Þjóðólfur - 17.12.1853, Blaðsíða 4

15S
— Vcstítnliimls er í öllum kaupstöðum wegð af korni,
o£ tunnan seld á rúma 9 rkdd.; hér gyðrn cr öðru máli
að skipta.
— Eti úr liinni alinennu kornbklu hcr, hcfur stórum
!>«?» allgóður flskiníli á öllum Inn-nesjunum; þvf þó
inisfiskið haíi verið, og gmftir heldur styrðar allan nó-
vember, þá eru samt komnir góðir hlutir um þessar
veiðistöður. A Akrancii heyrum vcr sagt séu kom-
uir nm 800 hlutir mest, cn mcðal hlutir um 300; Á Álpta-
ncsi, um 500 mest, en mcðalhlutir um 250; á S eI tj a rn-
a r n e s i og f Reykjavfk milli 6 — 700 mest, en með-
nlhlulir um 300; og heldur vænn fiskur yfir höl'uð.
Suður með ðllnm sjó er sngður sárlítill ulli ulla þessa
haustvertið.
— Slisfarir hafa orðið ýnisar bæði fjser og nær.
þegar síðast fréttist að vestan, hafði cn ekki spurzt til
hvorngrnr hákalla-duggunnar, sem lögðu út lrá ísa-
fjarhwr kaupstað skömniu fyrir niikla veðrlð I sept-
émher í haust. En hákallaskipið, sein farið hafðií láng-
leið af Patrixfirði, og talið var af, eins og íngólfurgat
iim, náði lundi, eptir viku ótivist. — ðlaður einn l’órst f
lloltunum í grnflæk einum holhekktum, var hontim fylgt
drukknum að réttu vaði, cn þar vildi hanp ekki fara
yfrmn, heldur þeytti upp með lækmiin, og týndi sér
svo ávaðleysu; annað samkynja slis vildi þar til í fyrra,
þegnr merkisbóndinn, Guðmnndur í Mnrteinstúngu,
fórst þar í graflæk, skainmt eitt fyrir ol'un vaðið, og
var Iihhii þá einnig drukkinn. — Maður einn vurð úti fyrir
skeinmstu á svo nefndum Njarðvikur-fifjum hér syðra,
og er í tali að hann hafi fundizt skenimdur með rifnuin
klæðutn ; 3 mcnn haf'a bráðkvndzt nýlega þur syðra, tveir
þeil'la af háfsáti méstmegnis einlnata, því þar um sveitir
er mikill bjargarskortur. — Maður var ogaðrjúpnaskotuin
á Blciksdal á Kjalarnesi, og bélt í liendi sér hlaðinni
byssunni, en hún slóst við stein, lilóp af, og tók skot-
ið af honum nefið að mestu.
— Sótt sú, seui læknar nefna „Nervefeber“ cða „Tý-
fus“, er mi að stínga sér niðnr í liöftiðstaðnum, og sýn-
ist nokktið skæð.
— Mcnn eru hér í incsta viðhúnaði að leika gleði-
leik einn um nýársleytið, á nýja gildaskálanum. Leik-
urinu heitir „P a k k“, og er í 5 llokkum ; það verður sjálf-
sagt auglýst 6íðar, hvenær leikið verður, og með livaða
skilyrðum menn eigi kost á að sjá það.
Proclamu.
Samkvæmt konúnglegu leýlishréfi 21. d. f., m. er
hirt nmn verða bæði í liinmn konúuglcga íslenzka
lai.dsylirrctti og a rcttu manntulsþíngi. kvcð eg hér-
ineð á alla þa, cr skuldir þykjast eiga að heinita i
dánai'húi kaupiiKimis V i 11 j a m s Tiiomseiis á Vatn-
eyri, til þess innan árs og dags suh poena præc-
lusi etperpetui silentii að lýsa skuldakröfmn
siimm og sanna þær fyrir mér, seni skiptaráðanda í
téðu húi.
Aitt/hjsivf/ar.
Samkvænit löglcgri fjárnámsgjörð verður sá helm-
íngur af lnisinu No. 4 í Tjarnargöfti, sein er cign
þiórðar skósmiðs jaórðarsonar þrisvarsinniini hoðinn
npp til sölu, þannig;
1. npphoð vcrðnr linldlð þrlðjndaginn hinn 3. janúar
næslkoinandi.
2. uppboð, þriðjiidaginii fiinn 17. s. in.
3. og siðasta uppboð, þriðjiidaginn hinn 3). s. m.
Öll upplioðin fram fara í liúsinu sjálfu. Við fyrsta
uppboðiö vcrður cinnig selt kiusafé uokkurt, tillieyr-
aiidi áiiiinn.stiim j>órði skó.smið jþórðarsyni.
Skilniálarnir verða til sýiiis liér á skrifstofunni
nnkkrum ilögiim áður cn fyrsta oppboö fer frmn.
Skrifstofu hæjarlógelii í Hcykjavik, 13. descmh. 1S53.
V. Finsrn.
— Að innanrikis ráðgjafinn liafi vcitt Birni Björns-
svni IVá Görðum B0 rhdil. stvrk til að kanpa fyrir
prjóna vc fst ól, en aptnr ámoti gjörr liorimu að skyldti
að gcfa hvcrjum scm vill kost á, að sjá og skoða
vcrkfæri þclla og það sem þvi fylgir, og tækifæri til
að smíða eptir því, það kmmgjörist hér mcð almenn-
'"g'v.
Islamls Stiptainthósi þann 29. nóvember. 1853.
Ð. Trantpc.
— Heslur, hér um hil miðaldra, hrúnn að lit, járuað-
ur á þreimir fótiim, ineð mark: hcilrifað liægra,
stift vinstra, kom á næstl. sumri i Oddahvcrfi: nn
hef jeg hirt hestinn, og gelar sá sem liatin á, vilja*
bnns hingað mót sanRgjarnri þóknun, fyrir hiiðingii
hans oa hjúkrun, ef með þarl'.
Varinadal á Rángárvölliim þann t>. d. nóvemher 1853.
F. Strffánsson.
Mannalát.
Jón Helgasoti hóndi á Sólbeiimim og leingi
hreppstjóri í Ilrnivauianna-hrcpp; bczli húhöidur, clugu-
aðar-og merkismaður uicð alti, dó siicmma í októhcr
rúmt liiiitugur.—Va I gerð ur J ón$d ó ttir frá Reyja-
lilið, fiúsfrú séra jjorsieins Pálssoiiar á liálsj í Fnjóska-
dal. — Séra Arnór þrófastur Jónsson í Vatnslirði,
— galiiasnifltnglir, og skáld gott; hann var elnn orðin
up-pi þeirra sknlda, sem hafa ort sálmana í messussungs-
hokinni. — Jón Jónsson ýugri, skólapiltur frá Mos-
fclli í Grimsnesi, mamivænlegt úngnicnni, lézi 13 þ. m.
úr sótt þcirri, scm fyr var getið.
Prestak'ötl.
Veitt: l. aufás í jþíiigeyjar-«ý*h*> m., aðstoð-
arprestiniim í hra-uðiiui, séra Birai -UaIdórssy ni.
Ovcítt (að sögn): Vatnsfjörður í ísaljarðar-s.
mctið t>9 rdd.
— iVæsta hl. keinur ekki ut fyr en póstskipið crkoinið.
Ábyrgðarniaöut'; ,/tiu fJuðmuudsson.
Flatev, 30. dwg Októher. m. 1853.
B. Benedictsen.
I’rentnður í prcntsmiðju íslands, hjá E. þórðarsyui.