Þjóðólfur - 20.10.1855, Qupperneq 4

140 -
ab ráSa bót á sumu af þessu. i>a£ er ekkert á*
hlaupaverk, sem forstöbumafeurinu hefir haft, afe
reisa þessa nýju stofnun, og má ske ekki hvafe
léttast á þessari tífe, og svo kunna ýmsar ókunnar
kríngumstæfeur afe hafa valaife töf á ýmsum endur-
bótum1. þannig vita menn vel, afe þetta verfeur
afe eiga sér tífe, en sii tífe þykir mönnum nú afe eiga
afe vera þegar komin, afe grundvöllurinn sé svo
lagfeur, afe ekki þurfi afe fara afe hreifa mikife vife
honum eptirleifeis, því þafe verfeur ætífe óhægra afe
gera afe honum þegar búiö er afe byggja algjört ofan
á hann. Menn snúa því sérílagi von sinni tilhins
háæruverfeuga forstöfeumanns, afe hann vilji taka
þcssar bendíngar til greina, og jafna þessi hin helztu
missmífei, er enn þykja vera á skólanum, þar sem
þafe bæfei stendur honum næst og hann má álítast
þar til færastur, og afe öllum líkindum færari en
þeir, sem eptir hann kæmu, eins og liann líka áfeur
hefir gefife mönnum svo gófear vonir og fögur loforfe
vifevíkjandi stofnuninni, og fengife vifeurkenníngu, afe
minnsta kosti frá stjörninni, fyrir þafe, sem hann
híngafe til hefir afrekafe.
— Á tveim stöðum í þvi fyrsta liepti seni út er koinið
af alþíngistíðindunum, hefi eg séð að kenúngsfullhúinn
lielir getið þess, að eg hafi ekki tiikynnt sér, að eg mundi
ekki koina til þings i sumar.
Svo enginn leiðist af þvi til að halda, að cg haii þegj-
andi ieidt hjá mér að mæta á alþíngi, og ekki sagt nein-
um frá því nema „þjóðólfi", þá leyfi eg mér að geta þess,
að eg fckk með póstskipinu i apríl köllunarbréf stiptamt-
mannsins, dagsett 26 fehr. þ. á., og stóð þar í, að ef eg
ekki gæti mætt sjálfur ætti eg, „samkvænit innstrúxi kjör-
stjóra 24. marz 1843, hið bráðasta að gefa yaraþíngmann-
inum vitneskju þar uin, og á hann þá án frekari innköll-
unar aðmæta; þó her að gefa þetta annaðhvort kon-
ungsfulltrúa eða tnér (stiptamtmanni nefnilega) til
vitundar, en i sérhverju tilfelli óska eg viðurkcnningar
fyrir meðtöku þessa hréfs“.
þannig hljóðuðu þessi stiptamtmannsins orð, og eptir
þeim skrifaði eg stiptamtmaiiuinum til 21. april í vor, við-
urkenndi móttöku bréfs hans, sagði honum að eg gæti ekki
mætt á alþingi í þetta sinn, og sendi houum afskript af
bréfi því, er eg þá samdægris skrifaði hreppstjóra Krist-
jáni Ebenezersyni í Reykjarfirði, sem varaþínginanui Is-
firðínga, til að kalla hann til þings. þetta bréf til vara-
þíngmannsins skrifaði og í tvennu lagi og sendi sitt með
hverju skipi, þá rétt um sama bil, svo ekki skyldi til sleppa.
Hafi bréf þessi saint sem áður ekki komið i tíma, þá er
það kríngumstæðum að kenna sem eg ekki ræð yfir. Sama
er að segja um hitt, að eg þykist hafa leyst hendur mín-
ar með tilkynnínguna til konúngsfulltrúans, með því að trúa
stiptaintmanninum fyrir henni eptir hans skýlausum fyrir-
mælum, og þótiist eg þa ekki þurfa beinlínis að biðja lianu
*) Dæmi þar upp á má finna í hinutn nýútkoinnu
„Tíðindum um stjórnarmálefni Islands“, bls. 1.
úm þar að auki að tilkynna það konúngsfulltrúanum, þar
eð mér virtist það sjálfsagt að hann ætlaði að gjöra það,
eptir því sem bréf lxans er orðað.
