Alþýðublaðið - 08.12.1959, Síða 11

24. dagur
■mmmimmmmmmmmnniimimuiuuiuiiimiuo
við með unggæðislegri af-
brýðisemi.
,.Já, maður gæti haldið
það“, sagði Rachel og duldi
hugsanir sínar og tilfinningar
að baki bross.
„Það vona ég“, svaraði
Carol þurrt. Og væri hægt að
dæma eftin framkomu hans
varð ekki annað séð en svo
væri. Vian var ekki feiminn
eins og Símon. Carol var v'ss
um að bað gæti ensum fund-
ist Vian feiminn. Henni
fannst ekki til neins að bíða
með brúðkaupið fyrst hún var
búin að ákveða sig og bví
samþvkkti bún tillögu Vians
um að giftast honum innan
mánaðar. Til hvers áttu þau
að bíða? Tess mótmælt: en
Carel hló bara að henni.
..Ég veit að fyrir eldri kvn-
slóðina er þefta helzt til mik-
ill hraði“, viðurkenndi Carol,
„eft víð erium vön meiri hraða
en þið. 'Við no'um flugvélar,
við ökum hráðar, við hugsum
hraðar oa við ákveðum okkur
hraðar. Ég ve;t að bað er of
snemmt að segia að ég bekki
Vian, en h','aða kona hefur
nokkru sinni bekkt. bann
mann, sem hún giftist? Hióna
band er skref. sem maður tek-
ur í myrkri. Það Sýnir enginn
maður sitt innna eðli fyrr en
hann Ve-mur beim úr brúð-
kauosferðinni!“
. ,.Þá veit ég bað“, sagði Tess
og brosti. ,.Það e.r jú' fvrir
mestu að bú sért hammgiu-
söm, Carol. En það er rétt,
sem þú segir, okkur eldra
fólkinu finnst það vera að
taka lífinu. of létt að giÞa sig
eftir nokkra vikna viðkynn-
ingu“.
„En ée tek lífinu ekki létt“,
sagði Csriol alvarleg og Tess
langaði að segia að hún
hefði ekki átt við Carol held-
ur Vian, en hún þagði. Carol
var ekki barn lengur og hún
hafði skrifað „Bitur upp-
skera“.
áparið yður hlaup
miUi mfixgva veralaiia!
DÖÍUWl
fl ÖLÍUM
tíööM!
-Austorstxseti
Og svo var farið að búa allt
undir brúðkaupið. Lady Dau-
benay hafði ákveðið að það
yrði haldið í einni af stærstu
kirkjum Londonar. Hún vildi
ekki heyra á það minnst að
e'ni frændi hennaffl giftist
frægri skáldkonu í lítilli
sveiíarkirkiu. Tess leyndi
vonbrigðum sínum og hjálp-
aði til eins og hún gat. En hún
hafði orðið fyrir vonbrigðum.
Hún hafði vonað að Carol
giftist frá „Pilgrims Row“.
En það var að m'nnsta kosti
einn, sem varð því feginn að
brúðkaupið yrði í London.
Símon var viss um að þá gæti
hann fengið afsökun fyriri að
mæta ekki. Það var erfitt að
komast frá sveitabýli, það
voru ký® sem þurfti að miólka
og hænsni, sem þurfti að gefa.
Hann gat ekki staðið rólegur
og horft á Carol giftast öðrum
og Carol, varð frá sér af
þrifningu.
„Þú verður að hjálpa mér
að kaupa húsgögn“, sagði
Carol. „En nú verðum við að
leita til verzlana, því við höf-
um ekki tíma til að fara á
upphoð“, bætti hún brosandi
við. „Geturðu það?“
„Það veirður ævintýri lífs
míns“, fullvissaði Tess hana
um. Og henni fannst það líka.
Fögur Wilton-teppi huldu öll
gólfin, ítölsk brókadeglugga-
tjöld, vínrauð og gul, voru
fyrir. gluggunum, forn hús-
gögn og fallegir feneyskir
lampar.
„Ég get ekki andað þegar
ég hugsa um það“, andvarp-
aði Tess. „Það er næstum því
of fínt hjá þeim ..
„Það er gott, að þau þurfa
ekki að hugsa um peningana",
sagði Craig þurrt.
HAWTOMWWWWWWWWWWVWWMMMWWWMMMWWMIW

manni. Það var næglega
slæmt að horfa á allan und-
irbúninginn. Það var ekki tal-
að um annað en brúðkaupið.
Rachel og Nicky áttu að vera
b úðarmeyj ar. ^
Símon fannst Rachel ekki
sýna sinn venjulega áhuga og
hann bjóst við að það væri
vegna þess að hana væri far-
ið að langa til að gifta sig.
„Brúðkaup er meiri and-
styggðin“, hugsaði hann leið-
ur. „Það virðist allt breytast
vegna eins brúðkaups“.
Þag var fljótsvarað spurn-
ingunni um heimili þeirra.
