Þjóðólfur - 12.09.1852, Side 2

r
358
en 8 til 9 þuml. langt blaðift, þegar mælt er
á bakkanum; hann ætla jegtil að sje brúkaður
í kröppu smáf)ýfi og þúfnalautum, til að rista
torfið ofan af, og ætla jeg til að skaptjárn-
ið máti torfu þykktina, þvi mestur er það
yandinn á smáum harðvellisþúfum aðj rista
torfur jafnþykkar.
Einskerar sjeu 2, skal blað annars vera
11 þuml. langt en 10 þuml. breitt, en beygjan,
sem verið hefur á ein.skeranum rjett við blað-
ið, skal vera 2 þuml. fyrir ofan blaðið, þessi
einskeri skal brúkast til að skera upp hnausa
ineð honum (samanber G. Vestf. 4. ár, bls.
fig — 69 §65) líka má brúka hann við þúfna-
lautir. Blað annars einskerans skal vera 8
þuml. langt og fi þuml. breitt, og beygjan rjett
,við blaðið, jafnkrappari en hún hefur verið;
þessi einskeri brúkast helzt við litlar og krapp-
ar þúfnalautir.
Kjettskerinn sje einungis einn, en sje
þannig breytt, að hann skal vera 12 til 13
þuml. lángur bakkameginn, má eins brúka
hann til þess, er hann hefur verið brúkaður
að undanförnu, þó hann sje svona langur, en
síðan eg ritaði greinina í 4. ári Gests Vest-
firðings, hefi jeg komist upp á að skera utan
af veggjum með honum þannig: að 2 menn
standa á veggbrúninni, og heldur sinn um
hvort skapt rjettskerans, en borð, sem er beint
á röndina, er lagt á veggbrúnina og eptirþví
skorið með skeranum,'og skal oddur hans ná
niður á það hnausalagið, sem áður var búið að
skera utan af; þetta er að skilja þegar úr hnakka
(klumbu) hnaus er lilaðið, en sjeu strengja ,
eður kvíahnausa veggir, getur maður skorið i
utan af, áður en svo mörg lög koma að ein-
skeri nær ekki. Einskeri er líka því betri
við vatnsveitinga skurði sem hann er lengri.
Auk þess er jeg hefi áður ritað, um brúk-
un sljettujárnanna, getegþess, aðjeg ímynda
mjer, að ef farið yrði að brúka plóga á ís-
landi, væri stærri plógskerinn góður til að
skera heila þúfnakolla af og velta þeim í laut-
irnar (samanber og Félagsrit 9. ár bls. 125),
ræð jeg þetta af því, að jeg hefi þannig sljett-
að hraut fyrir hjólbörur (vagn) sem hestar
draga, en um þetta atriði rita jeg ekki meira,
meðan jeg hefi ekki reynsluna fyrir mjer.
Fari svo að línur þessar komi fyrir almenn-
ings sjónir, verð jeg að biðja þá er þær lesa,
að hafa ritgjörð mína um sljettunarjárnin, í
4. ári Gests Vestfirðings, við hendina.
Asf/eir Einnrsson.
Af öllu má nóff ffjöra !
Jað er eptirtektavert, hve mikið far bæði
blöðin gjöra sjer af þvj, að bera út bóndann
í grend við Búahellir, fyrir smámunasemi
hans við enska hestaprangarann; en eru þau
viss um að allt sje rjett hermt, og að sá hafi
eigi milli borið, sem rangfæra vildi, og leggja
út á verravegV Eins og jeg nú ekki vil dreifa
þeim manni viðrangan milliburð milli bæja, sem
sagt hefur blaðarnönnunum söguna, eins vil
jeg eigi heldur að inanninum, sem sagan er
sögð af, sje borinn nirfilskapur við gesti og
gangandi, því jeg þekki hann sem góðvildar-
mann við umfarandi menn. $að er annars
furða, að ritstjórarnir skyfdu þurfa að fara út
fyrir vebönd bæjar sins, til að sækja nirfils-
dæmin og setja í blöðin sín. Leiti þeir nær
sjer og munu þeir finna! En sú mun vera
orsökin, að þeir taka eigi eptir pranginu og
mangaralátunum í kringumsig, af því þeir sjá
það dags daglega fyrir auguninn; en lieyri þeir
einhverja söguna úr sveitinni, semmiður þykir
fara, vaknar fyrst hjá þeim tilfinning á vel-
sæminu. Og vel verði þá bóndánum i grend
við Búahellir, að hann gat látið b'laðamönnum
vorum þetta í tje, þó hann ætii aö vera spar
á góðgjörðum við Enskana. Jeg treysti þjer,
jjjóðólfur! til áð taka af mjer línur þessar og
bera þær út um landið1, því jeg veit, að þú
hefur lengi nógu breitt bakið.
10 + 9.
Uni refaveiöi.
jþað er eitt Qárhöldum til mikillar eíl-
ingar, að hafa stöðuga viðleitni til að friða
fjenað sinn fyrir bíti, eins og unnt er; og
því væri óskandi að sem llestir stunduðu refa-
veiði. En nú er það svo, að fæstum þykir
það tilvinnandi vegna tilkostnaðar og tíina-
tafar, sem enginn ætti þó aðláta sjer í augum
vaxa, sem nokkurn fjenað á, þar hann fær
það vel upp borið í þeiin mun betri fjárhöld-
um. fað spillir líka nokkuð lyrir vetrarveið-
inni, að tóuskinnin eru fallin úr verði, og að