Þjóðólfur - 12.09.1852, Qupperneq 4

360
Hvernig höfundurinn liafi samið bókina: „Hann hcfur
„skilið kjarnann úr frásögum oglærdómum
„heil. ritningar við það, sem mundi hafa gjört
„hann ykkur óljósann óg miður aðgcingilegann; sleppt
;,j>ví sem ekki ennú mundi hafa verið skiljanlegt eða
„nógu hentugt fyrir ykkar aldur; útlistað mirk orðatil-
„tæki, flutt nær ykkar skilningi framandi siði og venjur.
„En j>ar hjá hefur hann þó hvervetna haldið hinum upp-
„runalcga einfalda og fjörmikla stílsmáta, og sagt frá
„hinum gömlu frásögum alveg óbreyttum, rjett eins og
„þær eru, svo að þið ekki heldur skylduð verða ókunn-
„ug anda og trú liins gamla heims“. — Er bók þessari
skipt í greinir, á þann hátt sem gjört er í fyrstu örk-
inni, sem hjer með fylgir prentuð; og eru í G. T. 113
slíkar greinir og í N- T. 46, og er fyrirsögn nokkurra
þcirra þetta: 6. grein, Abraham; 11. Abrahams hlýðni;
13, Rebekka; 14, dauði Abrahams; 15, ísaak; 16, Esau
og Jakob; 17, flótti Jakobs; 18, Jakob og Laban; 19.
Jakobs apturkoma til Kanaans lands; 20, sátt viðEsau;
21, dauði Deboru, Rakelar og ísaks; 22, Jósep; 61,
Kuth ; 62, Samúel; 67, Sál; 68, Samúcls tal við fólkið;
69, Harðstjórn Filistea við ísrael; 70, Jónatans hugprýði
og hætta ; 71, Sáls mikilleiki og hrösun ; 72, Davíð ;
94, Salómons réttlæti og speki; 95, Salómons spakmæli;
99, Elías spámaðar; 105, Daniel; 106, Tobias; 107,
Ester ; 111, spakmæli úr spekinnar bók; 112, spakmæli
Jesú Siraks ; 113, nokkrir spádómar úr spámönnunuin um
JHcssías. Og í N. T. 3. grein: æska Jesú; 20, María,
Marta og Lazarua; 23, Jesú innreið í Jerúsalein; 27,
Hin síðasta kvöldmáltíð ; 28, Jesús í Gctsemane ; 29,
Péturs afneitan ; 30, Jesús fyrir dómi; 39, Hinn fyrsti
kristni söfnuður; 43, Pétur í fángelsi; 46, Páls ferð til
Róm.
Strax sem eg sá þessa bók, leist mér so vcl á hana,
að eg tók fyrir mig að Ieggja hana út, og hefi nú ráð-
ist í að láta prenta af henni eina örk, so þar af yrði
dálítið séð, hvörnig henni sé varið; því sami fram-
gangsmáti, sem hjer í byrjuninni er brúkaður, að taka
því nær orðrétt úr biflíunni helstu frásögur hennar, með
þeirri breytíng, að draga þær dálítið saman, óg víkja
dálítið við, til að gjöra allt sem Ijósast og greinilegast,
or alstaðar viðhafður frá upphafi til enda. Að útlegg-
íngunni hefi eg starfað þannig, að þræða sem best eg
gat hina seinustu útgáfu bíflíunnar í Viðey.
Hvað verð bókarinnar snertir, þá get eg sagt það
citt þar um, að eg get ekki selt örkina minna en hér-
umbil 5 sk., so að fyrri hluti hennar, scm nær yfir G.
T., liklega mun kosta frá 8 til 9 mörk, og síðari hlut-
ínn, scm nær yfir N. T., frá 2 til 3 mörk, eptir sem
kaupendnr vcrða margir; því eptir sem eg kemst. næst,
raun fyrri hlutinn verða hérumbil 28 örk og síðari hlut-
inn 8£ örk. Hefi eg áformað, fáist áskrifendur nógu
margir, úð láta prenta hana so tímanlega að vetri, að
cg að vori eða sumri geti sent hana um alt land, og
vœri mér þá cinkar kært og áríðandi, að geta feingið
scm mest af borguninni strax um haustið, af því prent-
un bókarinnar kostar mig so mikið.
þar eg nú ímynda mér að bók þessi, sem með óil-
um rétti má heita b i f I í u k j a r n i, sé hentug fyrir
unglinga og jafnvel eldri, og vel löguð til að gjöra hug-
fast helsta inntak heilagrar ritníngar, sem og að vekja
laungun til að kynna sér hana sem bezt, já jafnvel geti
þénað fyrir litla hand - biflíu, þá leyfi eg mér hérmeð
að senda yður, herra prófastur, sem sýnishorn, þá 1.
örk af henni, sem búið er að prenta, og lætfylgja brcíi
þessu eins mörg exempl., og mörg eru prestaköll í vð-
ar prófastsdæmi, með þeirri innilegu bóti, að þér viljið
so vel gjöra, að láta 1 exempl. berast til hvers presta-
kalls, so hverjum sem vill gefist kostur á að eignast
bókinag hvör sem safnar áskrifendum og stendur skil
á andvirðinu, fær 10. hverja bók í ómakslaun. Vildi
eg feginn eiga yður að, með að standa fyrir sölu búk-
arinnar í yðar prófastsdæmi, so að eg með sendíngu
hennar og andvyrðið mætti einún^js (halda mér til yðar.
Skylduð þér, mót von, cinhvcrra orsaka vegna ekki
geta við þetla feingist, vildi egsamt eiga yður að, með
að fela þá þetta málefni á hcndur þcim i yðar prófasls-
dæmi, scm þér álítið þar til bezt fallinn.
í því trausti að þér, herra prófastur, ekki misvyrð-
ið þcssa beiðni mína, og það óinak, sem eg hérmeð
gjöri yður, leifi eg inér að vænta sem fyrst svars frá
yður og ávísunar um það, við hverju eg má búast cg
hvernig allt þetta geingur, því mér er mjög áríðandi
að fá tölu áskrifcnda scm fyrst, og ef mögulegt væri í
haust með skólapiltum, so eg þar eptir geti hagað mér
með stærð upplagsins, scm mcr fyrr er ómögulegt að
ákveða. þær sendu arkir vildi eg óska, að væri farið
vel með, so þær ónýtist ekki, cf mögulegt væri.
Seint í næstliönum mán. fann smalamafi-
ur minn Jón Bjarnason peningasjóft á Mos-
fellslteiði, en þó langt frá öllum mannaveg-
uin; umbúðirnar voru mjög trosnaðar og fún-
ar og sýndu, að íje þetta var fyrir löngu glat-
að, — en það var samtals : 84 rbdd. 30 skk.
r. silfurs — ránkaði mig strax við, að jeg
hafði heyrt talað um fyrir 2 árum, að bóndi
einn í Biskupstúngum hefði glatað lijer á heíð-
inni töluverðu af peningum, hvers vegna jeg
strax skrifaði sóknarpresti mannsins ([iví jeg
vissi varla nafn hans) og bað hann að geta
jiessa og reyna tilað leiða rök að, hvorthann
ætti jietta fje, og gathann með rökum sannað
það, — bóndinn er Jón Ivarsson í Einholti,
— og hefur hann nú tekið á móti því,
en nafna sinum greiddi hann góðfúslega í
fundarlaun 16 rbdd. 80skk. Mjer sýnist vert
að geta jiessa til dæmis bæði fyrir jiá sem fimia
og glata, að fara svona frómlega og vel að.
Mosfelli i ágúst 1852.
Stephán þorvaldsson.