Ármann á Alþingi - 01.01.1832, Blaðsíða 156

156
ffobitm; íœtc mobc minflflnn DecF { ýib ftjrfla finn,
09 foo meira ffban. fþcgac mcnn ffipra um borfs
inn, l)ri|fa mcit (;ínn gamta borf »d af, foo (>ann
ixrbi cigi { ocigi fprir fjinum nýa. fþab cr gott
ab (áta ýolbrofuna fnúa upp { obru babinu, og ab
ffipta um legu Ijúbanna, foo, ab fjccr ocrbi ncbftac
er ábr ooru cf|lar.
@umit (áta [ha£ toíuoerbt oatn 1 ferib og
ffrá foo bcigum bcrfi útpfir pfrrborb oatnfiné, fctn
á ab ocrba unbirlag, ffban tafa toeir mcnn ýoorja
fjúb, aitnar f framf)(utann og ýinn f aptr()(utann,
en flá fíbum ýúbarinnar upp beggja oegna ofaná
mibjuna; ýcir bcra fjúbiita á midi ffit, ftnn ýoorju
mcgin fárfiné, foo ()úbin er pfir fio{ mibju, f{batt
gefc annar fieirra teifn, foo bábir fteppi ýenni f
einu, og ýún fatli fíot ofan á oatnib. fþegar f;ún
er fiac fomin, fíœc annar fcirra f{bum ýúbariitnac
út meb (taur, fem ýann refur f got, er ti( fiefé
eru gcrb pjt f {ntbina, enn ýinn ýdbr fjúbinni meb
obrum ftaur f mótfetta átt, ti( fiefé ab gera m6t«
ftobu, og f)iun geti betr nótib af(g. fþegar ýúbin
er orbiit olbúngié fíot, fiá er ftráb berfi ofaná ýano,
og foo onitur ýúb íogb fjarofaná 09 foo ýeor af
annari, á fama í)átt, uné atlar eru búnar, og (offmð
er bcrfi flráb ofaitá flá efftu. 0umit ýafa eigi
{icfða abfetb fprri enn oib feinni borfunarootnin.