Þjóðólfur - 05.12.1856, Side 1

I
Skrifslof'a wþjööólfau ci íAðal-
stræti nr.J>.
þJÓÐÓLFUR.
1856.
Attglýsingar og lýsíngar uni
uinslakleg rnálefni, eru teknur i
lilaðið fyrir 4sk. áhverja snrá-
leturslírru; kaupcndur blaðs-
ins fá helmings afslátt.
Senrlur kanpcndtim koslnaðnrlaust; verð: árg., 20 ark. 7 mórk; hvcrt einstakt nr. 8 sk.; sölnlaun 8. hver.
9. ár. tlesembpr. 4.—5.
• — Nýtt uppboí) á Laugarnesi. — Fyrir
nálægt 3 vikum síban er hér upp fest auglýsíng frá
sýslumanni Baumann, dags. 18. f. ntán. um þab,
ab uppbob eigi ab verba á Laugarness-jörb nteb
jarbarhtísum, kúgildum og biskupsstofunni, fimtu-
daginn 18. þ. mán. þar aferabsjá, ab stjórn-
inni hafi ekki þókt uppbobib þab í sumar öllu lög-
legra ab undirbúníngi eba frágángi heldur en vér
inöttum þab og frá skýrbum. Ab öbru leyti mun
þab nú orbib ekkert leyndarinál, ab bæjarstjórnin í
Rcykjavfk hafi gjört eptirbob í Laugarncsib, til
stjórnarrábsins, og bobib 5000 rdl. eba, Sem er hib
sama, bobizt til ab gjalda konungssjóbnum árlega
lagaleigu af þessu fé 200 rdl. um aldur og æfi; og
ekki mun þab nú heldur lagt í láginá, ab yfirdóin-
ari Jón Pjetursson, sein nú er einn bæjarfulltrúinn
og vissi 'því af þessu eptirbobi bæjarstjórnarinnar,
en þótt hann ekki samþykktist þab ab sínu leyti,
liafi einnig gjört eptirbob til stjórnarinnar, og notab
stöbu sína og vitneskju um þab sem gjörbistí þessuefni
íbæjarstjórninni, tilab gjöra jafnvel hærra eptir-
bob en hún. Herra yfirdónjaranum veitir sjálfsagt
hægt, ab hrinda af sér hinni sibferbislegu ábyrgb
ér kynni ab virbast ab hann hafi bakab sér meb
þessari eptirtektaverbu abferb.
þess er ekki getib í uppbobsauglýsíngunni, ab
menn eigi neinstabar kost á ab sjá ebur heyra upp-
bobsskilmálana, jafnvel ekki á uppbobsþínginu sjálfu.
Vér höfum samt fregnab hib helzta úr þessum skil-
tnáíum, og getum því skýrt þar frá svo ab á megi
byggja. Uppbob á ekki ab vera nema þetta eina;
jörbin og húsin og ktígildin (?!) eru seld í því á-
standi semþettacrnúí, og ofanálags- og ab
1 íkindum tabfallslaust meb öllu. Ilæsta bob er
komib undir samþykki stiptamtmanns, og skal hon-
uin greiba þribjúng kaupverbsins jafnsnart og bob-
ib-er saraþykkt, en tveir þribjúngar verbsins mega
standa inni í eigninni ef vebskuldabréf, meb fyrstu
forgaungu vebrétti • í henni, er fyrir þeim tveim
þribjúngnm út gefib; kaupandi á ab greiba allan
kostnab, bæbi e» leibir af þessu uppbobi og upp-
bobintt því í suntar; hann á og ab greiba Va rdl.
gjaldib af kaupverbinu til konúngssjóbar, kostnab
þann er leibir af afsalsbréfi fyrir eigninni, þínglýs-
íngarkostnab vebskuldabréfsins og allar tíundir af
eigninni, þær er gjalda skal í næstu fardögum.
l'ess er ekki getib í skilntálunum, hvort kaupandi
má, undir eins og bob hans er samþykkt, fá full
umráb éignarinnar og setjast ab henni, eba hann
skal skyldur til ab þola þar til fardaga bæbi hey-
faung þau og skepnur og húsfólk sem nú eru þar í
skjóli hins fyrra ábúanda; ekki er þess heldur getib,
hvort kaupandi á ab taka vib kúgildunuin strax
sem bobib er samþykkt og annast þau fram í græn-
grös, eba livojt þetta hvílir á hinum fyrri ábú-
anda, en hitt er tekib fram: ab öll eignin er í á-
byrgb kaupanda — og þá sjálfsagt kúgildin meb, —
frá þeim degi ab stiptamtib hefir samþykkt hæsta
bob hans.
í'ab kann nú ab þykja vafasamt, hvort Reykja-
víkur kaupstab sé eins mikilsvarbandi ab eignast
Látigarnesland, eins og hefir orbib ofan á fyrir meiri
hluta Bæjarstjórnarinnar. En vér ætlum ab þa$ si
vafalaust ef rétt er skobab. Bæjarbúar fjölga hér
óbum, og eins eykst skepnueign þeirra, einkum af
hrossunt og kúpeníngi, ár frá ári. þab kann nú
ab virbast óþarft, ab tómthúsmenn vib sjó leggi
stundun á fénabareign og einskonar landbúnab, og
því sé þarflcysa, ab gjöra nokkurn tilkostnáb til þess,
ab þeir geti átt kost á slíku. En ef menn gæta
þess, í hverju einkum er fólgin fénabareign tómt-
húsmanna hér og annarstabar, þá má brátt gánga
úr skugga wn, ab bún er ekki fólgin í öbru en
hrossreign og svo því, ab einstöku af hinum efna-
betri þurrabúbarntönnum eiga kú, heila eba hálfa;
þar til kemst alltir þorri stabarbúanna ekki hjá því
ab eiga lcýr, einkum á sumrum. Hrossaeignin er
tómthúsmönnum nú aubsjáanlega óntissandi, hvar
sent er' og þeir geta átt hross nteb frjálsu á al-
mennu beitilandi sveitarinnar — vér hælum því
ekki ab tómthúsmenn safni hrossum til þess þau
gángi nteb ófrelsi upp á öbritm vetur sem sumar, —
því allir menn vib sjó þurfa ab eiga hross bæbi tii
þess ab leita sér bjargar í kaupavinnu, og'til ai
draga ab sér mó; — tómthúsmenn í Reykjavík geta
þar ab auki einatt haft hina beztn atvinnu af hross-
- 13 -