Þjóðólfur - 29.10.1853, Blaðsíða 1

Þjóðólfur.
185 3.
5. Ár 29. oíitóber. 129. ot] 190.
Af blaði þessu konia að öllu fbrfallalau.su út 2 Nr. eður cin örk hvern niánuðinu október — inarz, en 2 arkir
cður 4 Nr. hvern niánaðanna apríl—septembcr, alls 18 arkir eður 36 Nr.; árgángurinn kostar 1 rbdl. alstaðar
á Islandi og í Danmörku, kostnaðarlaust fyrir kaupendur; hvcrt cinstakt Nr. kostar 8 sk. 8. hvcrt blað laka
sölumenn fyrir að standa full skil af andvirði hinna 7.
Leiðréttíng viðvíkjandi meðgjöf og kennslukaupi
<neð utanhrepps piltiiin, sem komið er lil kcunslu í
barnaskólann á Eyrarbakka, sjá bls. 150
— Póstskipiö },SœJjóniö“ ('Sedobciij, skip-
stjóri Stilliofl', liafnaði sig hér að niorgni
14. þ. m.
Um kornskortinn, einkum i suðurkaup-
stöðunum.
Vér höfum hreift |>ví hér aö framan, bls.
140, ab í kaupstööunum hér suiinan heiöa
horfði til helzt til oflítilla kornbyrgöa; vér
höfum talið víst,, að bæjðrfógetinn, og sýslu-
maöurinn í Gullbríngusýslu, hafi í tækan tima
gætt svo lögboðinnar skyldu sirinar í jiessu
efni, að engin sá kornskortur mundi upp á
konta, er af gæti leidt verulegan og tillinn-
anlegan bjargarskort og- vandræði.
^vi livorki inátti jiaö dyljast né gat dul-
izt fyrir Jiessum embættismönnum, aö hér
voru sárlitlir kornaöflutníiigar í suuinr yfir
höfuö aö tala, í samanburði við jiarfir maiina,
og viö hin mörgu kaupför, sem liérsiglaupp
landið, og sem fara héðan meb hlaðfermi,
mestmegnis af innlendri matbjörg; varla gat
hjá jiví farið, að til eyrna J)essara embættis-
manna bærist jiaö, sem liver maöiir sá og
heyrði hér, aö bændunum úr nærsveitunum
og sjóarbæiidumim var synjað um kornvöru
fyrir fisk sinn, ull og tólg, sem freir lögöu
hin, og eins jafnvel embættismönnum fyrir
l'eninga sína, nema að eins jiriðjúngi eöa
'hest helmíngi, af j)vi sem jteir burflu og
Sirntust og áttu fyrir inni, en par í móti heitið
hví sem á brysti í haust; og það munu mý
margir sjóarmenn, sem ekki fengu hjá kaup-
mönnum eina kornlúku í sumar til vetrarforöa.
Jetta ástand hér suniianlands mátti.öll-
um vera Ijóst, ekki síöur embættismönnun-
um, sem er skylt aö hafa eptirlit meö þessu,
heldur en öörum. ()g ef' jieir hafa byggtsvo
á heityrðuin kaupinanna, uin yfirfljótanlega
kornaöflutnínga í hanst, að jieir fyrir slík
fullreynd hilliloforö, hafi leidt hjá sér aö skýra
stjórninni í tækan og lögboöinn tima frá j)eim
kornbyrgöuin sein voru, ogskorti á-þvi, sem
fyrir mátti sjá, jiá hafa jieir sannarlega byggt.
á sandi, og á j)ví, sem þeir hafa enga heim-
ild til i lögúnuin aö byggja á.
$ví lögin eru skýlaus um skyldur em-
bæUismanna í jiessu efni, 1 verzlunartilsk,
13. júní 1787, II. kap. J3. gr. segir svo :
„En til jiess aö konúiiguriiiii inegi full-
treysta j)ví, aö landsmenn bíöi ekki neinn
skort, j)á er stiptamtmanni, amtmönmim
og sýslumaiininn landsins skipaö hér meö,
að J>eir skuli jafnan afla sér hinna nákværn-
ustu upp/ýsiuya um, hvort landiö 'er upp
byrgt af matvöru og' annari vöru, sem
helzt er nauðsyn á til bjaryreeðisútveya.
Jess vegna skulu sýslumennirnir einu sinni
á hverjn ári rannsaka, hvort j)eir, sem verzla
í útkaupstöðunuin, eru svo byrgir af jiess
konar vöru, sem jiví liéraöi má nægja, er
j)ángaö sækir, svo aö þeir, (sýslumeúnirnir)
geti í tjma stúngið upp á jieiin ráöstöfun-
um, er af uiegi létta vöruskortinum. J>ar
aö auki skulu og allir hanpmeun, bæöi í
kaupstööunum (sjálfum) og útkaupstöðun-
um, íjúUmánuði, (— o. s. frv. —) senda til
sýslumanns áreiðanleya skýrslu uin, hvaöa
byrgöir jieir liafi pá (í júlím.), af þessum
helzt.u iiauösynjavörum: korni, saJti, fær-
um, netum, trjám og borðúm. Allar jiess-
ar uppteiknanir kaupmanna skal sýsliimaö-
ur senda Rentukaminerinu', og hafi liann
ástæöur til aö ætla, aö búendur jiess bér-
1 ‘) !\'ú ráðherrii iunanrikismáfúiina.