Þjóðólfur - 25.04.1857, Blaðsíða 2

90 -
maðurinn, samkvæmt áminnstu leyfisbréfi sínu um gefins
málsfærslu, haG fullgilt mann til að flytja málið fyrir henn-
ar hönd hér við réttinn, lciðir hér af, að málinu, sam-
kvæmt N. L. 1.—4.—1., hlýtur að frá vísa. Réttarkrafa
inálsfærslumanns hinnar stefndu, að sér verði dænidir 10
rdl. af áfrýjendunuin I kost og tæríngu, ef málið fengi
þessi úrslit, getur eltki tekizt til greina“.
„|>vi dæmist rétt að vera“:
„Málinu frá visast“.
II. I sökinni: réttvísin, gegn Olafi Jónssyni og fl.
úr Eyjafjaröarsýslu.
(Kveíiinn upp 20. apr. 1857. — jiótt læsíng á húsinu sem
inn í er brotizt til afe stela úr, sé ótraust, ef húsií) ab
eins er læst, þá variiar þaí) samt innbrotsþjófnaþar hegn-
íngu. — Hnupl á smálögþum af lifandi kindum og á ull-
arlógþum af dauþum ræðum út í haga, þegar hvorugt
kemur til 6ýnis eíia virín'ngar og enginn kærir, varíiar aþ
eins fjársektum).
„Meb eigin játníngu og öíirum í sök þessari
l'ram komnum upplýsíngum er þaÖ til hlítar sann-
ab, aö ákæröi Olafur Jónsson, bóndi á Neöri-á í
KræklíngahlíÖ í EyjafjarÖarsýslu, hafi aöfaranóttina
þess 10. októbers sem næst leiö, fariö heimanaö
frá sér aÖ bænum Ytra-Krossanesi, tekiö meö sér
þá meöákæröu, bróöurson sinn Hans Kristján Jóns-
son og Sigurö Sigvaldason, svo og fósturson sinn
Jóhann Kristján Olafsson, sem síÖan er horfinn og
álízt dáinn, og þegar komiÖ var aÖ téÖum bæ, sem
var eptir háttatíma, sprengt meÖ hnénu upp skemmu
þar á hlaÖinu, og stoliö þar og haft á burt meö
sér 3 & af haustull, 43/4 ® af vorull, 141/2 % af
spaÖkjöti upp úr íláti, og pokagarmi, sem hann meö
tilstyrk fylgjara sinna lét í þaö stolna, og en fremur
er þaÖ jataö og sannaö, aö hann hafi skipaö Jó-
hanni Kristjáni heitnum aÖ taka ein hrosshársreipi,
sem héngu í skemmunni og eitt ísuspyrÖuband úr
hjalli á hlaÖinu, en tekiö sjálfur annaÖ, en aÖ Sig-
urdur liafi stoliö tveimur lambsbelgjum af rá sunn-
an undir bænum. þessir munir liafa til samans
veriö virtir á 4 rdl. 95 sk., og cru eigandanum
Ilálfdáni Hallgrímssyni aptur lieimtir, nema iiaust-
ullin og nokkuÖ af spaökjötinu, seni til saman er
virt á 1 rdl. 3 sk.
En fremur er téÖur Olafur Jónsson oröinn upp-
vís aö því, aÖ hann hafi tekiö uli af hrút, sem
Iláifdán Hallgrímsson átti, og er sú ull virt á 48
sk. og ekki endurgoldin eigandanum, og loks er
þaö sannaö upp á hinn ákærÖa Olaf Jónsson, aÖ
hann tvisvar sinnum a næstliönu sumri hafi fariö
ásamt þeim Hans og Jóhanni Kristjáni heitnum í
beitarhúsin frá Stóra-Eyrarlandi og stoliö þar spít-
um úr húsunum, sem virtar eru 1 rdl. 72 sk. og
eru eigandanum aptur heimtar.
Um Hans er þaö en fremur oröiö uppvíst, aö
hann ásamt Jóhanni Kristjáni heitnum hafi tekiö
úr kistu, sem likillinn stóÖ í og téöur Olafur Jóns-
son átti, 48 skildínga-peníng, sem þó síöan var
skilaö aptur, og Siguröur Sigvaldason, er, auk hlut-
töku þeirrar, er hann, eins og aö framan er til-
greint, átti í þjófnaöinum á Krossanesi, borinn því,
aö hann hafi tekiö uliarlagöa, hér um bil 6 sk.
virÖi, af kindum annara mann út í haga, og í fé-
lagi meÖ þeiin meöákæröa, Markúsi Flóventsyni
og Olafi Olafssyni, í annaö sinn meÖ þeim fyr nefnda
og í síöara sinni meÖ þeim báÖum, tekiÖ á sama
hátt ullarlagöa af 2 kindum, sem metnir eru til
samans á 22 sk.
Loks er þaö meögengiö af þeim ákæröu Mark-
úsi Flóventssyni og Oiafi Olafssyni, aö þeir hafi
fénýtt ullarreitur af dauöri kind, sem þeir ekki vissu
hver átti, og fengiö fyrir ullina 32 sk., auk þess
aÖ þeir hafa játaö upp á sig, aö hafa veriÖ í verki
meÖ Siguröi um ullartökuna, sem þegar var getiÖ.
HvaÖ þar næst straffsekt hinna ákæröu og þá
fyrst Olafs Jónssonar snertir, hefir undirdómarinn
réttilega álitiö hann sekan í innbrotsþjófnaöi, þar
sem hann meö ofríki sprengdi upp skemmuna er
hann stal úr, því þaö getur ekki komiÖ tii greina
þó læsíngin fyrir skemmunni hafi veriÖ léleg eöa
ótraust. Sömuleiöis er afbrot hans réttilega heim-
fært af undirdómaranum undir 1. liÖ í 12. grein
tilskipunar 11. apríl 1840, og hvaö upphæö hegn-
íngar þeirrar, sem Olafur er dæmdur í, nefnilega
4 ára betrunarhússvinnu, snertir, hlýtur landsyfir-
rétturinn einnig aö vera undirdómaranum samdóma
í því, aö þar eö Olafur hlýtur aö álítast upphafs-
og hvatamaöur þjófnaöarins bæöi á Krossanesi og
úr beitarhúsunum frá Eyrarlandi, og hann en frem-
ur leiddi til þessa misverknaÖar meö sér óráÖna
og talhlýöna únglínga, sem maklega má reiknast
honurn mikill ábyrgÖarhluti, geti hann ekki komizt
af mcÖ þá í téöum Iagastaö ákveönu vægustu hegn-
íngu, og virÖist þannig upphæö straffsins hæfilega
metin af undirdómaranum, hvers dóm því, hvaö
Olaf snertir, ber aÖ staÖfesta.
Um Hans Kristján Jónsson er þaö, eins og aÖ
framan er tilgreint, sannaÖ, aö hann, sem er 18
ára gamall og ekki hefir áöur sætt laga ákæru,
hafi tekiö meÖ Olafi þátt í þjófnaöinum á Krossa-
nesi, og eins á spítunum úr beitarhúsunum, frá Stóra-
Eyrarlandi, og hefir því undirdómarinn áiitiö hann,
en aö vísu á lægri tröppu en Olaf, sekan í inn-
brotsþjófnaöi. þetta er einnig samkvæmt grund-
vallarreglunni í 21. grein tilskipunar frá 11. apríl