Þjóðólfur - 12.06.1858, Blaðsíða 1

SkriTstofa „þjóðólfs" cr ( Aðal-
stræti nr. 6.
ÞJÓÐÓLFR.
Auglýsfnjrar og lýsíngar uin
einslaklcg inálefni, eru teknar t
blaðið fyrir 4sk. á hverja smá-
letrslínu; kaupcndr blaðsins
fá helmings afslátt.
1858.
Sendr kaupendnm kostnaðarlaust; verð: árg., 20 ark. 7inörk; livert einstakt nr. 8 sk.; sölulaun 8. hver.
ÍO. ar.
12. júní.
2Í.
Alþíngiskosníngarnar 185S.
legri en hin er fyr voru; svo nú verfcr ekki kosn-
Alþíng Islendínga, þetta sem nú er kallaö
svo og Kristján konúngr 8. veitti oss, — blesufe
veri minníng hans íslandi til handa! — er nú bú-
ib ab standa eba gánga fram irieb 7 sinnum í 13
ár; ab ár'i, 1859, er þab ab ein8 búib afe ná vana-
legum fermíngaraldri manna; Alþíng vort er því
enn á æskuskeifei, og liggr nær afe segja þafe sé á
barndómsskeifei, þess vegna hefir ekki rnátt niikils
af því vænta híngafe afe. Ef þjófefundrinn er mefe
talinn, þá er búife afe kjósa til Alþíngis vors 3
sinnum. Njáll lét segja sér þrem sinnum þafe er
honum þótti furfeu gegna, en afe því búnu trúfei
hann, ef skilvís mafer sagfei; Íslendíngar eru og nú,
afe þessum þremr kosníngum afgengnum og áraröfe
þeirri er þær náfeu yfir, farnir afe trúa því, er al-
menningr vildi naufeulega trúa 1844—1845, afe lands-
mönnum mundi standa þjófeframfarir og mart ann-
afe gott af Alþíngi. þó afe þetta þætti nokkufe van-
séfe 1845, þá var þafe afsakanlegt, en nú ætlum vér
afe fæstir dragi þafe í efa, og væri ástæfeulaust, afe
því sem enn er komife í ljós, þótt einhverir gerfei.
Alþíng hefir verife í barnæsku og er enn, og margt
hefir afe því stutt, afe kyrkíngr kæmi í þafe, frá fyrstu
upptökum þess, og er óþarft afe rilja þafe upp afe
þessu sinnl; en sé allt skofeafe fylgislaust, þá verfea
allir afe játa, afe Alþíng Íslendínga hefir rétt sig úr
kýtíngunni miklu fremr en vife var afe búast; og
þafe er nú orfein grundvöllufe sannfæríng allra hinna
betri landsmanna, afe Alþíng vort, ekki eldra, hafi í
sér fólginn mikinn þroska og mikinn hæfilegleika
til þess afe taka framförum, afe þafe megi verfea gjör-
völlu landi þessu til vifereisnar, traust þess og afl,
leifetogi lýfesins til frelsis og frama, og athvarf og
akkeri þjófearinnar á tíma neyfearinnar.
En allt er á valdi þjófearinnar sjálfrar; húnhefir
þafe í hendi sér, livort þessi sannfæríng verfer afe á-
hrínsorfeum, og hvort vonir þær er mcnn nú setja
til Alþíngis, og vel má til þess hafa, verfei afe engu
efea láti til skammar verfea ; því þjófein á afe kjósa
Alþíngismennina, en undir þeim er afe ölla komife,
hvernig Alþíng gefst. Vér höfum nú nýju kosn-
íngarlögin, 6. jan. 1857, og eru þau miklu frjáls-
íngarlögunum um þafe kent, afe almennr áhugi á Al-
þíngi geti ekki vakizt og vife haldizt af því svo fáir
sé afenjótandi kosníngarréttarins ; nálega hver heim-
ilisfafeir á öllu landinu, sem er fullra 25 ára afe
aldri og hefir óflekkafe mannorfe, má nú greifea at-
kvæfei til kosnínganna, lýferinn allr heflr fyllilega í
sinni hendi, hvernig þær ráfeast og hvernig Alþíng
gefst framvegis, hvort því eykst magn og þrek og
álit, ellegar því kopar og fer hnignandi.
Eptir þessum nýju lögnm eiga nú alþíngiskosn-
íngarnar afe framfara í sumar til hinna næstu þriggja
Alþínga 1859 —1861. Mörg landsmál, og sum þeirra
yfrife merkileg, hafa gengife fyrir hin undanförnu þíng
og verife leidd þar til Iykta; en miklu merkilegri
mál munu verfea ætlunarverk hinna næstu þriggja
Alþínga, þeirra, er þær kosníngar ná yfir er nú fara
í hönd; því ekki getr lijáþví farife, afe á þeim þíng-
um verfei hreift, og optar en á einu þíngi ef af-
svörun yrfei afe mæta: stjórnarbótarmálinu, fjárhags-
lagamálinn, sveitarstjórnarmálinu, og umbreytíngu
á skattalögum vorum, hvort heldr þessum þíngum
aufenast afe leifea nokkurt þafe málife til algjörlegra
lykta efer eigi; en þó afe ekki kæmist svo lángt heldr
þar vife lenti, afe málum þessum yrfei afe eins hreift,
og um þau gjörfear uppástúngur til stjórnarinnar,
þá vita allir, „afe lengi býr afe fyrstu gerfe", — þafe
sýndi sig bezt í verzlunarmálinu, — og afe framför
og heill lands vors um margar ókomnar aldir má
vera þar undir komin, hvernig Alþíng stefnir þess-
um alsherjarmálum vorum frá fyrstu upptökum,
auk heldr hvernig þeim verfer ráfeife algjörlega til
lykta. Ef stjórnin veitti Alþíngi fjárlagarétt efer
fullan atkvæfeisrétt um tekjur og útgjöld landsins,
eins og þíngife fór fram á 1857, ykist Alþíngi þar
mefe þafe vald og afl, sem landsmenn knnna ekki
fyllilega afe meta en sem komife er, og jafnframt
þau vandaverk, afe mjög eru \andkosnir menn á
þíng, er sé fært afe leysa þau vifeunanlega af hendi.
(Framh. í næsta bl.).
— 2 8. blafe 9. ár þjófeólfs gat um Djunk-
owsky efea „föferinn Etienne“, þenna liinnmikla
- 109 -