Þjóðólfur - 20.08.1853, Blaðsíða 7

123
Sfitlast til, og gongizt lieíir við nm þingsetu
laekna meii komingl. embættisbrefi, (S. Thór-
arensens 1845, o£? landlæknisins á mörgnni
þingum) og annara embsettismanna yfirliöfuf)
aö tala, heldur einnif; móthverft því, og þvert
ofaní þaft, sem sami amtmaóur (Havstein) haföi
fditið sér áftur bæði leyfilejít og skylt með
sama lækni (J. Skaptason). jþví aðal ástæð-
an fyrir banninu, þessi „bestilta“ kvefsótt,
iiún var ekki komin til Húnavatnssýslu seinni
hluta i næstl. mán., þegar pósturinn fór suður
Um. Framhaldií) eíoar.
— það er kunnugt Iesendum fijóðólfs, af „hugvekju11
þeirri „u m skólnnn í Keykjrtvik“, sem var prentuð
í niðurlagi hins 4. oa: upphafi hins 5. árgángs þessa
hlaðs, að nokkur ágreiníngur var þegar risinn í fyrra
útaf ýmsri stjórnartilhögun skóla vors, milli stiptsýfir-
valdanna og meistara skólans, hérra Bjarna Jóns-
sonar. pað virtist svo næslliðinn vetnr, sem þessu
færi heldnr seigt að jafnast, að minnsta kosti inunu ýmsir
menn hala þókzt mega skilja það á honum, og að liann
mundi því skoða huga sinn uin að lála hér fyrir berast
til lengdar, ef svo búið stæði, og eiokum ef það yrði
upp á ineðfram, sem hann þóktist ékki með öllu laus við
að hafa fregnað, að landsmcnn skipti það litlu, hvort
Imnn vieri cður færi. Kú gat það hins vegar vfst ekki
dulizt fyrir neinum hiuum betri og réttsýnflri iandsmönn-
uin, sízt þeim scin hér eru í nánd við skólann, að herra
lijarni Jónsson hefir komið allri liinni innri stjórn og
kennslu í skólanum í ágætt horf, og oð mjög vand-
fenginn yrði jafnfær maður til þess, ef af honunt missti.
Munu svona vera undir komin 2 ávörp, sent mcist-
aranum bárust uin lestirnar f sumar, annað fiá em-
b æ 11 i s - og horgarastéttar-ntönnum f R e y kj a-
v í k, en hitt frá k j ð r in ö n n u nunt á þíngvallafundin-
um og öðrmn alþingismönnum úr hinum ýmsu héruðum.
Ilefir hann göðfúslega léð oss þessi bréf, og leyft að
prenta þau hcr.
I.
frá 32 embættis- o* borgarastéttar-mönnuni í
Reykjavik. (Útlagt úr dönsku).
í fyrra suntar gafst nokkrum af Reykjavfknihúum
færi á, að láta yður f Ijósi, herra skólastjóri, traustþað,
er þeir báru til yðar, og virðfngu þá, er þeir höfðu á
yður, enda gjörðu þcir það þá>.
Vér, scm ritum nöfn vor undir þetta bréf, biðjunt
Vður að vcra þess fullsannfærðan, að þetta traust og
þessi virðíng hefir eigi alllítið aukizt i vetur, er var, og
við aðalpróíið, cr haldið var í þessum mánnði; vér höf-
uúi séð reglusemi þá og iðni, er nú sem stendur er al-
n,enn á meðal lærisveina hins eina latiuuskóla, sem er
® íslaudi, enda hefir það vakið sanna nnun og ánægjn
l) Sjá þetta blað, 5. ár, hls. 3.
í brjóstum vorxlm. það hefir éigi heldur dulizt oss, að
þessa reglusemi og iðni lærisveinanna er að þakka stjórn-
semi þeirri og réttsýni, hinni frábaeru rcglnsenii og starf-
semi, er þér sjállir hafið við og leitist við að koma á
x allri stjórn skólans utan skóla og innan.
Véi ætlu.n yfir höfuð, að velferð þessa lands, eins
og hvers annars, sé undir því komin, að því aflist þeir
emba'ttismenn, er svo séu menntnðir og siðvandii', að
þeir í alla staöi séu færir um að gegna stöðu sinni, en
eins ei' um það, "að skilyrðið fyrir þessu er og verður
ávallt það, að undirstaðan að þessum hæfilegleikum sé
lögð hjá þeim þegar í skóla, og það, sem oss er þeg-
ar orðið kunnugt uin skólastjðrn yðar, fær oss þeirrnr
vonar, og það eigi ástæðulaust, að þetta xnuni takast,
ef íslandi mætti auðnast að halda yður enn um nokkur
ár í þeirri stöðu, sem þér eruð í.
Af þessum sökum þykir oss það mjög harma vert,
ef sá kvittur væri sannur, að yður sé það í hug, að
brcyta stöðu yðar og halda burt af íslandi fyrir fullt og
fast. Vér þurfurn ei að minna yður á það, að fyrir slikri
viðleitni, að uminynda gjörsamlega slíkan skóla og koma
á góðri reglu í honum, hljóta að verða ymsar mótspyrn-
ur og hún bundin allmikilli fyrirhöfn, og til framkvæmd-
ar þess þarf slikt þrek og þolgaiði, nð fáum er, ef til
vill, slíkt gefið, og cnn færri eru færir utn að láta það
ásannast í verkinu, og einkum geti þeir breytt stöðu sinni
og komizt f aðra þægilegri og hægari. Vér þurfum eigi
lieldiir oð xninna yður á það, hveisu fagur og ágætur
sigur það er, ef þér getið komið góðu skipulagi á hinn
einn skólann, sem er á ættjörðu yöar, og að ávextirnir
eru ómetandi fyrir alda og óborna. En það getum vér
sagt yður fyrir víst, og það af einlægu og öllu hjarta,
að vér höfum á yiiur, sein skólastjóra, sanna og hræsn-
islausa virðfngu, og berum til yftar hið fullkomnasta traust,
og ætlum það einnig eigi nllítið tjón, cigi aft eins fyrir
skólann, heldur og fyrir land þetta, ef svo skyldi fara,
að þér einhverra orsaka vegna sæktuð héðan.
Vér biðjum yður þess, að taka þetta bréf vort, sem
vott trausts þess, er vér berum til yðar, og þeirrar ein-
lægu virðíngar, er vér höfuin á yður.
Reykjavík 27. d. júnim. 1853.
II.
frá 23. alþm&ismönmiin og kjörmönnum á
^íiigvallafundinum.
Landsmenn hafa með sannri ánægju tekið eptir þeirri
alvöru, alúð og kostgæfni, sem þér, herra rektor Bjarni
Jónsson! hafið vift haft sfðan þér konmð hér tillandsins,
til þess að koma skóla vorum í svo ákjósanlegt lag,
sem fremst má vcrða. Og það dylst ekki fyrir neinuni
sönnum Íslendíúg, að nfidir góðu lagi og Teglu, og keunslu
í skólanum, er citigaungu komift, að Iand vort eigi kost
á þeim embættismönnnm, sem vinni bæði landsbúum og
sjálfum scr fullt gagn og sóma. pvf þorimi vér og hik-
laust, bæði í nafni sjálfra vor og þeirra héraðsmanna,
þaðan vér ermn, að tjá yðnr herra! virðíngarfullt þakk-
læti fyrir þá alúð og viðleitni, scm þér þegar hafið haft