Alþýðublaðið - 17.01.1921, Blaðsíða 1

Gefið ut af ^.lþýduflol£]£iLum.
1921
Mánudagina 17 janúar.
12. tölubl.
B--lístinn.
Listi Alþýöufíokksins.
Það er sá munur á frambjóð-
endum Alþýðuflokksins, og á hin-
um frambjóðendunum, að Alþýðu-
flókksmennirnir, eru boðnir fram
af föstum flokk, en hinir bjóða
sig fram sjálfir. Alþýðuflokks-
frambjóðendumir hafa ekki sagt:
Við viljum á þing, heldur hafa
kosnir fulltrúar félaga þeirra er
rnynda Alþýðuflokkinn sagt: Þessa
menn viljum við hafa á þing.
Óg hvers vegna hafa þeir ein-
mitt valið þessa menn, sem nú
skipa B Iistann, þá Jón Baldvins-
son, Iogimar Jónsson og Ágúst
Jósefsson? Þeir hafa valið einmitt
þessa menn af því að flokkurinn
var búinn að reyna þá; búinn að
læra að þekkja þá, og kunni að
meta þá fyrir það starf sem þeir
eru búnir að vinna innan flokks-
ins.
Það er því ekkert annað en
eigin verðleikar sem feafa lyft
þessum mönsum upp i frambjóð
endasætin, og það eru ekki þeir
sem segja: komið kjósendur og
lyftið okkur upp í þiKgið, þá
skulum við gera þetta og þetta
(fögur loforð), heldur eru það
kjósendur Alþýðuflokksins, sem
segja: við viijum Iyfta ykkur upp
i þingið, því við þekkjum ykkur
og vitum hvaða stefnu þið munið
halda fram í þinginú. Við þekkj-
um ykkur gegnum starf ykkar og
vitum að þið eruð gá/aðir, dug-
legir og óeigingjarnir mean.
Alþýðuflokksmenn og konur
kjósa því öll óhikandi B-listann.
En þið menn og konur sem
standið utan við a'.la flokk??, hverja
ætlið þið að kjósa? Finst ykkur
ekki tryggara að kjósa þá menn
sem stór flokkur sem hefir ákveðna
og alþekta steínuskrá fær til þess
að vera í kjöri, af því hann veit
af reynslunni hverju þeir fyigja,
heldur en að kjósa mean sem
bjóða sig fram sjálfir, þó þeir
jafnvel fyrir kosningarnar nú lofi
öllu íögru?
Það er alls eigi verið að segja
það hér, að allir frambjóðendurnir
nema Alþýðuflokksframbjóðend-
, urnir ætii að svíkja alt sem þeir
lofa nú, heldur er sagt: hvar er
tryggingin fyrir því að þeir geri
það, þar sem enginn flokkur stend-
ur á bak við? Tryggingin er vit-
anlega engin, og vonandi er það
ekki nein móðgun gegn þessum
frambjóðendum þó kjósendur séu
vantrúaðir á þann brennandi
áhuga á máiunum, sem aðeins
kemur fram fyrir kosningar. Hver
vill-t. d. gefa svo mikið sem roð
fyrir það þó hr. Einar Kvaran
tali nú um það að „fjö'di af með-
bræðrum okkar, körlum, konum
og börnum á öllum aldri verði að
búa í svo svfvirðiíegum húsakyim-
ura, að mörgum mundi ekki þykjá
þau samboðín skynlausum skepn-
um".
Hefði hann aftur á móti verið
farisn að sýna í verkinu að hann
meinti eitthvað- með þessura orð-
um lön^u áður en haun varð í
kjöri, og verið meðlimur flokks
m'eð föstu skipulagi er barðist fyr-
ir að koma þessu í lag, væri
öðru máli að gegna
Þið menn og konur, sem ekki
hafið bundið ykkur í neinn flokk.
Þið hljótið sð þessu athuguðu að
sjá að þið eigið að kjósa með
Alþýðuflokknum, kjósa B-listann.
Og þið Alþýðuflokksiyenn og
konur athugið þetta: Þó keyptir
atkvæðasmalar þjóti um borgina
fyrir hina listana. Þó þarf það
ekkert að skaða okkur, ef við
öll höfum það hugfast að vera
vakandi við að vinna fyrir B list-
ann. Því hvað mega keyptir
smalar sér gegn sannfæringu
okkar ?
Ef við öll, sem. myndum Al-
þýðuflokkinn, hvort sem við erum
ung eða gömul, hvort sem við
höfum kosningarrétt eða ekki,
reynum að ná í þó ekki vœri
nema eitt atkvæði hvert okkar,
þá er sigurinn vfs.
Verkalýðurinn á ísafirði sigraði
um daginn á B lista.
Og við skulum sigra hér í höf-
uðstað landsins við komandi al»
þingiskosningar á B lísta.
B-listinn sigrar!
örauintté
Nóttina milli 1. og 2. dags af
12. vikú vetrar dreymdi mig að
eg var staddur i stórum og fögr-
um sal. Þótti mér hásæti mikið
standa í honumi miðjum. Um<
hverfis hásætið var þéttskipaður
hópur af konum. Allar voru þær
fremur daprar ásýndum. Var eins
og heig kyrð og lotning fylti sal-
ian. Alt f einu er salurinn opnað.
ur og maður, lágur vexti, kemur
inn. Gengur hann hægt og rólega
inn að hásætinu, stanzir þar og
lííur yfir kvensöfnuðiun. BEg er
reiðubúinn", mælti hann, »viljið
þér gera svo vel og lyíta mér?"
þá þótti mér sumar hlaupa á dyr,
en nokkrar ruddust að hásætinu
og gerðu sig Ifklcgar að ganga
undir manninn og lyfta honum.
Þær, sem ekki komust að mann-
inum tii að lyfta, krosslögðu hend»
urnar á brjóstum sér og sungu;
Ó, hversu sæll er hópur sá,
sem heldur trygð við Jón.
Þar enginn Ifða maður má
af mjólkur vöntun tjón,
ef konur honum koma' á þing
í kærleiksrfkri sameining.
Þó ýmsir hiutir eadist skamt,
þá endist mjólkin samt.
í þessu vaknaði eg. Þótti mér
ómurinn af söngnum eins og deyja
út fyrir eyrum mér á meðan eg
var að losa svefninn. -
Eg leit á klukkuna. Hana vant-
aði þá nákvæmlega 93 mínútur
til að vera 6 Mig hefir því