Þjóðólfur - 29.10.1853, Qupperneq 2

146
afts geti /fif/ið vift bjargarskorti, j)á skal
hann jafnframt skýra frá því. Sömuleiftis
skulu hlutaðeiganrli amtsyfirvöld, meft hinni
áminnztu póstferft, (í ágúst), skýra Rentu-
kammerinu frá, ef svo er, aft }>eir, fyrir
þekkíngu |>á, er |>eir hafa ailaft sér um á-
starid umrlæmis sins, ætla, aft ástæftur séu
til aft kvífta þessu. Fyrir þetta má kon-
únginum, (þar eft póstskipift — o. s frv.
siglir frá landinu í hyrjun ágústmánaftar1,
og hefur meöferðis allar péssav skýrslur)
jafnan verfta fært, aft ráfta þaft af í þessu efni,
sem nauftsyn ber til eptir því sem á stendur*.
Svona hljóftar þessi lagastaftur; hann er
svo ljós, aft hann verftur ekki inisskilinn.
Kaupmennirnir eru Mskyldir til“ aft gefa á-
reiftonlegar skýrslur um byrgftir af helztu
nauðsynjavörum sínum fyrir jiiií-lok ; ofþeir
ekki gefa þessar skýrslur, eru embættismenn-
irnir skyldir til aft heiinta þær, og eiga rétt,
á aft heimtry þær, og þeir eiga aft senda þær
stjórninn'i ineft ágúst-póstskipinu héftan.
Vér g^um nú aft vísu varla komift oss
til aft efa, W> stiptamtmafturinn, bæjarfógetinn
og sýslumafturinn í Gullbríngusýslu liafi gætt
skyldu sinnar í þessu efni; (— vér förum aft
sinni ekki víftar um land, þó oss sé afmörg-
um ritaftur hinn sami „vandræfta-kornskortur41,
sem hér, og engu minui, hæfti í Skagafjarftar-
og .Eyjafjarftar sýslu,—). Vér erum tregir aft
leifta nokkurn grun aft því, aft þessir emhætt-
isinenu hafi ekki skýrt stjórninni í tækan og
lögákveftinn tíma, strax í jiilí í sumar, frá
hinum allfyrirsjáanlega kornskorti, sem þá
horffti vift hér sunnanlands, og j>aft er varla
inögulegt, aft þeim liafi blandazt hugur á, aft
reifta sig á hilliloforö kaupmanna um yfir-
gnæfanlega kornaftílutnínga í haust. Laga-
stafturinn sýnir herlega, aft þaft á ekki og má
ekki byggja neitt á slíkuin ráðuyerðiun kaup-
manna; embættismennirnir eiyu aft hyggja
skýrslur sínar og uppástúngur á þeim vöru-
byrgftuin, sem eru, og sem reynnst fyrir hjá
kuupm'ónnum, i julí-lok, en ekki á þeim vöru-
byrgfttim, sem kaupmenn r á ð y er a, að peir
œtli að hafa í október og nóvember.
En um þaft máttu allir gánga úr skugga,
þegar póstskipift kom hér um dnginn, aft ann-
‘) Nú iiiii iniðjari ágúst.
aftlivort liafa hlotift aft bregftast skýlausar og
áreiftanlegar skýrslur og uppástúngur embætt-
isinannanna til stjórnarinnar, um kornskortinn
hér, eins og þær eru fyrirskipaftar i lögunum,
efta aft stjórnardeildin íslenzka, og stjórnin
yfir höfuft, hefir, þvert í móti hinum skýlausa
lagastaft, leidt hjá sér þær ráftstafanir, sem
konúngurinn lieitir þar beinlínis, til aft koma
í veg fyrir og af létta þess konar vandræft-
uin; aft liún hefir leidt hjá sér ráftstöfun,
sem aft öftru leyti var svo auftgefin, og öld-
úngis lagfti sig sjálfa, úr því póstskipift átti
aft fara liíngaft hvort eð var. Póstskipift „Sæ-
ljónift“ íleytir milli 50—60 lesta; stjórninni
heffti verift auftgefift, aft láta þaö færa híngaft
sjálfsagftar 800 tunnur af matvöru, og meft
því heffti öllu sufturlandi verift horgift fyrir
ölltun vandræftaskorti.
En póstskipift færfti hingaft, aft þessu sinni,
einar 130 (?) tunnur, efta um 7 lestir matvöru,
hin lestarrúmin voru fermd meiri og minni ó-
þarfavöru; vér teljum þaft svo, þó líka kæmi
nokkuft af timbri, og þó megn timburekla
hafi verift hér í allt suinar, því jiaft verftur
einnig óþarfayara, þegar það kemur ístaöinn
fyrir korn, sem mesti hörgull er á.
íþví hér er, sem sagt, mesti hörgull á
kornmat. Knudtzon stórkaupmaftur, sem
seldi kornift hér i sumar, eins og aftrir, á 8
rbd., en sendi héftan f’rá verzlunarmönnum
sínum töluvert afkorni til vesturlandsins, og
seldi pnr í lausakaupum á 7 rbd., hann
sendi hingaö í haust til 3 verzlana sinna, í
lleykjavík, Hafnarfirfti og Keflavík, sein allar
voru þá á þrotum meft korn, og í skuld um
|>aft til landsmanna fyrir innlagfta vöru, um
500 tunnur af matvöru á !) rhd.; og vér heyr-
um sagt, aft engin þessara verzlana hafi nú
korn aflögum vift neinn mann, þó falað sé fyrir
vöru efta penínga. Skip er hér og nýkomið
meft nálægt 450tunnum af korni, átti 'þorsteinn
kaupmaftur Jónsson um 50 tunnur, Siemsen
eitthvaft sárlitið, Bjering nálægt 350 tunnum, en
allt þetta korn, og þó meira heffti veriö, mun
vera lofaft fyrirfrain verzlunarinönnum þess-
ara kaupmanna, og í skuld til þeirra fyrir inn
lagfta vöru; og er reyndarhelzt til aft skopast
aft, aft kaupmenn skuli nú segja 12rbd. verft á
þeim rúgi, sem þó er ekki falur fyrir neitt.