Vian vildi búa í London. Hon-
um fannst allt annað óhugs-
andi og sém betur fer fannst
Carol það sama. Þau vildu fá
sér nýtízku íbúð með stónum
björtum herbergjum, helzt
með útsýn yf'r einhvern
skemmtigarð og þar sem þau
höfðu nóga peninga var ekki
erfitt að finna það, sem þau
leituðu að. íbúðin var við
endann á Park Lane og í
henni voru margar stórar stof
ur, svefnhérbeiíigi með svöl-
um og fallegur þakgarður.
Tess, sem sá íþúðina um leið
Cairiol varð eftir í London
til að kaupa sér föt. Þau ætl-
uðu í brúðarferð til Noregs.
En hvað hún var fegin að hún
var góð á skíðum! Hún var
viss um að 'Vian hefði ekki
þolinmæði til ag þera gagn-
vart byrjendum.
Dagarnir liðu hratt því það
var svo margt sem hún þurfti
að gera. Þó íbúðin væri til,
var ýmislegt sem þau langaði
til að láta breyta og hún varð
eft'r í London til að fylgjast
með því.
Móðir hennar og faðir komu
frá Ameríku og Vian lagði sig
allan fram til að töfra þau.
„Okkur datt aldrei í hug
að Carol giftist Englending",
sagði Anna Mainwaring við
hann. „En við skiljum það
núna, þegar við höfum hitt
þig“, brosti hún. „Er það ekki,
Hayman?“ spurði hún og leit
á mann sinn.
„Jú“, sagði hái, kraftalegi
Ameríkumaðurinn, sem var
faðir Carol. En Carol fannst
faðir hennar segja það hik-
andi.
Eftir að Vian var farinn og
móðir hennar var farin upp
til að leggja sig, leit Carol á
föður sinn oc spurði hann
hvort honum litist ekki á Vi-
an.
Því
„Góði guð, láttu mig líka vera veika
á morgun, svo ég fái gott þá líka ,.
„Litisi ekki á hann?
heldurðu bað. vina mín?“
„Ég veit bað ekki“, svaraði
hún og óskaði að hún hefði
ekki shurt. „Mér bara fannst
það. Hvað finnst þér um
hann?“
„Hann er áre'ðanlega æv-
intýramaður“, svaraði pabbi
hennar eftir skamma þögn,
„en hann er ekki síður töfr-
andi fyrir það. Ég má víst
þakka fvrir að hann ber ekki
bæðí titil og er skuldugur“.
„Ég hefði gart það sama þó
svo hefði verið“. Carol brosti.
„Ég elska hann“.
„Þá er allt í lagi“, sagði fað-
ir hennar, því þó hann hefði
verið kvæntur maður í mörg
ár, og það hamingjusamlega
kvæntur, hafði hann ekki
hundsvit á ástinni.
Lady Daubenay bauð þeim
öllum til Blicklington hallar-
innar og þau bjuggu þar dag-
ana fyrir hrúðkaupið. Hefði
móðir Cainol efast eitthvað um
ráðahaginn hvarf sá efi fljót-
lega eftir að til hallarinnar
var komið.
„Fallegt, sögulegt, svo
ekta“, sagði hún. „S'vo stór-
kostlegt, glæsilegt og áhrifa-
ríkt“, sagði hún við Tess.
Það var svo auðsætt hve
hrifin hún var af því sem hún
hélt að yrði framtíðarheimili
Carol að Tess hafði ekki
brjóst í sér til að segja henni
að 'Vian mvndi vafalaust selja
allt, þegairi hann eignaðist
það. Hann var allt of eirðar-
laus til að taka að sér stóran
búgarð með öllum þeim skyld-
um sem því fylgdu. Það
myndi kannske breytast ef
þau Carol eignuðust barn, en
hún gat ekki séð Vian fyrir
sér sem föður. Tess þótti
mjög vænt um Carol og hún
hafði miklar áhyggjur af til-
vonandi hjónabandi hennar.
Vian var töfrandi en það
var enginn vafi á því að ekki
var hægt að treysta honum.
Hann hafði enga ábyrgðar-
tilfinningu og hann gat tekið 1
skyndilega upp á því að fara
í heimskulegt ferðalag með
1 tlum sem engum fyrirvara.
Hann yrði að lifa eins og hon-
um sýndist. -. og elska eins
og honum sýndist. Þannig var
og bannig yrði Vian Loring
alltaf
En eina mannveran sem
hún sagði það við var S'ímon
og hann svaraði að það gæti
vel verið að Vian hefði e'n-
hverja eiginleika sem þau
vissu ekki um og það góða
eiginleika, sem Carol gæti lað
að fram.
„Það vona ég“, andvarpaði
Tess.
„Upp með höfuðið,
mamma!“ Hann brosti þó það
væ,ni það sem hann langaði
sízt til. „Hún er ekkert smá-
barn“. Móðir hans brosti líka.
„Ég veit að það er asnalegt
af mér að vera svona áhyggju
full. Mér þykir aðeins svo
vænt um Carol og ég vil ekki
að hún verði fyrir vonbrigð-
um“.
