Þjóðólfur - 05.11.1853, Síða 1

þjÓÐÓLFUR.
185 3.
Sendur kanpendnm kostnaðarlaust; vcrð: árg., 18 ark., 1 rbd., hvert einstakt nr. 8 sk.; sölulaun 8. hver.
6. Ar 5. nnVember. 131.
— þetta bréf, sem hér fylgir, hefir éiunig þjóðólfur
verið beðinn að fœra IslcndíngUm.
„Hér í Kaupmannahöfn hefir í 4 ár dvalið drengur
nokkur úr Skagalirði, sem |Sigurður Guðmunds-
son heitir. Hann kom híngað á 17. aldurs ári, ög
var það ætlun hans að iveina hér málaraíþrótt og
myndasmíði. Haustið 1849 var honum veitt sæti og
kcnnsla í íþróttaskólanum, og var hann þá sem nærri
má geta, mjög svo skammt kominn að bókvísi og
menntun þeirri, sctn nauðsynleg cr fyrir þá nienn,
sem gjörast vilja málarar eða myndasmiðir. Nú þótt
hann að þessu leyti væri skemmra á vegi enn skóla-
bræður hans, tóku þó kennarar hans brátt eptir þvi,
að hann hæði að gafum og handlægni væri flestum
þeim fremri, er voru samtíða lionum á skólanum. —
ðleð þessu, og stakri iðni og ástundun, ávann hann
sér svo mikla hylli prófessors rTetsch, kennara síns,
sem f mennt sinni er talinn einhver hinn frægasti maður
í Danmörku, að liann af sjáll's dáðuin útvegaði honunt
ókeypis kennslu á íþróttaskólamim, kenndi honuni
ticima hjá sér sjálfum, og mælJi ioks svo fram með
honum, að ltann með aðstoð hans og herra jústitiráðs
Oddgeirs Stephensens hefur fengið 100 dala styrk frá
stjórninni árlega.
það má nú fullyrða, að Sigurður hafl þegar tekið
svo miklum framförum í uppdráttarlist, að hann sé
koininn fram úr flestum jafnöldrum sinum, og að vísu
öllum þeim, sem jafnletigi hafa stundað iþrótt þessa,
og má af því eiga þess vísa von, að ef lionttm end-
ist aldur til, muni hattn verða ágætur listamaður og
fósturjörð sinni til hins mcsta sórna. Nú þótt hann
fái peníngastyrk þennan hjá stjórninni, og nokkrir
sveitúngar hans og frændur í Skagaflrði ltafi orðið til
að rétta honum hjálparhönd1, er samt efnahag hans
svo varið, að hann hvorki gctur liaft hér sómasamlegt
viðttryæri, eða haft tök á að útvega sér þau áliöld
og tilfæri, sem lionum eru ómissandi til að ná þeim
frama og fullkomnun, sem náttúran hefir gjört Itann
svo hæfan til.
Danir telja sér það nú til mestu sæmdar, að þeir
hafi niest og bezt stutt að því, að landi vor Thorvald-
sen varð hinn frægasti myndasmiður seinni alda, og
vér erunt sannfærðir um, að Íslendíngar mundu seinna
•nega telja sér og fósturjörð sinni til sæmdar, að þeir
hefðu átt þátt i að koma þcim manni á frantfæri, er
‘Alþfngism. Iicrra JónSamsonsson hvatti Sigurð
hvað mest til siglfngar, og hefir híngað að gengizt fyrir
því með stakri alúð að safna féstyrk handa honum hjá
Skagfirðínguin.
(yrði þjóðfrægur af íþrótt sinni. Enginn veit að hverju
barni gagn verður, og þar eð vér teljum öll líkindi
til, að Sigurður Guðmundsson geti orðið afbragð í-
þróttamanna, ef hattn vantaði eklti það sem er „afl
þeirra hluta, sent gjöra skal“, þá leyfum vér oss að
skora á yður, kæru landar! sem hafið efni og vilja á
að styðja gott fyrirtæki, að skjóta saman nokkrum
gjöfum handa honum. þá, setn vildu gjöra svo vel
að gángast fyrir að safna gjöfunum, biðjum vér að
senda okkur þær ásamtnöfnum gefendanna, og skal
það verða birt í blöðum vorum hvað hver hefir gefið
og hve ntikið“.
„Kaupinannahöfn þ. 29. sept. 1853“.
,J. þ. Thóroddsen. Itarl Andersen. Arnljótur Ólafsson.
stud:juris stud:juris stud: politic".
Abyrgðarmaður þessa blaðs þekkir nokkuð til Sig-
urðar, hve gott efni hann er í Iistamann, og að Itann
liefir til þessa átt svo erfitt uppdráttar í Höfn, að það
hefir verið til fyrirstöðu fullunt framföruin í mcnnt hans; því
lcitaði ábyrgðarm. sjálfkrafa, í fyrra,,á flesta embættismenn
og kaupmcnn hér i staðnnm um dáiftinn styrk handa
Sigurði; veittu þeir, sem þetta var fyrst nefnt við, herra
konferenzr. þ. S vein bj örnsson og herra Svb. Hall-
grfmsson, þessu svo velviljaða ásjá, að hinn fyrri gaf
til 4 rbdd., hinn sfðari 6 rbdd. en þar feluðu fleiri eptir,
þó eltki legði neinn jafn ntikið fram, nema berra C.
Siemsen 5 rbdd., og gáfust Sigurði hér á þennan hátt,
rúmir 40 rbd. þegar þetta fé barst Sigurði, var hann
í skuld uin ntegnið af þvf fyrir fæði, og er hann þó
sparneylnis- og reglttmaður. Abm. á eptir Sigurð 2 lista-
gripi, uppdrátt af fslenzkri stúlku á htifufötum, og gips-
mynd af Jóni confrr. Eiríkssyni, sem Sigurður hefir
mótað cptir andlitsmynd þeirri, sem er framan á æfisögu
hans; þykir hvorttveggja snilldarlega gjört af viðvaníngi.
Vér viljuni því af alhuga vekja velvilja og athygli
landsbúa að þessum efnilega landa vorum, og vonum,
að margir þefrra veili Iionurn einhverja litla ásjá, sem
Itvern einn munar lítið, en hann mikið, því safnast þeg-
ar saman kemur; og er ábyrgðann. fús á að veita því
viðtöku, auglýsa gjafirnar, og gefendurna í þjóðólfi, og
koma þvi, sem fram er Iagt, til skila til höfunda hréfs-
ins hér fyrir framan.
þjóðólfur.
Eg hefi fengið munnlegt heiti herra stipt-
amtniannsins fyrir því, og leyfi hans að aiig-
lýsa það hér, að eg megi komast að prent-
smiðjunni með ö. árgáng jýjóðólfs; þó að eins