Tíminn - 21.11.1965, Blaðsíða 6

SUNNUDAGUR 21. nóvember 1965
DAGURINN
T.ÍMJNN
Ragnheiður með Maju í gönguferð eftir reiðtima. Hryssan er West.
faler, blandað með Voilblut.
.
á reiðsýningum. A sumrin,
þegar veður ieyfir, fer kennsl
an fram á sandvelli eða á tún
flötum við skólann.
Skólinn á 16 hesta af öll-
um stærðum. Sá stærsti er 170
sm. en sá minnsti 140 cm.
Aðrir hestar sem hér eru eru
allir í einkaeign, hefur þeim
verið komið hingað í tamn-
ingu og geta eigendur sjálfir
komið og riðið út. Nemendur
koma stundum sjálfir hingað
með hesta. Tamningu þessara
hesta annast kennarar og þeir
nemendur sem eru hér við reið
kennaranám, einnig skóla-
stjóri, sem leiðbeinir nemend-
um er þeir vinna að tamn-
ingu hesíanna.
Það kostar oft mikla þolin-
mæði að þrautsegju að temja
þessa stóru hesta. Þeir eru
ekki alltaf tilbúnir að láta að
vilja tamningamannsins. Áætl
að er að það taki 6 mánuði til
eitt ár að temja hest. Ef hest-
urinn er góður og þykir efni-
legur er haldig áfram að kenna
honum. Að þremur árum liðn-
um er ætlazt til að hann sé
fulltaminn til erfiðustu gráðu
í „Dressur.“
Það sMptir ekki mestu máli,
að hesturinn sé stór, það fer
að vísu eftir stærð knapans,
meira er um vert að hestur-
inn sé fallega byggður, hafi
góðan gang og sé lundgóður.
Litlir hestar geta til dæmis ver
ttð góðir hindrunahlaupshest-
ar ekM síður en stórir en miða
verður við getu þeirra. Þeim
eru eimnig kenndar sömu æfing
ar og listir og stórum hestum.
Dagurinn hér á skólanum
hefst M. sex að morgni. Þá
gengur Andreas, upprennandi
reiðkennari, um ganga skólans
og bankar á svefnherbergis-
dyrnar. Að hálfri klukkustund
liðinni eru kennarar og nem-
endur allir mættir úti í hest-
húsi og vinna þar saman við
að gefa og brynna hestunum,
hreinsa frá þeim blautan og
óhreinan hálm og setja nýjan
í staðinn. Síðan eru allir hest
ar burstaðir vel og rækilega,
hófar hreinsaðir og borin á þá
hóffita, fax, ef eitthvað er,
kembt.
Hver nemandi hefur einn til
tvo hesta að hirða um. Með
þessu móti læra nemendumir
að umgangast og þekkja hest-
ana. Einnig vita þeir þá hvem-
ig þeir eiga að hirða um
hesta ef þeir síðar verða hesta
eigendur.
Klukkan átta er morgunverð
ur og er þá margur orðinn
matarþurfi. Eftir morgunverð
laga nemendur til á herbergj-
um sínum. Klukkan níu hefst
reiðkennsla. Nemendum er
sMpt í hópa og eru átta í
hverjum hóp. Hverjum nem-
anda er ætluð ein klukkustund
á dag. Þeim sem lengra eru
komnir finnst það of lítið og
fá þá að vera með aðra klukku
stund. Oft er það þó svo að
nemandinn lærir meira á einni
klukkustund en á tveim til fjór
um, sérstaklega ef um byrj-
endur er að ræða. Þegar tím-
inn er stuttur einbeitir nem-
andinn sér betur og tekur eft-
ir ábendingum kennarans. Þeg
ar nemendur eru ekM í reið-
tímum fá þeir tilsögn í ýmsu
varðandi hirðingu, fóðrun og
meðhöndlun hesta. Einnig er
þeim kennt að hirða reiðtygi.
Hnakkar og beizli eru hreins-
uð vikulega.
Milli kl. 11 og 12 er hest-
unum gefnir hafrar og þeim
brynnt. Hálmurinn lagður und
ir þeim, gangarnir sópaðir o.s.
frv. Kennarar og nemendur,
sem ekki eru í reiðtímum,
hjálpast að við þetta. Klukk-
an tólf er hádegisverður og
síðan hlé til kl. 2.
Klukkan 2 fær hið svokall-
aða heimafólk, fastir nemend-
ur, sína reiðkennslustund. Það
er sv0 með reiðmennsku ems
og annað að menn geta alltaf
Framhald a bls 11
Húsakynni reiðskólans í Rínardölum eru mjög björt og visMeg. Nemendur skólans í útreiðatúr.
Þættinum hefur borizt bréf frá Ragnheiði Sigurgrímsdóttir, þar sem hún segir frá dvöl
sinni á reiðskóla í Þýzkalandi, en þar lærir hún m. a. reiðmennsku, tamningu, fóðrun og
hirðingu hesta.
