Alþýðublaðið - 23.11.1934, Blaðsíða 2

FöSTUDAGINfN 23. NÓV. 1934.
ALPÝÐUBLAÐIÐ
2
Harðar deilnr á pingi Dana
nm afnám lands|iingsins.
Íhaldsílokkarnir nota landsþingið til pess
að hindra fullt lýðræði í landinu.
KALUNDBORG i gær.
ILLÖGUR dönsku stjórn-
arinnar til breytinga á
Grundvallarlögunum voru til
1. umræðu í pjóðpinginu í dag.
Breytingarnar eru aðallega pær,
að stungið er uppá afnámi
landpingsins.
Landspingið hindrar iýðræðiði
landinu, segja jafnaðarmenn.
Fnamsög!umaður jafnaðarmanna
talaði fyrstair og mælti eindrtegið
mieð bneyti'ngunni, og taldi mikla
þöirf á þvl, að fá landsþingið af-
numið, til þess að tryggja lýð-
ræðið í landinu, þar sem það
hafði sýn.t s‘ig, að landsþingið
tefði óieðliiiega fyrir framgangi
mála. Hainn sagði einnig, að það
hefði sýnt sig meira og mieina
iundanfarið, að viiji almenniings
væri miaira og meira í þá áttina,
að losna við landsþingið.
íhaldsflokkarnir vilja halda í
landspingið til að geta hindr-
að vald ineirihiutans.
Talsmaður vimstriímanna mælti
á móti því, að landsþiingið yrði
lagt iniður, og sagði, að sú bneyt-
Falskir tveggja
krónu peningar í Dan- ]
mörku
KALUNDBORG ígærkvftldi. (FÚ.)
Falskir tveggja króntu piemmg-
ar hafa undanfarið verið í um-
ferði í Danmörku og eru mjög
veL gerðir. Maður í Aarhus hefir
í dag verið tekinm fastur fyrir
þátttöku í þessari peningafölsun,
en menm urðu fyrst varir við
fölsku peningana í rnaí s. 1.
írar afþakka
heimboð Bretakonungs.
KALUNDBORG i gæikveldi. (FO.)
Ríkisstjórinn í irlandi hefir af-
þakkað boð Georgs Bnetakonungs
ing myndi verða til hins verra,
og jafnvel stefna í leinræðisátt,
og vefða til Iömunar á lýðræðimu.
Hann sagði, að flutningur málsins
og það, hversu stjónniin léti sér
ant um það, að losna við lands-
þingið, væri aðallega vbttur um
valdafíkn stjórnarinnar sjálfrair.
Frams ögumaður í|h a I d s f lokkss ims
mælti einnig á móti bneytingumini
og ámælti stjónninni fyrtijr aðferð-
ir hennar við fiutning málsiins.
Hanrn s.agði að það væri betra, að
hafa þing í tveim deildiuim en
eimná, af því að það trygði betri
feistu í stjónnarfarið en ella og
gerði lýðræðdð öruggara og taldi
að ekki yrði hægt að' komast hjá
tveggja deilda skipulaginu, ef vel
ætti að vera.
Fr,amsögumaður nóttæka flokks-
ins mælti með bneytiingunná í
sjálfri sér, en vildi vinna að vin-
samlegiu samstarfi til þess að fá
það skipulag, sem bezt trygði
það, að valdið væri raunveruLega
hjá þjóðinni sjálfri.
Umræðumum var fnestað í
kvöld.
um að sitja brúðkaup sonar hans,
og teJur sig ekki geta þegið það
vegna skuldbindinga sinna við de
Valera.
Svarið er samið á keltmesku, en
ensk þýðing látin fylgja.
Fylgi þjóðernissinna
fer vaxandi á Indlandi.
LONDON í gærkveldi. (FÚ.)
Síðustu fréttirnar um kosninga-
Úrslitin í Jndlandi benda til þess,
að Kongnessmenn, eða þjóðernis-
siinnar, hafi unnið talsvent á.
í 11 kjördæmum af 16 í Ma-
dras höfðu þeir frambjóðendur,
og þeir hafa allir náð kosningu,
en f miðfylkjunum hefir þjóð-
ernissinni felt fyrri forseta and-
stöðuflokksins á þinigi.
I Indlandi standa kosmjngar yf-
ir í hér um bi.1 tvær vikur.
Osamkomuiag
milli Breta og Japana
á flotaráðstefnunni
í London
LONDON; í gærkveldi. (FÚ.)
APAN befir ekki fallist á mála-
miðlunartillögur Bneta í 'fjliotiar
málunum á ráðstefnu þeirri, ernú
fier fram í London.
