Þjóðólfur - 06.07.1854, Blaðsíða 1

þjÓÐÓLFUR.
1854.
Sendui' kaupendmn kostnaðariaust; verð: árg., 18 ark. 1 rbd.; hvert einstakt nr. 8 sk.; söluiaun 8. Iiver.
6. ár.
6. júlí.
153. og 154.
JȒngvallaljmdnriim 1854.
Mánudaginn 26. júní, setti 5'ngvallafund-
inn um hádegisbil, lögfræðíngur Jón Guð-
mundsson í nafni og umbofti miftnefndarinnar.
Á fundi voru þá alls 66manns: 5 úr Reykja-
vík, 2 úr Gullbríngu-sýslu, 24 úr Árnes-s., 30
úr Borgarfjarftar-s. 4 úr Rángárvalla-s. og 1
úr Mýra-s., en aft kvöldi bins sama dags kom
1 fundarmaftur úr J>íngeyjar-s.
Til fundarstjóra var valinn nálega í einu
hljófti Prófastur sera Hannes Stephensen, en
hanri kaus ser til aðstoftarmanna, séra Simon
Bech á 3>íngvöllum og séra þórð þórðarson
á Lundi, en til fundarskrifara kandid. M.
Grímsson og guftfræftis-stúdent Jón Jónsson.
Forgaungumenn til atkvæftagreiftslu úr hverju
hérafti voru valdir á sama hátt, sem á undan-
förnum fundum.
Fundarstjóranum þókti hlýfta, aft hreifa
fyrst þeim málefnuin, sem upp á var stúngift
af miftnefndinni, og getið er í „jijóftólfi nr.
150“, 10. f. m. 4>annig kom fyrst til umræftu,
málcfnið um almenn og eindregin samt'ök til
að fœra sér í nyt hina frjálsu verzlun. Eptir
nokkrar umræftur var 5 manna nefnd kosin í
þetta mál, þaft voru prófastur Hannes Stephen-
sen, Jón Guftmundsson, Páll Sigurftsson og
Magnús Andresson alþingismenn, og Kolbeinn
hreppstjóri Árnason; þeir báru upp, á fundi
daginn eptir, álit sitt um málift og voru í því
5 nifturlagsatrifti, sem voru rædd ítarlega, og
meft þeiin viftaukum og breytíngum, sein upp
ávarstúngift á fundi, féllust fundarmenn á, aft
þeir vildi sjálfir hcima í héruftum styftja aft og
ella:
1. Aft menn sameini sig sem fyrst, og þaft
þegar í haust, til yeralunarfélagskaRar^- aft
svo miklu leyti, sein menn vinnast til þess
af fúsum vilja og sannfæríngu.
2. Aft verzlunarfélögin nái eptir því yfir fleiri
eftur færri sveitir, sein margir eru félags-
me»n t hverri sveit.
3. Aft livert félag kjósi sér eptir atkvæftafjölda
þrjá forgaungumenn.
4. Aftforgaungumennverzlunarfélaganna kjósi
sér i kaupstöftum milligaungu-eftur umbofts-
mann, til þess aft semja og gángast fyrir
verzlun vift hina útlendu kaupmenn.
5. Aft menn á allan hátt gjöri sér far um vöru-
vöndun, og áleit fundurinn til þess nauð-
synlegt þetta tvennt, a. aft eptir vöruvönd-
un félagsmanna líti kosnir forgaungti- eft-
ur vörumatsmenn; b, Aft menn, svo sem
framast væri unnt, kæmi í veg fyrir allskon-
ar haust- og vetrar-verzlun fyrir inn lagfta
islenzka vöru, einkum haustull, og þess-
vegna minkuftu kaupstaftaskuldir svo seni
uiint væri.
Hift annaft mál, num að koma á og cfla
hið nœsta ár yðuglegar samgaungur milli
Reykjavíkur og hinna næstu héraða þar i
grennd, en paðan aptur til hinna fjærlægariu,
kom þessu næst til umræftu, en engin nefnd
var í þaft kosin. Fundarmönnum þókti bæfti
nauftsynlegt og æskilegt, aft slíkar samgaung-
ur kæmist á, á meðan póstferftir væri svo strjál-
ar og óreglulegar eins og nú er, en þóktust
ekki geta meft vissu sagt, aft hve miklu leyti
hinir næstu, og því síftur hinir Ijærlægari hér-
aftsmenn vildi beinlínis aft þessu styftja. Eptir
þaft ábyrgftarmaftur þessa blafts haffti lýst yfir,
aft hann væri fús á aft styrkja til þessara sam-
gánga aft sínu leyti, meft 10 rtll. um hvern þann
vetrarmánaftanna, sem ekki væri kostur á
reglulegum póstgaungum fráReykjavík yfirhin
næstu héruft, og liaffti getift þess, aft hann ætlafti
aft fleiri menn i Reykjavík myndu vilja styftja
aft því, þá kom fundinum ásamt, aft skora á hér-
afts-menn, að hreifa þessu máli sem fyrst heima
í nærsveitunum og auglýsa í iþjóðólfi, aft hve
miklu leyti því mundi geta orðift meft sam-
tökum ágengt.
3>á var nokkuft rædt hift 3. mál „um ýt-
arlegri samtök til jarðabóta“. j>eir sem á