Þjóðólfur - 30.08.1849, Síða 4

800 örkum af Reykjavíkurpóstinum era teknir 2 rbd.
40 sk. — Ballann af pappírnum í Rvp. selur prent-
smiðjan á 40rbd , en sjálf gefur hún 38rbd. fyrir ball-
ann af þeim pappír. Hún fær þá 2 rbd. af hverjum
balla, og þeir 2 rbd. eiga að vera flutningskaup og
vextir. Vjer höfum heyrt, að útgefari Rvp. megi gefa
prentsmiöjunni 8eða 9rbd. fyrir bverja örk auk pappirs-
ins, svo á verkinu vinnur þá prentsmiðjan 1 eða 2 rbd. á
OrkÍHni, og er það víst eigi of mikið. Vjer sjáum og,
að svo muni þeim mönnum þykja, sem sjálíir vinna að
prentun bókanna og eru öllum kosmaði hennar kunnugast-
ir. Jeg á við útgefendur J>jóðó!fs;því að þeir gefa prent-
siniðjunni 14 rbd. fyrir hverja örk auk pappírs, og þó
eru vinnulaun á hverri örk 9 rbd. 52 sk., svo þar lítur
svo út, sem prentsiniðjan vinni 4 rbd. 44 sk. á örkinni.
Að lyktuiu viljum vjer geta þess, að vinnulaun á
Gesti Vestfirðing í 3. árg. kvað vera 6rbd. 48sk.,
nema á töfluörkunum, þar eru þau 10 rbd. 16 sk. jvetta
sýnist nú vera ærinn munur, en prenturunum finnst «igi
minni munur á störfum að bvorutveggju. Og þegar á
allt er litið, finnst oss engin ástæða fyrir Gest, að telja
sjer tölur af prentunarkostnaðinum, nje því, að hann
verði „hræddur frá frainvegis að leita sjerásjár í prent-
smiðju Sjálfs landsins“.
Frjettir.
I 19. biaði jjjóðólfs var þess getið, að vopnahlje
væri komið á ineð Dönum og jijóðverjum , og að
það hel'ði verið samið 10. dag júlímánaðar, þ. á. En
í vopnahljes-samningunum var ákveðið, að hersliöfðingi
Dana og hershöfðingi jijóðverja skyldu hvor úr sínu liði
nefna til undirhersforsingja (Officierer), sem skyldu
ákveða merkjalínu í syðri hluta Sljesvikur; og skyldi
allt lið jijóðverja vera komið suður fyrir þau merki
innan 25 daga, frá því vopnahljeð var samið, og fyrir
sunnan þau merki í Sljesvík má Prússakonungur bafa
að eins 6000 vopnaðra manna, en Danakonungur má
liafa herlið á Atsey og Ærey. Eru þetta þeir einu
hermenn, sein mega vera i Sljesvík, nieðan á vopna-
liljenu stendur, fyrir utan hermanna flokk nokkurn (2000),
sem hlulaðeigendur hafa í byggju að liiðja Svíakon-
ung um að leggja til, og á sá herflokkur að hafastvið
fyrir norðan merkin i Sljesvík, og vera beggja vinur og
báðum trúr, Dönuni og jijóðverjum; en það er eptirtekta-
vert, að svo lítur út, sem Danakonungi. eigi einum að
vera þægð í veru herflokksins þar, því að liaiin á að
kosta hermenn þessa. Undir eins og jþjóðverjar eru
komnir suður fyrir merkin, er ætlað til, að Danakon- I
uiigur láti liætta umsátri um hafnir Prússa og Jijóðverja.
llerteknir menn skulu fá frelsi sitt á báðar síður og
átti að hafa skipti á þeim í Flensbórg 25 dögiim ept-
ir að vopnaliljes - samningarnir væru' samþykktir. 3
inanna landstjórn skal vera í Sljesvík, meðan á vopna-
liljenu stendur, ogskal Danakonuugur kjósa einn þeirra,
Prússakonungur annan og Engladrottning liinn þriðja.
Skulu landstjórar þessir stjórna Sljesvík að lögum og
halda friði á i landinu.
Vopnahlje þetta er að vísu nokkur bót í bráð, en
livorki er það til frambúðar, nje svo á sig komið, að
Danir fái skaða sinn bættan, sem þeir hafa beðið af
stríði þessu, sem segja niá að hali varað siðan í marzm.
I 1848; því að Jijóðverjar reyndust Dönum næsta óhoilir
í vopnaliljenu, sem samið var í fyrra haust, og áreittu
i Dani og þá, sem nieð þeim bjeldu, meðan á því vopnahlje
stóð, hvernig sem nú fer. Sömu mennirnir, sem sam-
| ið liafa vopnablje þetta í nafni konunga sinna, þcir
kummerherra Reedtz, fulltrúi Danakonungs , A. G.
Adolpli barún von Schleinitz, fulltrúi Prússakon-
ungs, og greilinn af Westmoreland, sendiherra
Engladrottningar i Berlín, hafa koinið sjer saman uin
nokkrar greinir, 'er bvggja skal á fuilkoiiiinn frið milli
Dana og Jijóðverja tíl að útkljá uiisklíðirnar um Sljes-
vík, sem risið hafa milli blutaðeiganda. En þær helztu
af greinunum eru þessar:
„I. gr, Sljesvik skal hafa stjórnarlag sjer, livað
löggjöfina og bina innri stjórn landsins snertir, enekki
Ií saineiningu við Holsetaland, en undir Danakrúnu skal
Sljesvík vera, sem hertogadæmi. En stjórnarlagið
sjálft ætla lilutaðeigendur að taka til ítarlegri skoðunar,
og er ætlað svo til, að Englar uiiðii þar málum. 3. gr,
■ Holasetaland og Láenborg skulu framvegis vera nokk-
ur liluti úr þýzka sainhandinu, eins og verið hel'ur.
i Danakonungur, sem er hertogi yfir llolsetaiandi, á aö
veitn þessu hertogadæmi, svo Ujótt sem verða má,
þjóðfulltrúastjórn“.
Af þessu er ekki annað að ráða, en að fullkominn
friður inuni komast á, og leggja Jijóðverjar sig alla
fram um það; þvi að bæði voru Ilolsetar sjálfir orðu-
ir óánægðir með sífeldan ófrið, og svo mun jbjóðverj-
uni hafa þótt Danir barðir i born að taka, þegar þeir
fundust við Fre.dericia fám dögum áður, en vopna-
hljeð var sarnið, og er alllíklegt, að sá fundur hafi flýtt
fyrir þessu, sem nú er komið fraui, en það er furða,
ef Danir láta sjer lynda að öllu þessa kosti, þó að
friðurinn sje fyrir öllu.
lílgefendur; E. Jónsson, E. jiorðarson. Ábyrgðarmaður: S. Hallgrímsson.