflokksframbjóðend-
urnir ætli að svfkja alt sem þeir
lofa nú, heldur er sagt: hvar er
tryggingin fyrir því að þeir geri
það, þar sem enginn flokkur stend-
ur á bak við? Tryggingin er vit-
anlega engin, og vonandi er það
ekki nein móðgun gegn þessum
frambjóðendum þó kjósendur séu
vanttúaðir á þann brennandi
áhuga á málunum, sc-m aðeins
kemur fram fyrir kosningar. Hver
vill t. d. gefa svo mikið sem roð
fyrir það þó hr. Einar Kvaran
tali nú um það að „fjöldi af með-
bræðrum okkar, körlum, konum
og börnum á öllum aldri verði að
búa í svo svívirðilegum húsakynn-
um, að mörgum mundi ekki þykjá
þau samboðin skynlausum skepn-
um“.
Hefði hann aftur á móti verið
farinn að sýna í verkinu að hann
meinti eitthvað. með þessum orð-
um iönj;u áður en haun varð í
kjöri, og verið meðlimur flokks
rneð íöslu skipulagi er barðist íyr-
ir að koma þessu í lag, væri
öðru máli að gegna
Þið menn og konur, sem ekki
hafið bundið ykkur í neinn flolck.
Þið hljótið að þessu athuguðu að
sjá að þið eigið að kjósa með
Alþýðuflokknum, kjósa B-listann.
Og þið Alþýðuflokksmcnn og
konur athugið þetta: Þó keyptir
atkvæðasmalar þjóti um borgina
fyrir hina listana. Þó þarf það
ekkert að skaða okkur, ef við
öil höfum það hugfast að vera
vakandi við að vinna fyrir B list-
ann. Því hvað megá keyptir
smalar sér gegn sannfæringu
okkar ?
Ef við öll, sem. myndum Al-
þýðuflokkinn, hvort sem við erum
ung eða gömul, hvort sem við
höfum kosningarrétt eða ekki,
reynum að ná í þó ekki væri
12. tölubl.
nema eitt atkvæði hvert okkar,
þá er sigurinn vfs.
Verkalýðurinn á ísafirði sigraði
um daginn á B lista.
Og við skulum sigra hér i höf-
uðstað landsins við komandi al-
þingiskosningar á B lísta.
B-listínn sigrar!
Nóttina milli 1. og 2. dags af .
12. viku vetrar dreymdi mig að
eg var staddur í stórum og fögr-
um sal. Þótti mér hásæti mikið
standa í honum miðjum. Um-
hverfis hásætið var þéttskipaður
hópur af konum. AHar voru þær
fremur daprar ásýndum. Var eins
og helg kyrð og Iotning fylti sal-
inn. Alt í einu er salurinn opnað.
ur og maður, lágur vexti, kemur
inn. Gengur hana hægt og rólega
inn að hásætinu, stanzar þar og
lítur yfir kvensöfnuðiun. „Eg er
reiðubúinn", mælti hann, „viljið
þér gera svo vel og lyíta mér?"
þá þótti mér sumar hlaupa á dyr,
en nokkrar ruddust að hásætinu
og gerðu sig Ifklegar að ganga
undir tnanninn og lyfta honum.
Þær, sem ekki komust að mann-
inum til að lyfta, krosslögðu hend«
urnar á brjóstum sér og sungu:
Ó, hversu sæll er hópur sá,
sem heldur trygð við Jón.
Þar enginn Ifða maður má
af mjólkur vöntun tjón,
ef konur honum koma’ á þing
í kærleiksríkri saraeining.
Þó ýmsír hlutir eudist skamt,
þá endist mjólkin samt.
í þessu vaknaði eg. Þótti mér
ómurinn af söngnum eins og deyja
út fyrir eyrum mér á meðan eg
var að losa svefninn.
Eg leit á klukkuna. Hana vant-
aði þá nákvæmlega 93 raínútur
til að vera 6 Mig hefir því