Alþýðublaðið - 15.03.1959, Qupperneq 4

Útgefandi: AlþýiSuflokkurinn. Eitstjórar: Benedikt Gröndal, Gisli J. Ast-
Jiórsson og Helgi Sæmundsson (áb). Fulltrúi ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmars-
am. Fréttastjóri: Björgvin Gúðmundsson. Auglýsingastjóri Pétur Péturs-
son. Eitstjórnarsímar: 14901 og 14902. Auglýsingasími: 14906. Afgreiðslu-
Bírni: 14900. Aðsetur: Alþýðuhúsjð. Erentsmiðja Alþýðubl. Hverfisg. 8—10.
Eimnemúngskjördœmi
FLESTIR ÞEIE, sem berjast af mestu kappi
gegn hinni fyrirhuguðu kjördæmabreytingu, segj-
ast vera fylgjandi einmenningskjördæmum utn
land allt. Það er lofsvert, að menn hafi skýra skoð-
'un á sliku máii sem þéssu, svo framarlega sem beir
gera sér fulla grein fyrir afleiðingum hennar.
Höfuðmótbáran gegra stórum kjördæmum hef
ur hingað til verið sú, að þar með mundu öll
gömlu kjördæmin íiem-a- eitt verða „afnumin“.
Eru dregin fram öll hugsanleg rök, sem tengja
má við ást mairna á foiítíðinni, sögunni og héruð-
um sínum þessu iraáli iil stuðnings.
En hafa þessir iraenra athugað, að einmeim-
ingskjördæmi um larad allt mundu ekki síð.úr
geta kallazt „afnám“ gömiu kjördæmanna? Ef
landinu væri á eirahvem skynsamlegan hátt
skipt í einmerarairagskjÖrdæmi, mundi ekki
standa steinn yfir steirai af hmni dönsku kjör-
dæmaskipíinu, seira mú er talin svo heilög. Þaim-
ig falla tillögur þessara manna fyrir þeirra eig-
in rökum!
Ef einhver einmeiiningskjördæmasinn i efast
um, að hér sé rétt með farið, þá getur hann setzt
niður með íslandskort og skýrslur hagstofunnar
ntr. íbuafjölda landsins. Svo getur hann glímt við
þá þraut að skipta landkm í einmenningskjördaími.
Þetta hefur fjöldi manna reynt að gera á ís-
landi, allt frá Hannesi Hafstein ti'l nútímamanna.
Og þeir hafa komizt að þeim sannleika, að það er
ótrúiegum erfiðleikum bundið að iskipta landinu
í einmenningskjördæmi. Ef það er gert, þá verða
hin gömlu héruð skorin sundur og saman.
Málflutningur Eramsóknarmanna um kjör-
•dæmamálið einkennist ekki af rökvísi. Þeir berj-
ast gegn því, að gömlu kjördæmin verði „afnum-
in“ með stórum kjördæmum, en heimta „afnám‘‘
þeirra rneð einmenningskjördæmum!
Ég óska eftir að gerast áskrifandi
að Alþýðublaðinu.
Gjörið svo vei að byrja
strax að senda mér það.
Nafn ........................
Heimilisfang ................
H a n n es
h
Viljið þér fá Alþýðublað-
ið að síaðaldri? Kiippið þá
þennan áskriftarseðil út
og sqndið okkur.
★ Athyglisvert bréf frá
sjómanni um efiir-
litið með vélbátunum
★ Eftirlitið er lélegt og
ófullnægjandi, enda
skortur á skipulagi
og mannvali.
★ Nokkrar tillögur til
þess að bæta úr
ástandi.
FYRIR NOKKRU síðan gerði
ég að umtalsefni skipaeftirlitið,
birti bréf frá sjómanni, þá frá
formanni Sjómannafélags Rvík-
ur og loks athugasemdir og á-
gætar skýringar frá skipaskoð-
unarstjóra ríkisins. Umræður
ura þetta mál eru eðlilegar nú
og mjög nauðsynlegar. I>ær
koma fram af þeirri vissu, að
sjálfsagt sé að ræða málin opin-
berlega til þess að ný sjónarmiö
komi fram. Hér fer á eftir bréf,
sem mér barst frá Akranesi.—
og þakka ég bréfritaranum fyrir
■ tilskrifið.
H. Ö. SKRIFAR, en íiann er
sjómaður: ,,Með tilliti til hinna
hörmulegu sjóslysa, sem nú
hafa dunið y|ir þjóð vora, förum
við sjómennirnir sumir hverjir
að hugleiða meir en ella hið oþ-
únbera eftirlit með. skipum og
fiskibátum yfirleitt. í hverri
verstöð eru skipaðir af hinu óp-
inbera. sérstakir skipaskoðunar-
menn og hér á Skaganum er það
eins, og langar mig að ræða það
nokkru nánar. Ég er ekki að
segja, að eftirlitið sé lakara hér
en víða annars staðár, en mér-
finnst ekki viðeigandi að aðal-
skoðunarmaðurinn skuli vera
fastur starfsmaður hjá stærsta
útgerðarmanni bæjarins. Hann
;er að vísu skipasmiður, en orð-
inn það fullorðinn, að hans
þjónusta í þessa átt getur tæpast
talizt heppileg. Um hina tvo
skoðunarmennina er það að
segja, að þeir sjást mjög sjaldan
við þessi störf og jafnvel aldrei,
og álít ég það heldur ekki heppi-
lega þjónustu.
