Þjóðólfur - 20.08.1849, Qupperneq 2

einu sinni heyr&ist í lionum krimta, a& öftru
leyti kvaft hann vera greimlur maftur. Öllum
ber saman um það, a& þingmönnunum hafi farift
talsvert fram í verklægni, í samanbur&i við
liin fyrri þing: eru nú bændur teknir fyrir
framsögumenn, þó embættismenn sjeu í sömu
nefnd, enda þykiruppi á þeim málbeiniö, og
a& þeir fari ekki mjög að mannvirftíngum, og
ekki er fritt fyrir, aft menn hafi orftift nokk-
uft langorftir, og stundum hafa heyrzt linífil-
yrfti, en ekki eru bændur feftur þeirra allra.
Mikift hefur þaft aukift þokkasæld þingsins,
aft þingsalurinn hefur verift opinn, og hafa á-
vallt verift nokkrir áheyrendur, og ekki hef-
ur þaft ræzt, aft þaft hafi ekki verift nema
iðjuleysingar úr Ueyhjavík, sem yrftu til aft
lilusta á þinginenn; þaft eru og öll likindi til,
að einhverjir, sem voru áheyrendur nú, verfti
þingmenn síðar, og má vera, aft þeim verði
þá í ýmsu hægra fyrir. Enda eru þaft eftli-
leg rjettindi þjóftarinnar, aft mega sjá og heyra,
meft hvílíkri alúð og alvörugefni þingmenn
bera fram málefni hennar.
Geta má þess, aft öll skrifarastörf liafa
farið mjög reglulega fram á þingi þessu. As-
sessor Kr. Kristjánsson var fyrst kjörinn þing-
skrifari, en jafnframt gegndi hann störfum
stiptamtmanns, þegar hann var ekki vift,
svo aft af því er auðsætt, aft hann liefur þnrft
aft neita dugnaftar þess, sem hann hefur Iengi
verift þekktur að. Umboftsmaftur R. M. Olsen
var annar þingskrifarinn, og Ieysti hann þann
starfa vel af hendi, en engu síftur hinn, aft
lesa upp þingbókina, sem optast varft hans
hlutfall, og eru þó sumar þingræfturnar all-
ólæsilega ritaöar. Jinginu heppnuftust ogágæt-
ir aukaskrifarar, Björn stúdent Haldórsson
og Bjarni stúdent Gurmarsen, en þó er eink-
um gjört orft á Birni fyrir atorku hans og
dugnaft; báftir eru þeir álíka fljótir aft rita,
og náftu þeir ræftunum svo, að stundum vant-
afti lítift til þess, að þær væru orftrjettar, en
ætift náftu þeir nógu til aft glöggva sig á fyr-
ir þingmenn; má því vona, aft þeim fari svo
fram, ef þeir yrftu optar aukaskrifarar, aft
þeir gætu náft ræftunum fullkomlega, og Ijett-
ir slíkt ekki alllítið þingstörf fyrir þing-
mönnum. Um þingmenn þá, er áftur eru kunnir
af þingtíðindunum, vil jeg ekki tala sjer í lagi;
þvíþó sumum þeirra hafi farið fram, semáður
voru á framfaravegi, er eftlilegt.
(Framhaldið siðar).
Vm prentsmiðjuna á Islandi.
Vjer höfum orftift þess áskynja, aft all-
mörgum er farift aft verða illa vift hulu þá,
sem hefur legift og liggur enn yfir öllu ástandi
prentsmiftjunnar, svo aft vjer ætlum, aft menn
mundu taka því þakksamlega, ef grein væri
gjörft á fjárhag hennar, og hvað hún gjörfti
vift þaft, sem hún á, ef þaft væri nokkuft. En
aft landsmenn eigi fulla lieimting á aft vita
þetta, ætlum vér auftráftift af því, aft síftan 1845
er prentsmiftjan kölluft prentsiniftja landsins,
ogaf því ráðum vjer, að prentsmiftjan sje eign
landsins efta landsbúa; og ef svo er, þykir
að visu mál til komift, að þjóftinni væri gjörft
grein fyrir reikningum hennar. Menn verða
að fá aft vita, hvort þjóðstofnan þessi geti borið
sig sjálf, sem ætla má að hún gjöri meft
góftri tilhögun efna hennar. jiaft er mælt, að
prentsmiftjan hafi fyrir rúmu ári síftan keypt
húsgarm handa sjer fyrir ærna peninga (ná-
lægt 2300 rbd.), en svo var hús þetta hrör-
legt, að í haust, er var, varft að kosta nokkrum
hundruðum rbdla upp á aðgjörð á því; en bæði
var tekift svo seint til aðgjörðarinnar, ,að
henni varð ekki haldið áfram, eins og þurfti,
og svo fór, eins og við var aft búast, þegar
allt er tekið í nösunum á sjer, aft prentararnir
urftu stundum að vera verklitlir vegna illrar
húsavistar, eptir alla aftgjörðina. Nú kvað
vera i ráfti að gjöra enn vift prentstofuna í
haust, og væri óskandi, aft það yrfti byrjað fyr,
en í fyrra, svo að ekki þyrfti að vera að því,
þegar komin eru frost og fjúk, og prentsmiðj-
an gæti veitt vinnumönnuin sínum skýli, svo
að þeir gætu haldið áfrain verki sínu, hverju
sein viðraði; því aft liklega stendur prent-
smiftjunni á sama, hvort hún á aft svara út
peningunum fyrir aftgjörftina í ágústm. efta
í októberm. og nóvemberm., en það stendur
henni ekki á sama, hvenær að húsinu ergjört,
en líklegt er, að húsið fari að verða henni
fulldýrt úr þessu. jþað vitum vjer og, að
prentsmiftjan kaupir pappír á ári hverju, en
þó ekki meiri en hún þarf á að halda, og
stundum vart það, en ekki selur hún hann