„Hún veit áreiðanlega sjálf
hvað hún er að gera“, svaraði
hann jafnt til að nóa sjálfan
sig og Tess. „Þetta unga fólk
sér um sig“.
„Símon. bú talar eins og þú
værir tvíburabróðir Metú-
salems!“
„Mér finnst ég oft vera
það!“ fullv'ssaði hann móður
sína alvarlegur.
Veslings Símon, hugsaði
móðir hans. Hann hafði um
alltof margt að hugsa. Hún
leit rannsakandi á hann. Hann
var þreytulegur og með dökka
bauga undir augunum, sem
vitnuðu um svefnvana nætun.
Það var eitthvað þróttlaust
yfir honum, sem hún hafði
aldrei séð fyrr.
„Þú vinnur of mikið, Sí-
mon“, sagði hún og hristi
höfuðið.
,,'V’ð hefðum ekki átt að
segja Tillett upp. Þetta er
alltof mikið fyrir einn mann!“
„Tíu kýr, fáeinir grísir, hæn
urnar og nokkrar gamlaí
gæsir“, hló hann.
„Þú hefur ekki háar hug-
myndir um hæfileika elzta
sonar þíns!“
„Tíu kýr, fullt af kálfum,
fimmtán svín og afkvæmi
þeirra, tvær ekrur af ávaxta-
trjám, auk korns og kartaflna,
hænsna og gæsa og allra við-
ge,rlðanna“, leiðrétti hún hann.
„Alltof m'kið fyrir einn
mann, sama hve duglegur
hann er!“
þriðjúdagur
Bréfaskipti. Okkur hefur bor
izt bréf frá 14 ára dönskum
pilti, sem óskar eftir bréfa
viðskiptum við íslending —
á dönsku. Áhugamál hans:
íþróttir og frímerki. Utaná-
skriftin er:
Kai Johansson,
Oppermannsvej 14,
Odense,
Danmark.
-o-
Slysavarnadeildin Hraun-
prýði í Hafnarfirði heldur
fund í kvöld kl. 8,30 í Sjálf-
stæðishúsinu. — Venjuleg
fundarstörf, upplestur, gam
anvísur, samtalsþáttur, —
kaffidrykkja o. fl. Gestir
fundarins verða stjórn
kvennadeildarinnar í Rvík.
Fjölsækið fundinn.
-o-
Prentarakonur!
Munið faazar kvenfélagsins
Eddu í dag kl. 2 í Félagsheim-
ili prentara.
-o-
Jólasöfnun
Mæðrasty i.'ksnef ndar.
Tekið er á móti gjöfum til
bágstaddra mæðra í skrif-
stofu Mæðrastyrksnefndar
að Laufásvegi 3, á hverjum
degi til jóla. Munið jólasöfn-
unina og látið eit.thvað af
hendi rakna við bágstaddar
mæður.

|i Millilandaflug:
Hrímfaxi er
I. .1 væntanlegur til
Mi 5W6,10 í
:$• dag fra Kmh. og
| Glasgow. Gull-
faxi fer til Glas-
mmmm gow og Kmh. kh
flug: í dag er áætlað að fljúga
til Akureyrar, Blönduóss, Eg-
ilsstaða, Flateyrar, Sauðár-
króks, Vestmannaeyja og
Þingeyrar. — Á morgini er
áætlað að fljúga.til Akui eyr-
ar, Húsavíkur, ísáfjarðar Og
Vestmannaeyja.
;l
Loftleiðir h.f.:
Saga er væntanleg frá New,
York kl. 7,15 í fyrramálið. —
Fer til Stafangurs, Kmh. og
Hamborgar kl. 8,45.
Skipaúígerð !
ríkisins:
Hekla er á Aust-
fjörðum á norður
leið. Esja kom til
Rvk í gær aö norð
an og vestan. —
llerðubreið kom til Rvk í
gærkvöldi að austan. Skjald-
hieið er á Húnafióahöfnum
á norðurleið. Þyrill er í Rvk.
Skaftfellingur til Vestm.-
v a í gærkvöldt. Baldur fec
frp Rvk í kvöld til Ólafsvík-
ur, Grundarfjarðar og Flat-
ey.'ar.
I
Skipadeild S.Í.S.:
Hvassafell fór 4. þ. m. frá
Malmö áleiðis til Rvk. Arnar
fell fer í dag frá Reyðarfirði
áleiðis til Hamborgar, Malmö
Kalipeda, Rostock, Kmh., —i
Kristiansand og íslands. Jök-
ulfell fór um hádegið frá Pat-
reksfirði til Rvk. Dísarfell er
væntanlegt til Reyðarfjarðar
9. þ. m. frá Gdynia. Litiafell
er í olíuflutningum < Faxa-
flóa. Helgafell fór 4. þ m. frá
Siglufirði áleiðis til Ilelsing-
fors. Hamiaiell átti að fara í
gær frá Bacum áleiðij tii
Reykjavíkur.
Alþýðublaðið — 8. des. 1959 \X