Alþýðublaðið - 01.04.1959, Side 6

UNG ekkja í London
varð nýlega að skila aftur
gjöfum að verðmæti meira
en milljón krónur, sem ný-
Iátinn eiginmaður hennar
hafði gefið henni á undan-
förnum fjórum árum.
iFyrir rétti var ekkja þessi,
Cesira Eichholz, dæmd til
að skila aftur pelsum, skart
gripum og öðrum munum
að verðmæti 500 þúsund kr.
Sömuleiðis brúðkaupsgjöf
eiginmannsins, sem var
villa með innbúi. Er hún
metin á 780.000 krónur.
Maður frúarinnar, lög-
fræðingurinn Robert Eich-
holz, lézt fyrir rúmlega ári
! síðan. Þegar eignir hans
voru gerðar upp, kom í ljós,
að hann hafði freklega mis-
notað fé, sem hon-um hafði
verið trúað fyrir af við-
skiptavinum sínum. Er laus-
lega áætlað, að síðan 1955
hafi lögfræðingurinn látið
viðskiptavini sína borga
' allt að lö milljónir króna —
og' megninu af fé þessu hef-
' ui’ hann ausið í gjafir handa
konu sinni.
Það kom fram- í réttinum,
að lögfræðingurinn giftist
Cesire, sem er ítölsk að upp
runa, árið 1955, — og var
alla tíð síðan svo óheyrilega
ástfanginn af henni, að hann
bókstaflega drekkti henni í
gjöfum og óhóflegum mun-
aði, — fyrir peninga ann-
arra!
Lögfræðingurinn hafði
verið giftur áður, en verið
mjög óhamingjusamur í
hjónabandinu. Cesira var
eldabuska á heimili hans og
varð hann smátt og smátt
ástfanginn af henni, — með
áðurgreindum afleiðingum.
Og nú er vesalings Cesira
farin heim til Ítalíu, slypp
og snauð — eftir stutt gam-
an.
>✓
* ÁRIÐ 1957 skildu
Lundúnabúar 456 000 hluti
eftir í strætisvögnum og
járnbrautarlestum. Meðal
annars:
* 82 000 pör af hönzkum,
* 31 000 einstaka hanzka,
15 000 gleraugu,
* 23 700 bækur,
* 13 000 lykla.
Sömuleiðis: einn gervifót,
einar hækjur, hlustunar-
pípu, eitt sverð og frosk-
mannabúning með öllu til-
heyrandi!
*VILJASTYRKUR er
það, sem ailir hafa, — þang-
að til þeir reyna að hætta
að reykja!
Andrés Ond
25 ára
ÁÐIJR hefur verið skýrt
frá 'því, að ekkert erlent
blað selst jafnmikið hér á
landi og Andrés Önd. Það
væri því ekki úr vegi, að
geta þess, að sú æruverð-
uga persóna átti 25 ára af-
mæli 13. marz. s. 1. Og það
er ekki svo lítill aldur á
einni önd, og tilefni til af-
mælisgreinar ærlegt, þar
sem hún hefur alla sína
ævi verið mjög áberandi í
pressunni.
Það er sagt, að kvöld
nokkurt hafi Walt Disney
setið með sveittan skalla í
vinnustofu sinni, gjörsam-
lega hugmyndasnauður. Þá
flaug glugginn skyndilega
upp á gátt, önd flaug inn
um hann og stillti sér á borð
ið fyrir framan Disney og
sagði: „Viltu slást góði?“ —
Sögu þessa segir Disney
sjálfur.
Nokkrum dögum síðar
Ias dýraeftirherman, Clar-
ence Nash, upphátt fyrir
Ðisney söguna „Litla lamb-
ið hennar Maríu“ með rödd
sem var alveg eins og í önd.
Disney varð himinlifandi
yfir lestrinum og réði eftir-
hermuna þegar í þjónustu
sína. Og það var Nash, sem
lagði til rödd Andrésar Önd
•— er hann kom í fyrsta
sinn fram í kvikmyndinni
„Litla, blóka hænan“.
Vinsældir Andrésar Önd
hafa verið geysileg frá upp-
hafi og nægir í því sam-
bandi að minnast á nokkurn
hluta af vörum þeim, sem
bera nafn hans: blýantar,
barnabækur, litabækur,
reiðhjól, spil, vasaklútar,
kex, leikföng, ís, sælgæti,
hljómplötur, sápa, leðurvör
ur, póstkort, serviettur, —
barnaundirföt og fleira og
fleira.
Við sendum Andrési Önd
beztu kveðjur, þótt seint sé.
☆
ÞEGAR frúrnar í Ame-
ríku gefast upp við að
siða börnin sín, fá þær sér
bíltúr — til þess að hafa eitt
hvað í höndunum, sem þær
geta stjórnað!
ABR Y
MÖRG vikublöð bæði
hérlendis og erlendis, hafa
fastan þátt, sem lesendur
geta skrifað, ef þeir þarfn-
ast ráðlegginga í einkamál-
um sínum. „Abby“, fullu
nafni Abigail van Buren,
nefnist amerísk kona, sem
sér um þætti af þessu tagi
fyrir mörg vikublöð vestra.
Hún fær þúsundir bréfa
vikulega frá fólki á öllum
aldri, — og reynir eftir
beztu getu að gefa góð ráð
með aðstoð sex einkaritara.
Eftirfarandi bréf eru tekin
upp úr bók, sem nýlega var
gefin út í Bandaríkjunum,
og nefnist „Kæra Abby!“
* *
„Kæra Abby! Ég er fimm
tán ára gömul, og í fyrsta
sinn hefur mér verið boðið
formloga á dansleik. Við
mamma fórum í bæinn tií
þess að kaupa ballkjól á mig
og keyptum einn, sem er
mjög fleginn og með eng-
um böndum yfir axlirnar.
Þegar við komum heim,
sýndum við pabba hann, en
hann brást reiður við og
sagði, að ég væri of ung íil
þess að vera í svona kjól.
Hvað finnst þér? — Nancy“.
SVAR: Mátaðu kjólinn.
Ef hann tollir á þér, þá ertu
nógu görnul til þess að vera
í honum.
*
„Kæra Abby! Manninum
mínum hefur alltaf verið
mjög annt um móður sína,
en hins vegar hefur hún
aldrei sinnt mér hið
minnsta. Einu sinni spurði
ég manninn minn, hvorri
hann mundi fyrst bjarga,
mér eða móður sinni, ef við
værum báðar að drukkna.
Hann svaraði: lrMóður
minni. Henni á ég meira að
þakka“. — Ég. er svo hræði-
lega sár yfir þessu, kæra
Abby. Hvað á ég að gera?
— Arlene“.
SVAR: Læra að synda.
*
„Kæra Abby! Ég og kon-
an mín höfum verið gift í
28 ár. í seinni tíð hefur hún
sofið illa á nóttinni, og þá
fer hún fram úr og byrjar
að spila á fiðlu. Ég þarf að
vakna eldsnemma á morgn-
ana, en fæ aldrei nægilegan
svefn vegna þess arna.
Finnst þér ekki hún ætti að
vera örlítið tillitssamari við
mig? — RoIand“.
SVAR: Fáðu handa henni
svefntöflur hið bráðasta!
„Kæra Abby! Ég veit, að
strákar geta aldrei verið
annað en strákar, en „strák-
urinn“ minn er 60 ára gam-
all, og samt er hann enn að
elta stelpur. Hvað á ég að
gera? — Clara“.
SVAR: Hafðu engar á-
hyggjur. Hundurinn minn
hefur verið að elta bíla ár-
um saman, *en ef hann næði
einhverjum þeirra, — þá
vissi hann ekki, hvað hann
ætti að gera við hann!
*
„Kæra Abby! í síðastá
stríði dvaldist maðurinn
minn á flugvelli nálægt
London. Síðan hefur hann
á hverri nóttu hrópað upp
úr svefninum: „Pamela“.
