Ármann á Alþingi - 01.01.1832, Qupperneq 4

4
fem oerbffuíbat ob (;eita f»o. ©egib jiíiigtjeimimim
emtframar, ab mét fé ntifií faff á ab
peir fittni ab rœbtim ntfnum, en me(f f>t;fi mét
carib { jjab, ab feir fegi mér pab opinberliga og
lagfœri mig; #ab (jafi effi »erib cetían m{n, ab
fénna ebrunt, Ijeíbr eiitéog b»er amtar, ab fegja mein*
{ngu mína um ýmfa I)Iuti, til Jefé ab foma feim
til ab ta(a, feitt elbri eru og oitrari.
5?inuin bónbafonar fiótti petta fyulígt, jj»{
^eir cetíubu ab Ijann ntunbi eigi fota abfinbnina;
peir urbu ftjnligir, og vfirgáfu t;ann, og fegbu
fiimt{ngjum f(num orb bóitbafonar; bárujT: fiatt
ffjótt um allaitn jjfiig(;cimittn; tétu menn, fent fjeir
Ijcprbi fiab eigi, fjoí memt ooru matfjurfa, og
(jefbu tefib til fncebíitgé. ®n cptir fab gengtt
menn til leifa upp{ jjíngbreffu, cg mátti jjar fjá
bcebi fimleifa og ^raufta atgaungu. inir etbrí
menn fjat'fbu á, og gátu oarta l;aíbib fét fprrttm,
jiofab úitgbóittbfjerib oafitabi t peim »ib ab fjá fab
fprir aiiguitum. ®ptir feifa fóru rnemt ti( faungoa;
árnebal anttarb »ar petta föngib: