Ármann á Alþingi - 01.01.1832, Page 110

110
S'n lj«cib Dibuffr ()inu 2nt fpurSmóíinu: {
j'tt fé betcrt/ cnn «ö útlertfit’a ? pá fwara cg :
ðJiargt bcr titfjefé, Miturminti! f)»{ a) ncijtu ()»ab
bágt alntcnníngi cr at> »c(ja gott frce þjá áíaups
ntcnnttm, fsareb fjab (lunbum ()cfir (cngi rcrib ft)rirs
(iggjanbi í)já pcint/ cg fjcféccgna cpt crbib gagnés
(ftib. S!íf'a b) ()cfur fiunbiim borib oib l)ér{ (anbí,
ab iiattbfi)njar fjaft cffi fcngiff { tœfann t{ma, ocgna
tcpptra abftutnínga frá Mtlanbum, fegar »ár $5
Ijofttm mcff ccrib fomnir uppá fáíprfittna, £6
t)rbi cffttr cffi ab baga, ocgna (anbéfcbudigrar ums
()t)ggjtt oorS fonúngé, á í)inni ffbuftu ftirjalbar t{b,
cr fjann (ét fcnba ()fngab gcfíné fálfrce, cg féft |íá
bcff, ()»ab á ifíot ríbur, ab aímennfngr fpnnti fér
fjá abfcrb, tinfttm f £eim tiércbum (anbftné et ti(
fjada liggja, $c{ eg ()cfi (jet)rt náttúrufróba menn
borna ft)rir £c{, ab ()ítinn t)rbi £at flerfafittr* 2(fa
c) cr cg |jt)fit cetíb bctra, ab fjurfa cff’i ab fœf’ja
Jiab ti( antiara (anba, fcm mcnn tticb átúb og
tjbjufemi géta útccgab (jcima; cn ciiifum d) ccgna
nt)tfcmi ficirra innlcnbu frceca frammpfir (jin, fcm er
Jjeféi: (Bcebi fjotir fiab inntcnba frce mciri fulba, foo
^segar ()ib útlcnba annabbccrt betjr útaf cba fcmuc
mjcg feint upp, (jeíbur fsab innlenba fét til fíjátari
ácajtar, ogcrfiá ab cbrufciti (jcanbfarnara mcbfiab;
(ffa (jafa fáírceturnar ciljab rcpnaff mct péttari og
fmcffbctri af innfcnbu frcei, fem mun foma af álffs