Hver heldurðu að þessi
„Pamela“ geti verið? — Ein
afbrýðisöm“.
SVAR: Áreiðanlega ekki
liðsforinginn hans!
*
„Kæra Abby! Ég á við
vandamál að stríða, sem
aldrei hefur verið rætt um
í þættinum þínum. Maður-
inn minn talar upp úr svefn
inum, og er hræðiiega orð-
ljótur. Hann skammar mig
eins og faund og stundum
segir hann sitt af hverju,
sem mér er ómögulegt að
þola. Þegar ég minnist á
þetta við hann, segist hann
ekki bera. ábyrgð á því, sem
hann segi upp ur svefninum.
Hvað á ég að gera? — Ein
undrandi“.
SVAR: Flestir eiga nógu
erfitt með að bera ábyrgð
á því, sem þeir segja, með-
an þeir eru vakandi. En
mætti ég spyrja að einu:
Hefur þú nokkiun tíma
skammað hann, — vakandi
á ég við?
*
„Kæra Abby! Maðurinn
minn var í ferðalagi með
starfsfólki sínu, og þegar
hann kom heim, var hann
með varalit í flibbanum sín-
um. Ég græt í hvert skipti,
sem mér verður hugsað til
þess. Hvað á ég að gera? —
Éin áhyggjufull11.
SVAR: Senda skyrtuna
hans í þvottahús!
☆
EF kvenmaður er sam-
mála þér, — þá get-
urðu verið viss um, að hann
hefur ekki hlustað á þig.
V
OFT hefur verið um
það rætt, hvað hefði mest
áhrif á uppeldi barnsins, —
heimilið, skólinn eða gat-
an. Nokkrir bandarískir upp
eldisfræðingar hafa komizt
að eftirfarandi niðurstöð-
um:
Foreldrar .. 0,55
Félagar .... 0,35
Æskulýðsleið-
togar .........0,14
Kennarar .. 0,06
Sunnudaga-
skólakennar-
ar.......... 0,002
MYNDIRNAR h
ofan eru ekki fi
fyrir stríð, eir
sumir kynnu að
— heldur tekna:
1959 í einni st
tízkuverzlun
lands. ÚtstiRíng
unarinnar er ekl
því, sem gerist
Vesturlöndum,
tízkan mundi vís
þykja upp á i
fiska, — eða
finnst kvenfólki
Það var 13. mai
13 er happatala
sem hann segir að
sér allt lífið. K
13. MARZ síðastliðinn Nínu og Friðrik
hélt leikarinn, söngvarinn, sinn 13. dag má
eigandi stærsta leikbrúðu- þau komu fyrst fr
safns í einkaeign í Dan- ingahúsi hans IV:
mörku og umboðsmaður 13. dag mánaðar
hins fræga Calypsó-pars, hitti konu sína þ£
Ninu og Friðriks, — Fritz svo mætti lengi
Ruzicka, — hátíðlegt 30 hálsinn ber Ruzi
ára starfsafmæli sitt. Hann plötu, sem talan 1
tróð fyrst upp í vín í gam- in á. Og að lokuir
tróð fyrst upp í Vín í gam- fer í leikhús situx
ens Haand“. af í 13. sæti á lí
13-13-13
FRANZ
LEYNDARDÖMUB
MONT EVEREsr/
ÁSTANDIÐ var þannig,
að flugmenn, sem fengu skip
un úm að fljúga yfir- óvina-
svæði höfðu ú byrjun stríðs-
ins lítið samband við flota-
stöð sína, en tæknin tók svo
skjótum framförum á fáum
árum, að síðar í styrjöldinni
var sprengjuárásum a. m. k.
þeim, sem meiriháttar voru,
var stjórnað frá flugstöðinni
sjauri. Þetta hafð
með sér fyrir G
starfaði á Turnt
stöðinni, að hún
tekið hlustunarl
höfðinu frá því a
lögðu áf stað og j
0 1. apríl 1959 — Alþýðublaðið
91