Þjóðólfur - 06.07.1854, Blaðsíða 2

240
funtli voru lotu í ljósi, að jaróabætur og sam-
lök til jioirra væru í svo sóóum viögángi liör
í nærsýslunum, af) j»nf> inundi nægja, ef monn
liöldi áfram, aft livetja og uppörfa hvern ann-
an í jieim efnurn, á |)á leift sem nú væri far-
ift að tíðkast. svo almennt. Magnús aljiingis-
roaður Andresson skýrði frá, að fyrir tildrög
og skriílegar hvatir hinnar nýstofnuðu sýslu-
'nefndar í Árnes-sýslu, til allra hreppstjóra í
sýslunni jiá væri nú j)ar stofnaðar húnaðar-
nefndir i hverjum hrepjii; hann las upp bref
j)etta, og höt, eptir tilmælum j>ar um, að aug-
lýsa j)að i „3>jóðólfi“.
5ar næst ,var lireift hinu 4. máli, „um sam-
t. 'úk til að af taha sumar- or/ haustpránr/ til
svrita á kramvöru or/ iiðrum óparfa“. 3>etla
naiiðsynjamál var ýtarlega rætt á marga vegu,
og þar með að nokkru leyti stítt i samband hæði
sala á skurðarfe á haustuin, og önnur haust-
verzlun. Um sjálft landprángið álitu menn
tiltækilegast, að einn eðnr íleiri helztu liéraðs-
inenn rituðu nú jiegar í surnur hver sinum
sýslumanni, og beidilu hann jæirra kröptug-
legra embættisafskipta og ráðstafana til að
afstýra og koma í veg fyrir layilpráng hver
í sinni sýslu, sem lögin legði lýrir og freinst
leyfði, en að menn í annnn stað gengist fyrir
j)ví með skuldhindandi eiginhandar - undir-
skriptum hænda, að |>eir lieti sjálfir, að skipta
ekki við sveitaprángara j>ó þeir kæmi og hyði
fram vöru. En til (>ess en frekar að afstýra
sveitaprángi og fjársölu sveitabúa með j>ví
rnóti, stakk einn fundarmaður (iþórður 5>or-
varðarson í Kalaðstaðakoti) upp á, að menn
stofnuðu sjálfir og auglýstu í hlöðunum, f '/ár-
markaði til sveita, einkum í hinum næstu
sýslum við Reykjavík, og leituðust áður við
með skuldbindandi undirskriptum, að vinna'
sveitainenn til að selja ekki fé sí.tt á annan veg, I
en á slíkum inarkaði, og mætti j)á jafnframt j
auglýsa i liverju borgun yrði tekin fyrir feð. |
,, Um sarntiik til að hæta skipaútver/ ot/ j
útr/erð, or/ kunnáttu i sjóferðum ot/ sjúsóhn^,
fannst fundarmönnuin sör ekki fært að ræða
svo til verulegs gagns kæmi; þeir af fundar-
mönnum, sem hezt jiekktu til jiessa málefnis,
ætluðu, að skipaútvegur og útgerð væri hör
sunnanfjalls í auðsjáanlegum og verulegum
framföruro.
Hið fi. mál, sem iniðnefndin hafði stúugið
Upp á að ræða: um „betra ft/rirkomular/ á
póstr/aunr/unumil, fann fundurinn sör næsta
ofvaxið að ræða að jiessu sinni; varð sú niðui-
staðan um |>að mál, að jiingvallafundurinn
ineð jiessari auglýsingu skoraði á höraðsmenn,
sem j>að væri fært, að j)eir sendi úr hverju
höraði miðnefndirmi uppástóngur um hið lík-
legasta fyrirkomulag póstgángaiina hæði í því
höraðinu og til hinua næstu þar við, en mið-
nefndin semdi síðan og auglýsti í ,,3Þjóðólfi“
aðaluppástúngu eður yfirlit, sein grundvallað
væri á þessum uppástúnguin úr höruðunum,
yfir samtengíngu og samhand póstgánganna
yfir gjörvallt landið, og mætti þetta verða til
þess, að við það yrði aptur studdar hænar-
skrárnar uin inálið úr hverju liöraði til al-
jnngis, svo að þær færi ekki of mjög víðs
vegar, eða væri liver í móti aimari í uppá-
stúngum sinum.
Um „sarnskotin til ský/is fundarha/di á
pínr/völlumli, urðu iiindarmenii á þvi máli, að
fyrst myndi þurfa að sjá frarn á, hve uiikinn
kostnað þyrfti til þess skýlis, áður en inenn
færi almennt og eindregið að leita á lands-
nienn til að leggja þar fó til. j>essarar á-
ætlunar var iniðnefndinni falið að leit.a sem
fyrst, bæði í Reykjavík og erlendis, og aug-
Jýsa síðan í blöðiinum.
5ar um koin og öllum fundarniönu-
uin ásamt, að nauðsyn væri á að semja og
fastsetja „rerj/ur fyrir fund.arhaldi á píny-
völtuird. Var miðnefndinni falið, að senija
hið fyrsta frumvarp til þessara reglna og aug-
lýsa í blöðunuin fyrir fram, svo að menn gæti
hugsað þær og rædt lieima í höruðuni, áður
en þær væri teknar til umræðu og samþykk-
is á hiiium næsta þíngvaliafundi.
(Niðurl. í næsta bl.).
— Laiiilhi kniiinn, Dr. Tliorslenscn cr nú í sóðiini npt-
nrbala. Dr. Iljal t:i Ifn er ný skeð fenginn til að gcgna
liér embaittinu í bráð, — un* herra Th. verður það fært,
og hefir bæjarstjðrnin unnið hann til þcss fyrir 100 rdil.
styrlf Ttf* sjöði 'lfte'ja!'1ns"'í"ITrífð,1 'Tn einstakir bæjarmenn
hnfa, ineð þvi að skrifa sig lyrir samskotum til þess,
ábyrgzt að endurgjalda sjóðnum þetta fé, ef stjórnin
færðist undnn að Inuna Dr. Iljaltalín fyrir þessa milli-
bilsþjónustu, sem hún þó varla mun gjöra. Dr. lijaltn-
líu verðnr nú samt fjærverandi liér fram yfir 10.—