Þjóðólfur - 20.10.1855, Blaðsíða 5
— 141 —
nrkir, cr hann taldi þannig. þriðja er það, að vér vitum
ekki til, að neinn hafi enn kvartað yfir því, að þær bæk-
ur, scm áður liafa verið prentaðar f sama broti, og Ilions-
kviða, hafi þótt í of litlu broti, t. a. m.: Nýja Testamentið,
siðasta útgáfa, Nýjar Hugvekjur, Herslebs bifiíusðgur, hin-
ar stærri, o. s. frv. En þessi sanngirni, eða ó fyrir fram-
an, kemur einungis fram við Hfons-kviðu; því að allir sjá
hversu sanngjarnt það er, að heimta af oss örk í heliníngi
stærra broti, en er á henni, eða 16 blöð f saina broti, og
hún er í, fyrir 5 skk., þegar þess er jafnframt gætt, að
vcr höfum ekki eignazt hnndritið fyrir ekki neitt, og þar
að auki er allur prentunnrkostnaður. þnð er og ránghermt,
að fyrri deild Ilions-kviðu sé ekki nema „allt að því 19
arkir“, því textinn (þýðíngin sjálf) er fullar 19 arkir, og
þar að auki titlar formáli og yfirlit efnisins, sem er hálf
önnur örk, svo að sú deild er alis 20Vj örk.
þegar þá lítum til arkamáls og dýrleika á bókum f
satna og viðlika broti, bæði hér á landi og erlendis, þar
sem hver örk í þeim kostar frá 4 til 7 skk., og höfnm
sanngjarnt tillit til kostnaðar vors fyrir ritum þessuni, þá
ætlum vér öllum skynsömum mönnum þá nærgætni að sjá,
að vér munum varla vera öfundsverðir af ábata þeim, scm
vér höfum á kviðunni, og að oss muni vera full alvara að
selja liver 8 blöð f þessu broti fyrir 5 skk.
Utgefendur rita Dr. S. Egilssonar.
Frettir.
Blöí) fram til 12. f. mán. komu meö skipinu,
er hér kom 16. þv mán. og voru fáar ahkvæfea
fréttir af þeim afe sjá.
— Stríðinu hélt en á fram. 8. f. mán, ná&u
loks sambandsmenn, Frakkar og Englendíngar, borg-
inni Sebastopol á Krim, þab er a& segja aíialhluta
stabarins ásamt köstulunum og höfninni; stabinn
tóku þeir meh herskildi eptir 3 daga skothríb bæ&i
af sjó og landi, en Rússar hörfufcu norhur fyrir
fjörhinn, sem greinir syhri- og abalhluta staharins
frá norhurhlutanum, þar sem þeir áttu forhabúr
nokkur; en áfcur Rússar yfirgáfu stafeinn, kveiktu
þeir í öllum húsunum og herskipunum, sem eld-
hnettir sambandsmanna ekki höfbu náí), — en sum-
um herskipunum sökktu þeir á mararbotn, svo aij
sambandsmenn áttu ekki öbru herfángi ab fagna en
logandi rústum og öskuhaugum, þegar þeir komu
inn í stafeinn. A& ö&ru leyti er öll hin nákvæm-
ari atvik vih þenna mikla sigur sambandsmanna enn
þá óljós, og eins, hve margir menn hafi fallib af
hvorumtveggju, því atbur&ur þessi var svo ný af
genginn, a& blöfcin segja hann einúngis eptir hra&-
fréttum. Þar í móti hafa þessi blöí), sem nú komu,
greinilega lýsíngu á bardaganum á Tschernaya-hæ&-
nm, sem fyr er getib. Gorschakoff fursti, yfirhers-
höfbíngi Rússa, byrjabi þann bardaga, — hannhefir
a& vísu ritab keisara sinum, a& hann hafi aldrei
ætlab sér a& leggja þá til bardaga, heldur a& eins
farib njósnarferb; en þetta hefir sí&ar reynzt þvert
í móti. Gorschakoff haf&i ásett sér, a& koma ó-
vörum yfir sambandsmen í víggir&íngum þeirra í
kríngum sta&inn, drepa þá ni&ur en ey&ileggja vígin
sambandsmanna, og hug&i hann me& því móti aí>
Skjóta loku fyrir, a& þeir næ&i Sebastopol á þessu
sumri, og svo hef&i líka farife, hef&i Rússum au&n-
azt sigurinn. Öllum ber saman um, a& rá&agerí) Gor-
schakoffs til bardaga þessa, hafi verib hin viturleg-
asta og bezt hugsa&a, en hann hafi ekki búizt vi&
jafn har&ri og hraustri vörn, sem þeirri, er hann
mætti af hendi Frakka og Sardiníumanna, og hafi
hann ekki þoraib a& lei&a fram varalií) sitt úr sta&n-
um, þegar flóttinn brast í a&allií) hans, 60,000 manna,
og því hafi ósigurinn orfciíi svo þúngur. Einn a&al-
hershöf&íngi Rússa, Read a& nafni, féll í þeim bar-
daga, og á honum fannst uppskrifub öll rá&agerb
og fyrirætlun Gorschakoffs mei) þessa atlögu, og af
því vita menn me& vissu hver var fyrirætlan hans.
Ekki féllu af Rússum í sjálfan valinn, nema 3000
manna (— svo a& hitt, a& 6000 hafi falli&, hefir
veri& ofhermt í ensku blö&unum —), en 5000 voru
sárir, og þa& margir til ólífis, en nær því 2000 tóku
sambandsmenn til fánga; á öllum fjölda dátanna
fundust stórar brennivínsflöskur úr le&ri, tómar,
haf&i hverjum dáta veri& veitt brennivín óspart fyrir
atlöguna, til þess þeir dygg&i því betur. þafe er
nú áliti& vafalaust, a& þessi mikli sigur sambands-
manna hafi stórum ílýtt fyrir þeim til a& geta ná&
Sebastopol. I Eystrasalti haf&i ekki anna& né meira
áunnizt, en fyr er frá skýrt um Sveaborg; voru nú
fallbyssubátar Englendínga, og nokkur hluti flotans
farinn a& halda heim í lei&, þegar sí&ast spur&ist.
Líklegt má þykja, a& heldur muni nú dragast til
fri&ar, fyrst a& Sebastopol er unnin.
— Öll kornvara var dýr í Höfn um byrjun f.
mán.; bygg dýrast a& tiltölu, 7V2 rd., og mundi
bánkabygg eptir því vera þar 13—14 rd. Rúgur
var þá látinn falur á 9 rdd. 72 sk. — lO'/a.rdd., en
ekki fengust kaupendur fyrir hærra ver& en 91/2 —
10 rdd.; í Hamborg var rúgur seldur um sama leyti
á IOV2 rdá- íslenzk vara var óll í háu ver&i; —
kaupmenn vorir vildu ekki, a& sögn, láta tólgina
fala á 27 sk.; grænlenzkt lýsi var selt á 50 rdd.
tunnan e&a meir, og íslenzkt lýsi um 40 rdd. Sagt
er og, a& smjörpundi& hafi veri& í Höfn á 48 sk.
og þar yfir og saltketi& 20 sk. hvert pund, og allt
eptir þessu, sem af matartagi var.
— Ríkisþíngin voru komin saman til þess a&
rá&slaga um breytíngaruþþástúngu stjómarinnar, á
grundvallarlögunum, — sem ríkisrá&i& var búi& a&