Kaupmannahöfn 6. septemlir. 1855.
Jón Sigwðsson.
alþingismaður Ísíirðínga.
Bréf herra Jóns Sigurðssonar til atiptamtmannsins og
varafulltrúans, 21. apr. 1855, sem skýrskotað er til hér að
ofan, hljóða þannig:
„Til herra stipamtm. Trampe, 21. apr. 1855“.
„Eptir fyrirmælum herra stiptamtmannsins f háttvirtu
bréfi 16. febrúar þ. á. læt eg eigi hjá líða að viðurkenna,
að eg hefi í nefndu bréfi meðtekið köllun til að mæta á
alþíngi f sumar er kemur; en þareð krfngumstæðurnar gjöra
inér ómugulegt að mæta þar f þetta sinn, leyfi eg mér að
gefa lierra stiptamtmanninum þetta hérmeð til vitundar, sem
og það, að eg hefi skrifað hreppstjóra Kristjáni Ebenezers-
syni í Reykjarfirði, er eg ætla vera muni varaþingmaður
Isfirðfnga, að mæta í minn stað á alþíngi í sumar; hefi eg
sent honum bréf um það í tvennu lagi á þá leið, sem inn-
lögð afskript sýnir“.
„Til hrep|ist. sgr. Kristjáns Ebenczerssonar í Reykjarfirði,
21. april 1855“.
„Mcð bréfi stiptamtmannsius yfir Islandi, grcifa Trampe,
16. febr. þ. á. Iiefi eg verið kallaður til að mæta á alþingi
sem sett verður í Reykjavík fyrsta virkau dag x Júlímán.
í sumar, 1855, en ef eg ekki, einhverra kríngumstæða
vegna, geti maett, ætti eg, „samkvæmt innstrúxi kjörstjóra
24. marz 1843, hið bráðasta að gefa varaþínginanninum
vitneskju þar um, og á hann þá áu frekari innköllunar
að mæta“. — þareð nú svo stendur á, að eg gct ekki mætt
að þessu sinni á alþíngi, vil eg ekki uudanfella liér með
að innkalla yður, sem kosinu varaþfngmann Isafjarðarsýslu
til að mæta á alþíngi f Reykjavík fyrsta virkan dag í júlí-
mánuði í sumar, samkvæmt tilskipuninni um alþíng8. marz
1843 og ofannefndu bréfi stiptamtmannsins“.
— Einu af áskrifendum vorum liefur borið sig upp á 127.
bls. þjóðólfs þ. á. undan þvf, að llíons-kviða (fyrri deild)
sé preuluð f helmíngi minna broti, en hann vill hafa, og
og ber síðan upp þá spurníngu, hvort oss, útgefendunum
að ritum Urs. S. Egilssonar, sé það alvura, að telja þetta,
sem arkir 4 8 blaða broli í öllu ritsafninu.
Vér viljum fyrst geta þess, að vér höfum hvergi til-
tekið f boðsbréfinu, hvað stórt brotið skuli vera, en allt
um það ætluðum vér ekki að nota oss hið ininnsta átta
blaða brot, sein her hefur verið viðhalt, og örkin þó seld
fyrir 4 skk., og uiundu því nær tvær slíkar arkir fást úr
hverri örk sem Uions-kviða er prentuð á; eptir því mætti
hvcr örk í kviðunni kosta 7 skk. Annað er það, að þó
2 arkir af pappfr þeim (Dobbelt Ordiuair), sem hafður er
i kviðuna, komi áfastar til prentsiniðjunnar, þá vilum vér
ekki til, að nokkurstaðar sé venja, að telja það sem eina
örk eða 16 blöð af þeiin í nokkurri örk, og því kynjaði
oss ekki á, að vér keyptum 5. og 6. ár þjóðólfs fyrir 5 skk.
hverja örk, þó hverjar 2 arkir í þeim báðum árum hans
væru skornar sundur úr einni (Dobelt Adres), eins og i
kviðunnf, og mun hver heilvita maður, sem nokkuð þekkir
til slíkra liluta, álíta, að ábyrgðarmaðurinn hafi talið fullar