Ármann á Alþingi - 01.01.1832, Síða 2

f)ét á mcnn tií uppgaungu ó (tcininn, fjá $(gai)i mi(t
íinga og 6ft)vrláta bI6b/ f cgar cg fmtjnbabi mér, ()oi({fa
föfoirbu a(ír fiíngfjeimrinn munbi fjafa af fof, cf
(jann fceri ()eim aptr oib foobúib. fþðtti mér fíab
betra, ab eg cinn nrbi fi)tir ámccti fv>ric framí)(ev>pni
og bernffu, eun ab olbúngunum t)rbi þrugbib um
atgerbarletjfi í foo mifilooegum efnum, fem far áttt
ab t)firoega. fþetta er mfn afbetun. fþeir fegja
fatt: cg á ab þlýba á, Jjegar (jinir elbri taía, en
fwb cr fíá fjeirra fft)(ba ab taía, fooab cg megi
btjba, ffal fiá og cnginn (>(ýba meb meira at()t)gli
cnn cg. @cgib fib fjfngf)eiminum, ab cg fé fóé ab
bibja fcrlátð á fiof, ab eg (jafi farib uppá ffeininn,
og ab cg albrei ffuti fifga uppá ()ann meir, ficgar
abrir silji oerba ti( fef§; feint fé auboeíbt ab foma
mér til ab fegja, cf feir oitji taía.
fþeir munu ennframar tjafa rétt ab mœ(a, cr
fegja, ab cg fé aerib fjotorbr; ntér cr nð áfátt f
f»{. 6n fab fann máffc ab foma ti( af fof, ab
mér cr annt um, ab allir ffilji fab, fcm cg meina án
frcfari umjjeinfíngar, unbircinb og feir fepra orb
tn{n. S‘g goeti fagt mér ti( málbáta, ab fumum
fjaetti oib ab oera of fáorbunt og mprforbum, og tnunbi
a(menn{ngi eigi falía fab betr, og Iffa ()itf, ab eg
f)afí ()ci)rt, ab Jjeir mcmt, cr meffir fjnfa Jjótt mcdfftts
menn, fjafban (cgbtt ffuttb á, ab innibinba pánfa
ffna i fcm fœfhmi orbum. Sáir rata tnebalí)ófíb f