Alþýðublaðið - 22.08.1959, Blaðsíða 9
ÍPróftir~°^)
UNDANFAKIN þrjú ár hafa
Akureyringar og Keflvíkingar
háð bæjakeppni í knattspyrnu,
heima og heiman til skiptis. —
Fjórða bæjakeppnin milli þess-
aira aðila fer fram á grasvellin-
um í Njarðvíkum í dag kl. 5.
Á undan eða kl. 4 fer fram leik
ur milli 3. flokks liða ÍBA og
ÍBK.
í toæjakeppninni er keppt um
vandaðan verðlaunagript sem
vinnst til eignar eftir þrjá sigra
í röð eða fimm alls. Akureyr-
m 5. fi.
í DAG kl. 4 feg fram í Kefla-
vík aukaleikur í A-riðli fslands
móts 5. flokks í knattspyrnu.
Hafa Keflvíkingar og KR-ingar
5 stig hvorir í þessum riðli.
Sigurvegarinn í þessum auka-
leik leikur síðan til úrslita við
Fiam, sem þegar hefur sigrað
í B-riðlinum.
ingar sigruðu í keppninni 1956,
jafntefli varð 1957, en Keflvík-
ingar unnu í fyrra, svo að stað-
an er jöfri.
Eftir er að vita, hvor vinnur
í dag.
Ungir Keflvíkingar
í keppnisför fil
Vesimannaeyja
UNGIR knattspyrnumenn frá
Keflavík fóru í keppnisför til
V cstmannaeyj a um síðujstu
helgi. Fóru 3. og 4. flokkur ÍBK
á vegum Týs. Á laugardaginn
kepptu Keflvíkingarnir við lið
frá ÍBV og í 3. og 4. flokki og
unnu báða með 3:1.
Á sunnudaginn vann 3. fl.
ÍBK jafnaldra ÍBV með 1:0, en
4. flokkur tapaði með 1:2. —
Keflvíkingar létu mjög vel yf-
ir móttökum öllum og kváðu
förina hafa verið hina ánægju-
legustu í hvívetna.
©g i@lgan
Dólfsstræti 9
Sfrai 19092 og 1896«
ÍN0ÓLF5 CAFÉ
Opnar daglega
kl. 8,30 árdegis.
Kynniö yður hið stór& U val sem við höfum af aD konar bifreiðum. Stórt o.2 rúmgott sýningarsvæði Blfreiíasalan Ingélfssfræli f ©Ö leígén Sírsii 19992 og 1896« ALMENNAR VEITÍNGAR allan daginn Ódýr og vistlegur matsölustaður Reynið viðstóptin. Ingélls-Café.
PlastkapaS! MoSsklrinS'
2x1,5; 3x1,5; 4x1,5; 3x2,5; drengjabuxur
4x4; 4x6 og 4x16 ferm.m. nýkomnar, — dýrar.
Rafhlaðan s.f. Glasgowsbúðin
Klapparstíg 27. Freyjugötu 1.
Sími 22580. Sími 12902.
Innilegar þakkir til hinna mörigu fjær og nær sem sýnt
hafa okkur samúð o.g vinarhug við andlát og jarðarför eigin-
konu minnar, móðup og tengdamóður
KRISTÍNAR ÓLAFSDÓTTUR, Langagerði 56.
fú
Guðlaugur Gíslason.
Gísli Guðlaugsson Guðrún Guðmundsdóttir
Elsa Guðlaugsdóttir Birgir Helgason
Olína Guðlaugsdóttir Helgi Arnlaugsson
Karl Guðlaugsson Sigurdís Erlendsdóttir
LAHORE; — Stúlka að
nafni Þökk er fyrsta
konan í Pakistan, sem tek
ur atvinnuflugmannspróf.
Hún var skírð Shukria,
þökk, á urdu, þar eð hún
var fjórtánda barn móður
sinnar. Fannst móðurinni
nóg komið af börnum og
skírði dótturina þessu
skemmtilega nafni til að
tjá hinum gjöfulu guðum,
að nóg væri komið.
Shukria tók snemma þá
ákvörðun að gerast flug-
maður, en það er ekki
hlaupið að því í Pakistan
að konur fái að stunda
sams konar nóm og at-
vinnu og karlar og ennþá
ganga marga rkonur þar
með slæðu fyrir andliti.
Shukria linnti ekki lát-
um fyrr en hún fékk leyfi
foreldra sinna til þess að
stunda flugnám og loks
gerðist hún félagi í flug-
mannaklúbb í Lahore, en
öll útgjöld varð hún sjálf
að greiða,
Og nú hefur Þökk náð
takmarkinu og er orðinn
flugmaður með fullum
réttindum, enda þótt
margar frænkur hennar
gangi með þykkar slæður
fyrir andlitinu.
andlegur skyldleiki á milli
bíla-okurs ríkisins á Kefla-
víkurflugvelli og alls annars
brasks, sem fyrir kemur á
vellinum?
v Gamalt máltæki segir: Ein,
syndin býður annarri heim.
