Þjóðólfur - 25.02.1854, Síða 8

178
tjr þvi stiplamts-skrifstofa n nú þykist vera hafin
npp yfir þá skyldn, freintir en aft nntlanförnn, aö
slanda skil af j>vi, scni hiin tekur vift og er a'tlaö að
standa skil af, þá voniini vérsaint, aö licrra stiptamt-
maðtirinn, gteifi Tra 111 pe hlutist til tim, að inönnum
"efist kostur á að nálgast sjállir póstlrréf sin í tækan
tínia, o" auglýsi póstko nt ttrnar s anidægurs.
— í siöast (lil.) Iilaði íngólfs liefir konfereu/.ráð lierra
Jbórðtir Svci.nhjörtisson tekið úrslinnt upp fyrir
oss það, scui vér siigðtiin satt og rétt tiin haiiti hls. 100.
þessi grein herra jjórðar sannar |>ví það, sem vér þó
alls ekki hélduiri, að 'voeri svör að gel'a tini hann:
,.að tvisvar verður gainall inaðiirinn harn“.
—jjað er alkunniigt, að þegar góðu hörnnnilin er
hælt, þá segja fiau einatt: „ónei, það er ekki satl,
-^-jeg er slæuiur drengur!“
Árferði og fréttir.
Ilbeí.ur þau, scm hafa haldizt frá mÆþorra og fram
til þessa dags, hafa meinað mönnum hér um öll nes aí>
leita sér hjargar af sjó, enda er það og ætlun flestra, og
er hún J)ó byggð á einstöku tilraunum, að lítill flskur muni
fyrir inn á miðum í Faxaflóa enn sem komib er. Kitt skip
í Yogunum fö.kk 30 flska hlut á þorranum í einum rót.ri,
og heitir þat) sú eina björg af sjó á þorranum, og þab
aem af er Góunni hér um öll inn-nes; og mtin hún skipta
litlu sem engu meiru á Sufcurnesjum, eptir því sem frézt
heflr. — ji.u er því ekki aí) undra, þó heldur taki nú aí)
veríla hart manna í milli hér hvívetna í sjóplázunum; þaíi
er því ómetanleg bót í máli, aí) korn er nú at) fá, og á
\atui stjórnin og yflrvöldin þakkir fyrir, a% á þvívargerV
ur kostnr. J>v£ þaí) er vonandi, aí> hvorki einstakir menn,
nö sveitastjórnirnar horfl urn of £ það, aí> þetta korn þykir
ckki meij sem vægustu veríii; — dýrt verðuT það ekki kall-
aí), eptir þv£ sem varan af landi og sjó var tekin árið sem
leií), og er £ von að hún gángi aí> sumri; — og þaí) er þv£
vonandi, au hvorki leggi neinn sá, sem getur keypt eíia
heflr gjaldtraust, hart á sig og s£na, heldur en gánga að
þessum kornkaupum, og einkum er því treystanda, aí) þessi
kornkaup aptri ekki neinum sveitastjórum svo frá, at bæta
úr bráðum og auðsjáanlegum skorti bjargþrota heimila, að
þeir kjósi heldur að sjá þau líf;a verulega neyí) eba aí; þau
neybist til aí) leggja sér einmata til munns þá fa&u, sem
má valda heilsutjóni manna ef.a jafnvel brátum bana. —
A þorranum urþu enn 2 menn bráðkvaddir stAur £ ft-
skála-sóknum, og er háfsát einmata talin helzta — eða jafn-
vel einasta orsökin. — Ekki heyrist annaí), en að hagar
hafl haldizt góðir, og séu enn bæði hér fyrir austan Ijall
og £ nærsveitunum; £ Ilúnavatus-sýslu voru og góðir hagar
þegar sibast spuríiist; en v£?)ast er þa%, að fénaði heflr ekki
orí)ið haldiíi á beit sökum illvil&ra.
