Þjóðólfur - 06.11.1855, Blaðsíða 2

Þjóðólfur - 06.11.1855, Blaðsíða 2
— 10 - nerna höf. iltvegi um þa?> lagabofe sér í lagi, og sýnist ekki heldur nein sérleg naubsyn til aí> afstýra því, þareb þa& vart mun trufla bókiSnir stúdénta hér fremur en vib háskólann. Höf. finnur þaí) enn fremur aí), a?> nokkur stúdent á prestaskólanum skuli „kenna bömum". þetta álítum vér naumast svaravert, því þa? er einmitt til gó?s fyrir þá a?> venjast þannig vi?> a? spyrja börn, og er allstabar tífckanlegt, og þó sunjir fátæktar vegna kunni a? hafa tekizt þetta á hendur, hafa þeir or?i? a?> leggja þeim mun meira a? sér í sta?>inn. ,,A?> stúdent- arnir geti frílysta? sig megni?) af deginum", eru ekki meíri ósannindi en margt anna? í grein höf- undarins, þó hann líklega hafi vita?, eins og allir hér1, a?> þeir ver?a a? hlý?a fyrirlestrum fimtn til sjö tíma á hverjum degi, sem er fullt eins miki? og í hinum lær?a skóla og miklu meira en vi? há- skólann, hvar fullásett þykir a? heyra fyrirlestra 3—4 tíma á dag. Hvernig þorir höf. a? segja, ,,a? stúdentarnir séu ekki áminntir nm skyldur sín- ar"? Getur hann vita?, hvort kennararnir áminna þá í skólanum sjálfum e?a heimuglega, einn e?a fleiri? þa? þarf þó vissulega einstaklegt áræ?i til a? fullyr?a slíkt og einstaklega blindni til þess ekki a? sjá, hvernig höfundurinn me?þvíbera? sjálfum sér böndin. Vér minnumst ekki, a? nokkrum stú- denti hafi veri? leyft „a? fara upp í sveitir um kennslutímann", heldur alls einum um upplestrar- tímann og var hann 3 daga burtu. þar a? auki hafa -2 or?i? fatla?ir af heilsuleysi um tíma fyrra ári?. þar sem höf. vill, „a? haldi? sé próf á presta- skólanum vi? lok hvers skólaárs, þá væri þetta öld- úngis tilgángslaust og ekki til annars en a? ey?a tíma stúdentanna, og þar sem hann vilþ „a? stú- dentarnir sýni vitnisbur?i um ástundun sína, eins og vi? háskólann“, þá ver?ur þetta hlæilegt í munni höfundarins, því séu kennararnir eins hir?ulausir og óárei?anlegir eins og höf. lýsir þcim, þá hlytu líka slíkir vitnisbur?ir a? ver?a óárei?anlegir; en þar a? auk er þetta í sjálfu sér hlæileg uppástúnga, þar sem ekki er a? gjöra nema um 5 c?a 6 menn; og þa? er allt ö?ru máli a? gegna vi? háskólann þar sem stúdentarnir eru svo margir og kennurunum lítt þekktir. E?a hverjum ætti forstö?uma?ur a? sýna þessa vitnisbur?i frá sér og hinum kennurunum? Líklega sjálfum sér, þegar hann stíngur upp á, hvernig veita skuli ölmusumar. Ekki vill höf. heldur, „a? stúdentar fái neinn styrk vi? prestaskóiann fyrra ári?“; en fá ekki stúdentar hé?an styrk vi? háskólann undir eins og þeir koma þánga?, þó ástundun þeirra sé óþekkt? og stjómendur prestaskólans munu í þessu efni me?fram fara eptir vitnisbur?i stúdentanna frá skólanum um i?ni þeirra og efnahag. Væri engum vi? prestaskólann veittur styrkur fyrra ári?, þá yr?i hætt vi?, a? mörgum yr?i lítt mögulegt a? sækja hann. Af þessu scm nú er sagt, vonum vér þa? sé fullljóst, a? höfundurinn er eins óárei?anlegur þar sem hann talar um stjórn prestaskólans og ástund- un stúdentanna eins og hann er ógreinilegur í hugs- unum sínum þar sem hann talar um fyrirkomulag slíkrar stofnunar og sýnir, a? hann ber Iíti? skyn- brag? á þetta mál þó hann víli ekki fyrir sér a? taka fullan munninn. Hin önnur aðalákœra höf- undarins gegn prestaskólanum er það, „að em- bœttisprófið se bœðvlint og dómurinn íþvípó pessu linari og eptirgefanlegri“. þa? er ekki fur?a, þó sá höfundur, sem ekki hikar sér vi? a? fullyr?a þa?, sem hann veit, a? allir geta þreifa? á, a? eru ó- sannindi og sem hann má því búast vi?, a? ver?i hrundi? me? vitnishur?i allra kunnugra manna, þa? er ekki fur?a, þó hann leggi slíkan dóm á embætt- isprófi?, sem færri þekkja til og sem allt af getur or?i? meiníngamunur um, hvort sé lint e?a hart. En þessi ákæra höfundarins hefur þó vissulega ekki meira vi? a? sty?jast, en hinar fyrri. því á hverju byggir hann hana? á því, a? svo margir fái gó?an vitnisbur?, sem útskrifast, úr prestaskólanum. Hon- um getur ekki skilizt, a? þetta komi neitt til af því, a? þeir verji tímanum vel og búi sig sem beft undir þetta próf. En hva? mundi hann hafa sagt, ef margir hef?u fengi? slæman vitnisbur?? Mundi hann þá ekki hafa sagt, a? þetta sýndi leti þeirra og i?juleysi? Svo vér höldum ekki, a? þessi ástæ?a sanni þa? sem höfundurinn ætlast til, a? embættis- prófi? sé lint og dómurinn í því linur. Höf. kvartar yfir því, a? skýrsla sé ekki gefin út árlega um á- stand prestaskólans. Yfirstjórn prestaskólans hefir ekki þókt þa? svara kostna?i a? gefa út slíka skýrslu árlega, heldur er ætlazt til, a? hún komi út á viss- um árafresti og mun hún brá?um ver?a prentu?; en vér búumst ekki vi?, a? hún geti frædt höfund- inn e?a haft stórvægilegt anna? me?fer?is, en þa? sem árlega er birt á prenti um vitnisbur? þeirra, sem útskrifast og ritgjör?aefnin, því höfundinurn mun ekki vera ókunnugt um, a? í prestaskólanum er lesi? yfir megini? af nýja testamentinu griska, og a? þar er kennd trúarfræ?i, si?afrœ?i, kirkju- saga, kirkjuréttur, prédikunarlist, a? spyrja börn og hin svo köllu?u forspjallsvísindi, e?a sálar- og hugs- unarfræ?i, og þar a? auki a? tóna. Höf. hefir enn fremur tilfært þa? sem ástæ?u, „a? þeir séu lángt- um fleiri a? tiltölu, sem fái fyrstu einkunn frá

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.