Þjóðólfur - 05.12.1856, Síða 2

- 14 -
um sínum, um sumartímann, þegar útlendir menn
sækja hér aí>; og vér ætlum, ab sumarib sem leib
hafi gefib mörgum tómhúsmanni hér kost á aí> á-
batast talsvert á hrossum sínum; hrossaeign tóm-
húsmanna getur því á ýmsan veg aukib eg eflt
hagsæld þeirra og efnahag, en því meir sem hann
eflist, því færari veröa þeir og um ab greiba drýgri
gjöld til opinberra þarfa, og eins til a?> marg-end-
urgjalda smámsaman þann tilkostnab, sem sveitin
verbi til a?> kaupa þeim beitilönd fyrir brossin.
Mýrar þær, er kaupstaburinn hér á til beitar, eru
síbur en ekki fullnægar bæbi til kúabeitar og hrossa-
beitar fyrir bæjarbúa yfir höfub, og til þess ab næg
beitilönd séu fyrir lestamannahesta um kauptíb;
hross tómhúsmanna hafa því einat.t gengib upp á
öbrum, einkum Laugarnesmanninum, og í fullu ó-
írelsi, en meir en helmíngi hrossa héban hefir til
þessa orbib ab koma fyrir til vetrarbeitar og hjúkr-
unar meb ærnum tilkostnabi. Allt þetta hefir ollab
því, ab bæjarstjórnin og yfirvaldib hefir hikab vib
þab híngab til ab jafna hrossatolli eba hagatolli á
tómthúsmenn, sem þó er aubsætt ab væri rétttækur
af þeim, ef bærinn ætti nokkurn veginn nægileg
beitilönd fyrir hrossin; ogþó þessi tollur væri vægi-
lega ákvcbinn, mundi hann mega verba drjúgur
tekjuauki bæjarsjóbnum, og þar til bæbi sanngjarn
og vinsæll þegar svona væri undir búib. En þar
ab auki má bæjarbúum standa margfaldur annar og
verulegur hagur af því ab eignast Laugarnesland.
þeir hafa til þessa almennt brúkab -hvcrina og laug-
arnar hjá Laugarnesi, til línþvotta, og þókt ab því
hib mesta hagræbi, eins og líka er; biskuparnir
sem setib hafa í Laugarnesi, hafa aldrei amazt vib
því, en ab líkindum ræbur, ab sá mabur yrbi nú
eigandi Laugamess, er meinabi þvotta þessa, nema
því ab eins ab drjúgur tollur væri goldinn í hvert
sinn; því reyridar mætti verba eitt hib bezta engi
meb fram öllum laugunum beggja megin ef þab
væri umgirt og varib. Ilib sama er og ab segja
um ágáng þann af beit stabarbúafénabarins er Laug-
arnesmaburinn hefir orbib fyrir til þessa og þolab
bóta- en sem von er ekki ummælalaust, ab yrbi nú
einhver harbdrægur mabur eigandi ebur ábúandi ab
Laugarnesi, er léti verja landib meb oddi og egg,
þá yrbu bæjarbúar í fári meb meginhluta hrossa
sinna á sumrin. — þá er þab og eitt er .gjörir
bænum ómissandi ab eignast Laugarnes, en þab er,
ab fyrir bæjarlandinu verbur hvérgi tekib grjót í
barlest, en fyrir Laugarneslandi er nægb af grjóti
til þess; mætti vísa útlendum farmönnum þángáb
þegar þeir eru hér í vandræbum meb þetta, og taka
af þeim hæfilegan toll fyrir.
þetta ætlum vér ab séu ljósar og yfirgnæfandi
ástæbur fyrir því, ab Reykjavíkurbær ætti ab leit-
ast yib ab eignast Laugarnes, fyrst ab nú er kostur
á því meb svo hagfellduin kjörum. Stofunni mætti
sjálfsagt koma út, þarsem hún stendúr, fyrir 1600
— 2000 rdl., og má álíta þab beztukaup fyrirhvern
þann sem hefir nokkurt bein í hendi. En hitt er
annab mál, hvort bæjarstjórnin sér nokkur ráb til
þess svona í svipinn, eba svo fljótt sem vib liggur
eptir skilmálunum, ab liafa útispjót ogútvegurmeb
þá 17 —1900 rdl. sem þegar á ab leggja fram þeg-
ar hæsta bob er samþykkt; þíib er suinsé í orbi,
ab stjórnin hafi leyft stiptamtmanni ab samþykkja
liæsta bob því ab eius, ab þab nái 5000 rdl. eba
þar yfir.
Svar til Norbra.
4. ár. Nr. 13 — 14, 1856, bls. 52 og 53 (Bókafregn)1.
„Poz Schlappermcnt ,
Dcr Tausendsacerment
Schlagt ihn todt den Ilund
er ist ein Reccnsent“.
Hinn virbulegi ritstjóri Norbra hefir nú kvebib
upp dóm um seinustu kvæbin mín, og þakka eg
honum mikillega fyrir allt þab mikla hrós, sem eg
er traktérabur meb í þessari ritgjörb hans; ef hann
vill ómaka sig híngab, þá skal eg traktéra hann
aptur á einu tóbaksnefi — þab er raunar lítib fyrir
svo mikilvæg orb, en kornin eru þó nokkub mörg.
Eg efast ekki um ab eins lærbúr mabur og hann,
hefir rétt til ab sleppa öllum ástæbum fyrir dómum
sínum, standa á höfbi þegar hann skobar, og segja
vinstri hlib vera hina hægri þegar hann dæmir.
Allt þetta ferst honum ínikib laglega í þessari rit-
gjörb í Norbra.
þab er nú til svona meb flest sem hann segir;
þab sem honurn finnst fallegast, (honum finnst
raunar ekki, heldur segir hann ab þab sé svo og
svo, því maburinn er af mjög despótisku ebli), þab
er í rauninni lakast; en þab er ekki von á, ■ ab
hann geti áttab sig í því, eba trobib því án Mis-
vísníngar inn í sitt gáfaba höfub, eg ætlast öldúngis
ekki til þess; eg virbi einúngis góban vilja lians,
sem vill henda þjóbinni, þó hann verbi óvart átta-
') En þótt ekki hali þókt nægar ástæóur til að neita
hófundi þcssa svars um að taka það hcr, þá virðist uss
saint hann vera í því heldur harðorðurtil þess er hann á
í höggi við; 'mcð því aðfinníng herra S v. Skúlasonnr
f „Norðra“ sú er hér ræðir um, við kvæði herra B. Gr. er
næsta liógvær og manniiðleg að ficstia áliti. Abm.