ÉG VEIT EKKI hvað mikill
dekkíeki má vera á fiskibát til
þess að það teljist í lagi, en það
er orðið nokkuð mikið þegar
iekur svo.í allar kojur, að ekki
er vært í þeim af þeim sökum
og kojuföt vérða ónýt eftir stutt
an tíma. Ég held að það geti
varla talizt löglegt. að neglá
þannig yfir þiljuljóra á háseta-
klefa, að útilokað sé að opna
hann innan frá, því að þessi ljóri
getur í mörgum tilfellum verið
neyðaruppgangur. Til mun það
vera hér, að ekkí er hægt að
skálka lestarlúkur á sumum bát
unum einfáldlegá vegna þess, að
enginn útbúnaður er um borð í
þeim til þess. Til er það að stýr-
ishúsin á bátunum eru það ó-/
þétt, að þar er ekki hægt að
standa nema algallaður. Korta-
klefinn þar inn a.f sömuleiðis og
það svo, að þar er öklasjór á
gólfi og meira. Sá klefi er í mörg
um tilfellum vistarvera skip-
stjóra. Ýmislegt fleira væri hægt
upp að telja og skal gert ef ósk-
áð er eftir, en ég læt nú staðar
numið í biii.
o r n i n u
ÉG SET EKKI þessar línur
hér fram til þess að kasta rýrð á
einn eða neinn, heldur til þess ef
vera mætti að vekja menn til
umhugsunar um þessi mál, og að
fullkomin þörf er á meira og á-
kveðnara eftirliti einmitt með
fiskibátunum, ekki síður en öðr-
um skipum. Það hefur tjáð mér
gamall og reyndur formaður, að
sennilega væri eftirlitið hér á
Skaganum mun betra en víða
annars staðar á landinu. Þá hlýt
ur-sú spurning.að vakna, hvaða
menn eru valdir í þennan starfa.
Væri svo mikil goðgá að hafa t.
d. einn af hverjum þremur eftir-
litsmönnum einmitt sjómann,
sem einliverja reynslu hefur að
baki sem slíkur? Og væri ekki
þörf á að endurskoða þær regl-
ur, sem farið er eftir um skoðun
á fiskibátum með tilliti tii þess,
hvað bátarnir eru orðnir stórir
og farið að sækja meira á þeim í
vondum veðrum og meir en
helmingi lengra en áður var?
YFIRLEITT er fiskibátaflo.t-
anum boðið það mikið meira nú
en áður, að gamlar reglur og
lög eru að sjálfsögðu orðin úr-
elt. Ég álít að semja þurfi al-
gjörlega að nýju reglugerð, sem
feli í sér lágmarkskröfur um
haffæri fiskibáta. Og útgerðar-
mönnum verði gert að skyldu að
láta yfirfara báta sína reglulega
rækilega einu sinni á ári, en
sleppa heldur öllu smáklastri,
sem framkvæmt er á nokkrum
dögum fyrir hvert veiðitímabil.
Slíkar viðgerðir verða hvorki
fugl né fiskur, t. d. eins og að
slá í dekk á bát í frosti og snjó
á haustin og veturna, slíkum og
þvílíkum vinnubrögðum er lítið
gagn að En þannig eru vinnu-
brögðin oft þegar ekki er notað-
ur hinn rétti tími til að gera það,
PÆGUEGl R

Yorkápur
í fallegu úrvali.
Einnig ódýrar unglingakáp-
ur, fallegir litir.
15 Laugavegi 15
sem gera þarf, skipunum til
góða. Það ætti að vera-metnaður
hvers útgerðarmanns að hafa
báta sína í sem allra fullkomn-
asta standi og sjómenn ættu að
hafa rétt til þess að kvarta, ef
þeim finnst að fleytur þær, sem
þeir vinna á, svari ekki þeim
kröfum, sem gerðar eru eða gerð
ar verða um haffært ástand
skipa og fiskibáta.“
Hannes á horninu.
Pantlð drykki vora í tíma
hjá kaupmannl yðar.
Munið, að eingöngu
f>að bezta er nógu
gött fyrir yður.
v/-nW.
ÍCANAÐAj
DRX
H.F. CLGERÐIK
Bindindisiéiag skumanna.
Reykjavíkúr- og Hafnarfjarðardeild heldur
sunnudaginn 15. marz 1959 í Aðalstræti 12 (uppi), og hefst
hann kl. 15,30.
F u n d a r e f n i :
1. Tillaga 'um stofnun sérstakrair deildar í .Hafnarfirði.
2. Venjuieg aðalfundarstörf.
3. Önnu-r mál, ef fram koma.
Félagsmenn eru minntir á að fjölmenna stundvís-
lega.
Stjórnin.
ALÞÝÐU-
( BLAÐSINS er 14-9-06
u® 15. marz 1959 — Alþýöublaðið
,3