Gæti þetta ekki hafa skeð
hér? Ég vildi því vona að
þessi bílasala ríkisins yrði
tekin til rækilegrar athugun-
ar og okrinu létt af. Aðeins
maetti selja það sem bezt væri
af þessu, hitt sæju Ameríkan-
arnir um að koma í lóg, en
þeim. væri bönnuð sala á
þessu skrani hérlendis. Það
væri þá líka til athugunar að
lima þessa bílagarma niður og
taka það af því sem ætt er og
selja sem varáhlútj í aðra
bíla landsmanha. En að fylla
hér borg og bæi með bíla-
beyglum frá varnarliðinu, það
má ekki lengur viðgangast.
Útnesjakarl.
EINS og alþjóð veit hefur
ýmiskonar' varningur verið
seldur út af Keflavíkurflug-
velli. Nú mun salan fara urn
hendur nefndar, sem nefnd er
Sölunefnd varnarliðseigna.
Mest mun þar vera um bíla
að ræða. Eru þeir orðnir
nokkuð margir bílarnir, sem
þannig hafa verið seldir.
Morgunblaðið upplýsir í
dag (15.8.), að í gær hafi ver-
ið 26 ræflar af bílum boðnir
til kaups. Það upplýsir enn-
fremur að suður á Keflavík-
urflugvelli séu breiður af not-
uðum bílum, sem selja muni
eiga eins og áður. Munu
þeir seldir eftir vigt og pund-
ið ekki dýrt.
Er nú þetta rétt aðferð hjá
því opinbera, að láta prútta
upp á sig slíkri vöru, þó ó-
dýr sé. Selja svo þetta strax
hæstbjóðanda? Er annars
nokkuð vit í slíku? Það getur
verið gott og blessað að ríkið
græði á þessu, en hve mikill
er sá gróði, er hann löglegur?
Annað er verra; hér hrúg-
ast upp hundruð bíla, druslur,
sem kosta offjár í viðhaldi,
því venjulega eru þessir her-
bílar fyrst seldir þegar þeir
eru það sem heitir á bílamáli
„járnarusl“. Þetta leiðir aft-
ur til þess að stór hluti af
varahlutum þeim, sem flutt-
ur er inn í bíla, fer til að við-
halda þessu járnarusli, sem
sölunefndin hefur haft milli-
göngu um að selja fyrir ríkið
á óhóflegu verði miðað við
innkaup. Mér finnst að hér
hafi það opinbera lagst einna
lægst í því að ná í aura frá
þegnunum. Það er jafnan svo,
að hóf er bezt að hafa á öll-
um hlutum. Einnig hér.
Varnarliðið þarf að losna
við bílana, og er þá ekkert
eðlilegra en að mat fari fram
á peim, sem ákveði í hvaða
ástandi bílarnir séu til að
mega fara til sölu hér á ís-
landi. Allt þetta dót fyrir neð-
an eitthvert lágmark á ekkert
erindi til okkar.
Það er að misbjóða þjóðar-
metnaði okkar, að hirða þetta
bölvað dót, og selja það svo
á uppsprengdu verði. Og
sjálft ríkið framkvæmir at-
höfnina!
Þessu á að hætta, Það er^
okkur til skammar.
Það er sagt að ýmislegt mis
jafnt í viðskiptum hafi gerzt
suður þar. Seinast er nú sagt
að skipa hafi orðið tvo setu-
dómara í umfangsmiklu máli
sem Olíufélagið h.f. er flækt
í. Fleiri stórmál hafa verið á
ferðinni, þótt þetta sé ef til
vill það stærsta.
Annars er ekki mörg miss-
iri síðan tveir stjórnmála-
flokkar deildu fast hvor á
annan um hverra menn væru
stærri í svindlinu þarna suð-
urfrá. Öllum til undrunar
sofnaði það í Framsóknar- og
íhalds-bræðingi einhverjum.
Talað var um stórar vélar,
sem einhverjir einstaklingar
hefðu fengið til að græða á og
líka að flutt hefði verið inn í
Silfurtún í herbúðir annars að
ilans vörur þar til sölu. Og
víst var um það, að eitthvert
dót var forstjóri Regins h.f.,
Kristjón Kristjónsson, einu
sinni að selja þar.
En þetta hefur sjálfsagt
allt verið í ágætu lagi, alveg
eins og hjá ríkinu að selja
bílana, En ég spyr nú í allri
einfeldni: er ekki einhver.
Húseigendafélag
Reyk|avíkur
b'fe: « .
Alþýðublaðið — 22. ágúst 1959 C|