Áður starfaði Ragnheiður sem flugfreyja lijá Loftleiðum á árunum 1957—1964, eða í 7
ár samfleytt, og var ein af yfirflugfreyjumfélagsins.
Þegar tími gafst til frá flugfreyjustörfunum fór hún á hestbak og á nú 2 reiðhesta og
1 trippi.
Það má telja til tíðinda að stúlka í Því starfi taM sig upp og helgi sig liestamennskunni
af lífi og sál. — Ragnheiður er ættuð frá Holti í Áraessýslu. Hún er væntanleg heim
um áramót, og hefur í huga að kenna reiðmennsku á vegurn hestamannafélagsins FÁKS i
Reykjavík. O.Á.
stofnsettur árið 1959. Skóla-
stjóri er Albert Brandl, hefur
hann starfað hér s.l. þrjú ár.
Áður hafði hann verið starf-
andi reiðkennari við hinn
þýzka reiðskóla í Warendorf,
en við þann skóla hafa margir
beztu reiðmenn Þýzkalanls
lært.
Auk skólastjórans starfa þrír
aðrir reiðkennarar við skólann.
Skólinn starfar allt árið. Nám
skeið eru haldin mánaðarlega
annars er fólki frjálst að
dvelja svo lengi sem það vill.
skrifuð sem tamningamenn og
mega einnig stunda kennslu-
störf imdir leiðsögn viður-
kennds reiðkennara. Er þau
hafa unnið að þessum störfum
í fimm ár, geta þau teMð reið-
kennarapróf, verða þó að vera
orðin tuttugu og fjögurra ára.
Þá fyrst eru þau fullgildir
reiðkennarar.
Hesthús skólans rúmar 60
hestá. Er það steinsteypt bygg
ing, björt og rúmgóð. Á lofti
yfir hesthúsinu er geymsla fyr
ir hev, hálm og hafra. Hey og
hestur með meðal brúkun, sem
vegur um 600 kg, fái 5—6 kg.
af heyi og höfrum daglega.
Einnig tína þeir úr hálminum,
sem er á gólfinu undir þeim.
Hey er gefið kvölds og morgna
hafrar einnig og auk þesss um
miðjan daginn.
Hestamir eru ýmist í stíum
eða básinn. Á gólfinu undir
þeim er haf ður hálmur.
Áfastur við,hesthúsið er reið
salurinn og er innangengt á
milli. Reiðsalurinn er tuttugu
sinnum sextíu metrar að stærð.
í öðrum enda hans eru áhorf-
endapallar, þar sem fólk getur
setið og fylgzt með 'kennslu,
einnig ætlað fyrir áhorfendum
RITSTJÓRI: OLGA ÁGÚSTSDÓTTIR
_______________________________••
I ÞYZKALANDI
í þéttbýli og stórborgum
Þýzkalands hefur unga kynslóð
in lítið tækifæri til að kynnast
hestum, umgangast þá og læra
að þekkja þá sem félaga og
vini á þann hátt sem við á
íslandi gerum. Hér er ekkert
sem heitir „að fara í sveit"
eins og við segjum heima, þeg-
ar sumarleyfi í skólunum hefj
ast.
Reiðskólar eru margir starf-
andi hér í landi og gegna mikil
vægu hlutverki í þessu sam-
bandi. Éinn þessara skóla er
reiðskólinn í „Rheinland“ Sem
stendur við þorpið Wiilfrath í
nágrennj Dusseldorf. Skólinn
sem er heimavistarskóli, var
Bezt sótt og vinsælust eru sum
amámskeiðin. í júli síðastliðn
um voru hér 40 stúlkur á
aldrinum 12—18 ára. Nám-
skeið fyrir pilta var haldið í
ágúst og var það einnig full-
setið.
Nemendur úr háskólum víða
að úr landinu voru hér á nám-
skeiði septembermánuð. Fastir
nemendur eru hér sex. Eru þaö
piltar og stúlkur við reiðkenn
aranám. Þau eru hér við nám
í þrjú ár, vinna fyrir húsnæði
óg fæði og fá auk þess nokkra
vasapeninga. A3 þessum þrem
árum liðnum taka þau próf við
reiðskólann í Warendorf (Brer
eitersprúfung). Þá eru þau út-
hálmur er bundið í smábagga
og er þeim hent niður um göt
á loftinu og síðan dreift til
hestanna. Hafrar eru í stórri
þró á miðju gólfiniL.Lúa er á
gólfinu í einum enda þróar-
innar. Úr henni er renna, sem
loku er rennt fyrir, niður í
hesthús. Undir rennunni er
stórri Mstu á hjólum komið
fyTÍr. Þegar opnað er fyrir gat
íð renna haframir niður í Mst
una og þegar hún er full er
lokunni rennt fyrir. Þegar harf
ar eru gefnir, er Mstunni eMð
d milli hestanna.
Það fer eftir stærð og af-
köstum hestsins hve miMð hon
um er gefið. Áætlað er, að reið