Þjóðólfur - 29.05.1861, Síða 1

Skrifstofa „|>jóftóifs“ er í Aðal-
stræti nr. 6.
þJÓÐÓLFR.
1861.
Auglýsíngar os; lýsíngar uin
einstaklej; málefni, eru teknar f
blaðið fyrir 4 sk. á liverja smá-
ietrslinu; kaupendr blaðsins fá
helinings afslátt.
Sendr kaupendum koslnaðarlaust; verð: árg., 20 ark., 7 mörk; hvert einstakt nr. 8 sk ; sölulaun 8 hver.
13 ár,
29. maí.
25.
Htigsan Vígaglúms.
(Samanber Vígaglúms siigu, kapítula 7.)
1.
t>ú hefir, mófcirl þúngar
þolab búsifjar,
meban örnin únga
á brott flogin var;
sýnt hafa þér svik og smán
illskufullir ofsamenn,
yfirgáng og rán.
2.
Aí> bænum baulur vaSa
beitt sem þángaí) er,
spillist tún og taba;
til ef nokknr fer,
þeim aib bægja þaban hóp,
nábúarnir nefna hann
níbfng, fól og glóp.
3.
þokab er grænunt garbi,
get eg séí) þab bert,
meira en mig of varbi
minn um hluta skert;
þverár frjófgri ekru á
þrælar verstu varmenna
Vítazgjafa sá.
4.
Sttmir sér þab nota
ab sverb ei kona bar,
harbla hróbrskota
högum ekkjunnar,
lýgi, ágirnd, lymska flá
eru þeirra eignar gögn,
ó&ölum ab ná.
5.
Attgu illra drengja
eru skammsýn mjög,
kosti konn þrengja,
ef kona á sér mög;
sannast laungum satt ab er,
í sonar brjósti úngu opt
úlfr leynir sér.
6.
Ab því okkrir féndr
illa hafa gætt,
ab rneban heilar hendr
hefir Kára1 ætt,
og í mundum ntæki blá,
sig ei ræna rétti lét
né reka eignum frá.
7.
Ei er Eyjólfs ragr
arfi, móbir kær!
í hönd fer hefnda dagr,
hegning ofsinn fær;
Glúrnr mttn ei hræbast hdt
blóbi rjóba odd og egg
úvina vib mót.
8.
Hrjóta högl af augum
hörb á fölva kinn,
hroll í holdi og taugum
ab hjarta leggja’ eg finn,
kuldahlátr í mér er,
gegnum móbu morb og blób
mér fyrir sjónir ber.
J. Þ. Th.
Hvsb á ab tala um á næsta Alþíugi?
III.
þóab eigi hefbi orbib eins bert og beint sérstakt
tilefni til þess ab hreifa málefninu um endrgjald
alþíngiskostnaðarins, eins og stiptamtib hefir nú
gefib tilefni til, meb 8 skild. gjaldheimtunni fyrir
þetta eina ár, sem stiptamtib sjálít botnar ekkert í,
auk heldr abrir, ersjámá af keppninni sem þar af
er risin í síbustu blöbum vorum, þá mundu margir
hinir hyggnari landsntenn, er líta dálítib fram í veg-
inn, hafa fundib nægt tilefni til ab hreifa þessu
máíi á næsta Alþíngi, auk heldr nú, þegar því er
berlega komib í þetta fjarska óefni sem komib er.
þab er margt, sem veldr graut þeim og glund-
roba, sem nú er kotninn á málib og þeirri óþolandi
réttaróvissu, er þar af leibir fyrir gjaldþegnana.
— ÍOI -
1) Víkíoga- Kára, ættföbar Glúms.