— Fiskiaflinn hélzt í haust £ Húnavatns-sýslu, bæíii á
Skagaströnd, og f Mií)flr%i og Hrútaflr^i, fram undir jiorr-
ann; þar var heldur jafnflski og vænn flskur, og uríiu á
Skagaströnd um 1000 til hlutar, en vestantil áVatnsnesi á
11. hundraí).
— Fjárpestin tók aí> stinga sér niíiur í Ilúnaviitns-sýslu
í skammdeginu, helzt var þa%, optir þvi sem oss er skrifaf),
á Jloltastöfum, (leitaskarbi og Ilnausum. jiar reyndist hvað
einhlýtast vif) pestinni, að hleypa fénu aldrei útoglátaþað
ekki fá bragí) af jörf).
— Af því ríki.sojaltla-lögin voru ekki rætld til lykta
í rikisþíiigi Diiiin þegiir síðast spurðist, þú er það að
svo miklu leyti of liernit, scm vér sögðuin í seinasta
hlaði Voru, „að húið væri“ að veita yfirdóinara herra
Jóni Pétiirsyni 200 rlidd. launaviðhót.
Aufflýxivi/ar:
— I innstu saiíðaleitum á lioltaiuanna-afrétti fundust
í haust 4 lömh og 1 sauður einsvetrar, sem eingiun í
þessari (Rángúrvalla)-sýslu hefur enn þú heimilað sér,
með þessuui niörknm: heilrifað hægra, síltvinstra
b r e n n i m a r k ú h o r u u m: M O; — b 1 a ð r i f a ð f r. Ii.
si 11 v.; — h a m a rsk o ri ð h. t v íri fað í s t úf v.; —
sncitt aptan h. tvírifað i stúf v. þetta biðjum viö
úbyrgðarmann þjöðölfs að taka í blað sitt, til þess, að
liúrðdæliugur, og þeir aðrir, sem húa næstir Sprengisandi
að norðan, og ciga kynnu þcssi mörk, gcti heimilað
scr kindurnar fyrir næstkoniandi fardaga, og aö þeir
aptur í „Norðra" auglýsi mörk ú fé þvi, er þar kynni
hafa fundi7,t 1 haust og einginn eigandi licfur leitt sig
að; því það er ekki einasta líklegt, lieldur úður reynt
og snunað, að fé rennur ú sumruin milli þessarar sýslu
og noröurlands.
Iloltasveit 20. dag desemberm. 1853.
Ili'eppstjórar í Iloltasveit.
— Vér Icyfum oss að biðja útgefendur „Norðra“ að
gefa gúðan gauin að tilinadum þessuni. Ábyrgönrin.
— Mörk ú úskilafé, scm koin að í Landniannahrepp
haustið 1853.
1. Iivítur gcldíngur, mark: liúlft af framan, stanil-
fjöður aptnn h. sílt og gagnbitað vinstra. 2. livít gimb-
ur, mark: silt, gat og hiti framan h. — kalið — sneitt
frninan og gagnfjaðrnð vinstra. 3. svartflekkóttur gcld-
íngur, inark: sneiðrifað aptan h. sncitt aptan, stand-
fjöður frumnn vinstrn. 4. Kolótt gimhur, mark: blað-
stýl't framnn li. hcilt vinstra.
Jiess' 4 lömb voru seld við uppboð í Landmanna-
hrepp í Rúngúrvallasýslu scint ú þessu liausti, þar
ekki spurðust upp cigendur þeirra.
þúfu 27. dag desenih. mún. 1853.
Otltlur Erlendsson hreppst.
— nesturrauibstjörnóttur, mel&allagi á vöxt, mark:
blaðstýft aptan hægra, laungraílur, á 8. vetur, hvarf
undir veturnæturnar; og eru þeir, sem hitta hann, beðnir
að halda honum til skila.
Hli?)arhúsum vlí> Reykjavik, 9. febr. 1854.
Jorvaldur Ilallvarðsson.
— Næsta hlað keinur út 8. marz.
Ábyrgðarmaður: Jón Guðmundsson.
Prentaður i prentsmiðju íslands, hjú E. þórðarsyni.