Þjóðólfur - 21.05.1853, Qupperneq 1

5. Ar
114,
þjöÐÓLFUR.
1853.
'21. mní.
Af blaði j>essu koma að ðllu forfallalausu út 2 Nr. eður ein örk hvern inanuðinn oktúber — marz, en 2 arkir
cður 4 Nr. livern niánaðanna apríl—scpteniber, alls 18 arkir cður 36 Nr.; árgángiirinn kostar 1 rbdl. alstaðar
á Islandi og í Danmörku, kostnaðarlaust fyrir kaupendur; livert einstakt Nr. kostar 8 sk. 8. hvert blað taka
sölumenn fyrir að standa full skil af andvirði hinna 7.
— Póstskipið koin hér til staðarins a?)
kvöldi 14. þ. m. Með |>ví spurðist, að secre-
teri herra Jón Sigurðsson, alþíngismafiur, hef'ði
fengið orlof hjá Iláskólaráðinu aö ferðast híng-
að til aijiíngis í sumar; og ætlaði hanu að
leggja af stað frá Kaupniannahöfii uin iniðj-
an þ. m.
Annara helztu útlendra frétta verður get-
'ið hér fyrir aptan.
— Ilinir konúnffk/örnu á Alpínyi 1S53,
o(/ konúnffsfulltrúinn, amtmaður oy riddari
Páll Melsted.
3>að reyndist jiá ástæðulaus tilgáta sem einn
af vorum elztu og reyndustu merkismönnum
kastaði frain fyrir skemstu á félagsfumli ein-
um hér í líeykjavik, að ekkert, aljiíng yrði í
ár ef til vildi. Aljiíng á að verða í sumar,
og fregn sú staðfestist nú með póstskipinu,
hverjir séu konúngkjörnir, og að konúngsfull-
trúinn á aljiíngi 1849 og forsetinn á jijóðfund-
inum, amtmaður ogriddari herra PíVll JTlel-
steð eigi að verða konúngsfiilltrúi í ár.
jiegar stjórnin áskildi sér í aljiíngistil-
skipaninni að hafa sex konúngkjörna menn á
jiínginu, var jivi færð til sú aðalástæða, að
einúngis með jiví nióti gæti stjórnin átt óhult,
að skynsamir reyndir og mentaðir menn ætti
jafnan setu á aljiíngi, hvernin sem þjóðkosn-
íngarnar tækist; en aldrei var j>að fært til á-
stæðu, að stjórnin ætlaði sér jafnan að eiga
,lahnnarga eindregna vildarmenn á þinginu,
sem byndi fyrir augu sér jiegar líta yrði á
sannan og verulegan hag og framfarir lands-
manna ef þeir ímynduðu sér að jiað værí í
móti vilja hennar, en leysti skollahandið frá,
'éinúngis þegar því væri að skipta sem stjórn-
in vildi haf’a frnm, hversu isjárvert sem jiað
kynni að vera fyrir landið og lýðinn. A hin-
um ft/rri pínfftinum hafa og víst sumir af
hinuin konúngkjörnu höfðíngjum skoðað stöðu
sína og kölliin á jiinginu samkvæmt þessari
aðalástæðu, sem vér tókum fram, og lýst jiví
yíir með tillögum sínurn og alkvæðagreiðslu,
að þeir álitu sig óhundna af meiníngum og
uppástúngum stjórnarinnar; t. d. herra Ilalldór
prófastur Jómsson í svo ótal mörguin málum;
herra þúrður Sveinbjörnsson í málinu um
fjárforráö ómyndugra, 1845, og einkum í kosn-
íngarlagamáliuu, 1849; og herra pórður Jón-
asscn í 'festumáli konúngslandsetanna, 1847.
En það sýndist aptur svo 1851, sem fimm
hinir koiiúngkjörnu menn á þjófundinum væri
þá orðnir á öðru máli; prófastur herra Halldór
Jónsson einn skoðaði stöðu sína þá eins og
fyrri. Vér skulum láta það ósagt, hvort þeir
fiinm þektu (yindisbréf konúngsfiilltrúans um,
hvað fyrir þeim embættismönnum ætti aðliggja,
sem dirfðist að setja sig upp á móti frumvarpi
stjórnarinnar í stjórnarskipunarmálinu; vér
skulum láta ósagt, livaða áhrifur hin náðug-
legu rjirivat“ bréf frá innanríkisráðherranum,
fíosenörn, jiau er hann sæmdi með hvern
þeirra fimm, liafi haft á þá; vér skulum og
einkis geta til um viðkværnni og brjóstgæði
þeirra i því, livort þeim liafi gengið svo til
hjarta hve ófær konúngsfulltrúiun á fundinum
reyndist — svona aðstoðarmannslaus, — að
halda ttppi svörum fyrir frumvarpinu og stjórn-
ina, að jieir hafi litið attmir á hann, ogviljað
reyna að taka að sér j>á vörn sem honuin ein-
um har að halda uppj, en sem honum reynd-
ist of vaxiö; en svona komu þeir samt frani
1851, sem jafnmargir konúngsfulltrúar og ein-
dregnir vildarmenn ogtalsmenn stjórnarinnar,
ekki pð eins i stjórnarskipunarmálinu lieldur
líka í verzlunarmálinu. Og jiað verður ekki
nær komjzt, en að stjórnin sem nú er, hafi að