Japanski siendiberrann í Lond-
on, Matsudara, tilkynti utanrik-
isnáðherra Bneta, Sir John Simon,
þetta í dag
Brezka uppástungan var á þá
leið, aði í Istað þess að fullnægja ;
kröfum Japana um aukinn ílota, ■
skyldi jafnrétti þeirna í ílotamál- J
um verða viðurkent og þe'iim sið- . ]
an heimilað að auka flota sinn i
tii jafns við hinn ameríska og
bnezlta, á löngum tíma.
BoLbertssháíiðahBlá
í Danmöiku
KALUNDBORG ígærkveldi. (FÚ.)
Ýmisfconar hátí'ðlahöJd farla
fram í Kaupmannahöfn um mán-
aðlamóitin vegna Hiolbergsafmælis-
ins.
f koinlunglega leikhúsilniU verður
hátíðasýniug, og sérstakur fyrir-
kistúr í háskóLanum, iein stúdent-
ar qg fJieiri halda sérstaka Hol-
beitgshátíð . náðhúsinu 1. dez.
Þar ,1/ets Johannes Poulsien fon-
máJa eftir Johs. V. Jensen, en
Vilhelm Andensien og Roos flytja
ræðun, og kaflar úr leikritum
Hiolbiergs verða sýndir. Þessari
athöfn verðlur útvanpað.
Beztu
labblöðin,
þunn, flugníta.
Raka hina
skeggsáru t'i-
finningarlaust.
Kosta að eins
25 aura. Fást
í nær öllum
verzlunum
bæjarins.
Lagersími 2S28 Pðsihðlf 373
Hvaða bæbnr ern pai, sem
VÍSIR 24 okt. ’34 segir um: „sem hafa mikla kosti.“
EIMREIÐIN, júlí — sept segir: „Nemandinn lærir ótrú-
lega fljótt að hugsa á málinu, og bera pað fram rétt.
Kennarar í ensku hér á landi ættu að kynnna sér þess-
ar nýju kenslubækur". NÝJA DAGBLAÐIR 30. okt. ’34,
segir: „Eru þessar bækur sniðnar skv. þeirri þekkingu
og reynslu“, og ALÞÝÐUBLAÐIÐ 7. nóv. ’34, segir:
„Þetta eru vafalaust beztu námsbækumar, fyrir þá, sem
þegar hafa fengið undirstöðu í heimsmálinu, en óska
SMAfiUOLYIlNGAR
ALÞÝÐUBlfiÐSINS
VlflSKP DAGSIN!i0yr
Vandaðastar og ódýrastar skó-
viðgerðir fáið þér hjá Þ. Magnús-
syni, Frakkastíg 13, áður Lauga-
vegi 30.
Veitið athygli! Mánaðarfæði
kostar að eins 60 krónur, að með-
töldu morgun- og eftir-miðdags-
meiri mentunar. Stillinn er nákvæmur og ber vott um
vandvirkni góðs kennara.“? „English for Iceland" og
„Forty Stories", eftir Howard Little.
Múrarar!
Nýkomið
Skeiðar
Hamrar
Filt.
Málning & Járnvðrur.
Simi 2876. Laugavegi 25. Sími 2876.
kaffi, 1 krcnu tveir heitir réttir og
kaffi. Morgunkaffi ait af til kl. 9.
Fljót afgreiðsla. Matstofan Tryggva-
götu 6.
Nærfof.
Athugið karlmannanæríötin,
sem við höfum við allra hæfi
og öilu verði frá kr. 3,50 til
33 kr. settið, úr baðmull —
Mako-ull — ull og silki
og ekta alullar kamgarni, sem
er bæði holt og nær óslít-
andi. Mikið úrval af sokkum.
Georgs verð! — Vörubúðin,
Laugavegi 53.
Punt- og fata-tölur, fatatil-
legg. Vörubúðin, Laugavegi 53.
Sænffurfatnaðnr.
«■»%. -v -rs t B I
iStmiife fúíMmmm H lifnn
Saogavíj 34 J^uxit <300
Við seljum sængurdúka, sem
við berum ábyrgð á, hvit og
mislit veraefni, léreft, lakaM
efni Vörubúðin, Laugavegi 53.
HÚSHÆÐI ÓSKAST@l;“ «*.
Litið herbergi óskast nú þegar.
Upplýsingar í síma 2203 eftir kl. 7
Býður ekki viðskiftavinum sinum annað en fullkomna kemiska
hreinsun, litun og pressun. (Notar eingöngu beztu efni og vélar.)
Komið því þangað með fatnað yðar og annað tau, er þarf
þessarar meðhðndlunai við, sem skiiyrðin eru bezt og
leynslan mest.
Sækjnm og sendnm.
VeMeiIdarbréf.
Gæti komið til mála kaup á veðdeildarbréfum í
minni og stærri kaupun*.
Væntanlegir seljendur skýri frá, hvaða flokkur
og verð.
Tilboð sendist blaðinu, merkt: „Veðdeildarbréf\
Epli
Vínber, lækkað verð
1 króna V2 kg*
Niðursoðnir ávextir,
allar tegundir.
Sveskjur og aðrir
þurkaðir ávextir.
Laugavegi 63. Sími 2393.
' |
HÖLL HÆTTUNNAR
■ ■ r
að heimsókn kommgs til heninar daginn áður hefði haft þau
ábrif á hann, að hann væri fús tjl að trúa öliu illu, sem' hainiú
hieyrði um hana.
Hún afréð að fara tafarjaust til Parfsar. Hún skrapp snöggvast
heim ti,l Bellievuie og validi sér fámienna fylgdarsveit, seim fara
skyidi með henni til höfuðborgamniar. Hún lét maddömu de
Hausset verða leftir í BielJevue og bað. hana fyrir Deistine.
Úr búningsstofu maddömu de Pompadour var hægt að ganga
um leynidyr inni í þröngiam gang, sem endaði við stuttan stiga,
er ,lá beint að felustað þeim, sem Romain, die Vrie gneifi var nú ,ó.
Þangað skauzt maddalman óséð, og fyrir neðan stigann. mættj
hún Lemoyne.
Hann heyrði til hennar og opnaði dyrnar inn í herbergið fyri;r
henni, en hún hikaöi við og leit spurinaraugum yfir á legubekkinn,
þar sem Romaín lá.
„Hefir hann sofið vært?“
„Já, maddama, síðan ég gaf honum deyfilyf.“
Hann gat ekki ilátið vera að dást með sjálfum sér að fegurtö
og búningi madddömunnar. I þessu skuggalega og kuldalega
herbergi var hún einna Jíkust veru úr æðri heimi. Hún vildi sjá-
aulega hraða sér og sagði einbeitt við Lemoynie:
„Komið þér með mér.“
'Hann fór með henni upp í stofu hanmar. Hún lokaði þilinu
í skyndi á eftir þeim og fór svo að leggja homun lífsrieglurnar.
„Þér verðið að vera ákaífega gætinn í öllu, sem þér gerið. Ég
læt kalla yður stofuvörð hér, svo að þér getið farið inn og út
um leynidyrnar áhættulaust. Hvað sem fyrir kemu:r, megið þér
ékki láta nokkum mann viita, að leyniherbergi sé til hér. Ég
ráðlegg yður að eiga eins Utið og unt er saman við þjónustufólk
mitt að sælda. Ég sendi það alt niðuir í húsagarðinn, og þanigað
skuluim við nú fara. Ég ætla að sýna því yður og segja því,
áð þér séuð stofuvörður miinn.“
Maddaman lét á sig vettlingana meðan hún sagði þetta, og
svo benti hún Lemoynte að hjálpa sér í kápuna, siem hékk þaf
tiltækileg á stól.
„Þór verðið að kaupa alt, sem þér þurfið, í MeudO’n," sagði
maddaman. „Segið þér húsbónda yðar, að ég komi eftir einn eða
tvo daga og að konungurinn, hafi stefnit þingi sí|nu saman. Segið
þé'r jyonum líka, að hann geti verið óhultur þar, sem hann er,
því að konungiinn gruinar ekkert. Nú er ég tilbúin."
Hieill hópur ,af einkiemnAsíklæddu þjónustufóliki beið niðri í
húsagarðinium, þegar imaddaman kom þangáð í ferðabúningi. sín-
um, g.læsilegum loðfieldi yzt fata.
Lemoyne stóð við hlið hennar, og tilkynti hún alvariega, að
hann ætti að gegna þvi ábyrgðarmikla starfi, að vera stofuvörður
hennar, og vildu allisr fegniiir hafa fengið þetta embætti jafn- í
skjótt og þeir heyrðu að það hefði verið stofnað, nema Leimioyine
einn; hann befði helzt kosið að þurfa efckert við það að eigá.
Fólkið hnieigði sig djúpt, þegar vag:i maddöímuunar naann úr
hlaði. Og það horfði löngiuaraugum á eftir honum, því, að alt af
vai' gaman að koma til Parjisar..
Um miðnættiisbiliið sáust efcki .íeroa tvö Ijóis í BieJJevue, fyrir
■utain ljósker ha'larvarðarins. Ainnað skein út um glugga á þeim
htota hallarinnar, sem þjónustufólkið bjó í. Þar sat kairlmaðiuír
við aði skrifa iangt bnéf meðl talinaskrift. Hann var hál;f-háttaður(
og sá imn um höfuðsmótt skyrtunnar, a:ð í hjarta'stað voru óaf-
máanlega stimplaðir tveir sitaifir, I og L, upphafsstafifmiír í najfn-
iniu ignatius Loyoia. Þessi maður gekK umdir nafninu Gour-
bDllon, trúnaðarþjónn markgfeifafrúariranar. Engan rendi girun í,
að hann þjónaði Jesúítunum af meira trúnaðj. .Ha;nn var einn
af fimta flokki þiess félagsislkapar, en mienn af þeim flofcki bjá'rlu.
lengin félagsmerki eða létu á nokkum hátt upp.i, að þeir væru í
féJaginu. Hann var lærður maður, sem hafði margt lesið og ví'ða
farið, og borinin til mifcilla auðæfa, e:o öllu hafði hann fófnað
hiulu víðáttumikla, næstum tafcmiarkalausa, siarfsama og kapp-
gjarna Jiesúítafélagi, — tíma, fé og nafni. Hann gleymdi sjálif-
um sér í guðsótta og Mýðni við eiða sína, og myndi meistafinín;
Loyola hafa talið hann fyrirmyn.d aninara manna.
Nú var hann að sknifa yfirmanni sinium bréf og segja honum
fjá ummælum þeirn, sem maddama die Pompadour liafði haft
um Jesúítaina í búningsherFoieigi sínu þá um morguinrnn: Kvað
hann það sanna og nákvæma lýsingu á þeim skoðunum og
fyrirætlunum, sem þessi hnieykslanliega og óguðlega kona með
sínu viðbjóðslega valdi hefði gagnvait félagsiskap þeirra. Annairs
var bréfið alt skrifað með talnaskrift.
Þarna vann nú GourbeMoin að bréfi sínu, en á öðrum stað í
höllinni var ung stúlka að sikrifa. Hún var alein og s,at á
náttkjólnum og var hvonki æst né órólieg, en stuindium brá brosi.
á varir bennar. Diestinie var að skrifa Adrienine vinkonu sinni
í St. Cyr.
Hún sagði henni frá þeárri dásamliegu heppni, að. maddajma
de Pompadour skyldi hafa tefcið haua að sér. Og svo hélt húu
áfram:
, --"di að þú gætjr séð 'þetfca herbiergi. Loftið er eins hfiftit
og !• leitunm oraat og ariínhíllan nærri því ei'ns stór og
aií itk Iú sitanda l'Ogandi kerti á hen.nl, og klukkan v:ar 'að
sJií eturslögin. Ég ætia nú ekki oft að vera svona seimt á
fó .21, 1 mér þykir gaman1 að vaka eiinu sirtini fram eftir og
iiá n lifa án þeiss að nokikur finini að þvi. Maddama de
H sagði mér, að hverju berbergi væru lögð tuttugu keittii
á '.rúr| n degi, og þau, siem ég lekki notaði, inaetti ég seilja.
a-"v: nefbergi var einu sinni búniingsstofa dóttur maddömu
d ?cr ad'our. Hún er dáin, og markgneifafrúin má aldrei ó-
k V: ii á h-ana mininast. Hún hét Aiexandrína. Mér svipar
d 'íflft t'. bennar, eða það seglir maddama die Haussiet að minstai
hvou, ng þess vegna hefir mahkgrieifafrúin tekið mig svona að
sér og fengið mér herbergi dóttur sinnar ti.l umkiáða.
Eg varð alveg his®a, þegar étg beyrði, að maddiBma die Pompa-
dour hefbi átt dóttur. Ég spurfði eftir herra die Pompadvjíur. Og
þá fékk ég að beyra sögu, s-em gekk alveg fram af mér.
Ó, Adrie me! Ég hefi heynt margt og miikið um hætti heitms-
ins og Iffið í Veiisölum siðan ég kom hingað. Ég veit ekki hvað
ég á að hugsia um það ,það er svo skrítið oig hræðilegt. Ég
held næftum að ég ætti að segja systur Theresu frá þieíss’u, en
fyrst æt'.a ég að trúa þér fyrir því, og svo siegir þú m(Jr hváð
þér fin.ct.
Maduama die Hausset sagði mér, að mað'ur markgreifaírú-
arinnar héti lekfci de Pompadour, heldur d'Etiolles, og að hiajnn
byggi ekki hjá henini. Hún 'hsjfr- skili'& vid hm\n.
Hugsaðu Þér hvað ég varð hiss.a og hváð mér fléll það illa,
að heyra svoina 'Siorglegain og hneykslanlegan atburð, sem hefði
komiö fyrir hana. En þó að ég skrifi þér þetta,’þá vonia é|g (samt,
góða Adrienine, að þú hugsir eklri alt of illia um marikgreifafrúna.
Hún er svo hjartagóð og blíð, og aliir bera virðá;ngu fyrir bennii,