Þjóðólfur - 05.05.1862, Blaðsíða 6

- 80 -
árslok (1S61) htrnmbil 170 skp. Á hinum sííustn ámm heflr
þií) orfcií) nppá, ní) verksmihjurnar í Englandi hafa sókzt eptir
íslenzkri nllu æ meir og meir, og varb líka sú rannin á þetta
ári% (1861), J)ví þegar í Aprílmánulii var farií) aí> bjóha þaíi-
an 12 -12'/2 d. (pence) í pundil),, ef beinlínie vairi þángal
flutt, og aptr seinua í Maí 13 — 13% d. (þ. e. sem næst 50
__53 sk.1 fyrir hvert danskt pd.), en seljendr hfr (íslenzku
kaupmennimir ela umbolsmenn þeirra í Khófn) vildu alls eigi
gánga al þe6snm bolnm. Stvrjóldin í Vestrlieimi fór þá al
verla hvasskeytslegri og alvarlegri, og rælr al líkindum, al fyrir
þal hafl dregil nokknb úr afkastaáhuga verksmiljueigendanna
ela deigt þá al færast inikil í fáng, enda rénali svo eptir-
sóknin í ullina, al verlil lækkali, þegar fram í Júní kom,
um iy2—2 d. á hverju pd., en í Júlí fór aptral lifna vorlil
og var þá samil nm rakleilis alflutta ull frá Islandi íAgúst:
beztu ullina hvítu á 13'/j d. (nál. 52 sk. d. pd), og fyrir
hina lakari 12% d. (nál. 49'/4sk. d. pd.), en 10'/4 — lO'/j d.
(þ. e. 39%—40% d. pd.) fyrir mislita ull, allt milaí) vil
engelsk pd. „netto“. — Ullin, sem her var óútgengiu frá f.
ári (1860) seldist á 147 rd. —150 rd. skpd. „brntto“ (aí> meí)
vegnum umbúlum ela pokum — þ. e. 44—45 sk. pd.). Nýir
ullar alflutníngar komn héc eigi fyren í Agúst, og var hil
fyrsta af þeim selt til Svíþjólar á 163 — 164 rd. skpd. (þ. e.
48%o—49% sk. pd.) bezta nllln hvíta, en hækkali sílar allt
al 169—170 rd. (50yio—51 sk. pd ), og var mestóll norl-
lenzka ullin, sem híngab kom, seld þessu verli, sumpart til
Englands, en sumpart til Svíþjólar. Ullin af Sulrlandi og
Vestrlaudi scldist um sama leyti mjóg dræmt á 154 rd.—
162 rd. (46% — 48% sk. pd.); lá því allmikil af þessari uil
óselt fram í Desember; þá var lítil citt látil á 138 rd. skpd.
(þ. e. 41 sk. pd.), og fluttu því allmargir þeirra, sem áttu hana
óselda, til Englands hélan. Óútgengnu leifarnar, semfyrvar
getil um árslokin (1861, þ. e. fyrnefnd 170skpd.), var því
einkanlega hiu lakari ullin (þ. e. aí> snnnau og vestan). —
Verlil á mislitri ull var 128—130 rd. (382/5—39sk. pd.)
þángal til í Nóvember, þá var allmikil selt á 122 rd. skpd.
(36Vs sk. pd.), og seldist sílan í Desbr. á 122 rd. (ekki 123
rd. eius og „ísl.“ segir) —124 rd. (þ. e. 362/4—37VS sk. pd.),
og upp seldist mislita ullin vil þessu verli, 511 aí> mel vegu-
um nmbúlum. — Ullaralflutníngrinn híngal (til Khafuar) var
samtals 50 skp. meiri en í fyrra“. (Framh. sílar).
— Almennar útlendar fréttir bárnst fáar í útlendum
blólum inel þessari gufuskipsferl, og eigi verulegar. Nú sem
stendr þykir hval mest af óllu undir því komií), hvernig rál-
ist styrjöldin milli sulrfylkjanna og norlrfylkjanna í Vestrheimi
elr þrælafylkjanna og Bandafylkjanna, sem einnig er kallal.
þal heflr nú sjaldnast þókt ueitt verulegt atvik í styrjóldum
milli voldugra fénda, þótt 2 — 4 herskipum þeirra ela Dokk-
ul fleirum hafl lent saman snöggsinnis og alrir hvorir orlií)
1) þ. e. uál. 42—44 sk. i hvert enskt pd. (sbr. skýrsln
konsúlsins í Líverpool sílar); en sá er mnnrinn á ensku pnd.
og dónskn, al 10 pd. dönsk eru full ellelu pd. ensk, elr
97:88, en alls cigi al eins tóiftúngi minna, einsog „Isl.“
segir, ela 12:11; mel þessu verli heflr þá veril bolil í hvert
okkar pund 46% — 482/s sk.
2) Vér getum eigi gjört vil því, þó reiknfngi vornm beri
eigi alstalar saman vil „Isl.“, en eigi er þal rétt hjá honum
al 133/4 d. (á 3% sk.) sé = 47’/4, heldr er þal rétt reikn-
al 48% sk.
undir, en svo rélist milli fylkja þessara í vetr, fyrst fyrir eitt
skip annars flokksins og sílan sitt frá hvornm, al vilreign
þessara skipa einna tveggja heflr ab öllum líkindum haft þal í
för mel sér, al nálega öll herskip og herflotar hinna voldugri
og smærri þjóla vílsvegar nm Norlrálfuna verla einskis virli
og ónýtir, eins og herskipin eru nú og hafa lengstum veril:
svona trébyrlíngar einir; vértöknm hér frásögnina nm þenna
merkilega bardaga milli tveggja skipa eptir „Ski'rni 1862“, er
segir s\o Ijóslega og Ifflega frá vilbnrli þessiim, einsog flestu ölru,
enda er þess verbr, al hann sé lesinn seiri vflast um heim og sem
ljósast saglr, er ekki er aunal sýnna, heldren al allrsjóhernalr, sá
er verií) heflr, verli nú gjör-umhverflr og verli allr annar hélan
af, og eins herskipin sjálf öll önnnr og ólík þeim, sem veril
hafa, bæbi ab byggíngu og reiba, skotbúnabi og öbru.
„Á sj't5 liefir borib fútttil frásagna milli norbr-
og subrfylkjanna. Fallbyssubátar sunnannianna,
sem þeir eiga inarga af, inegnubu einskis gegn stór-
skipum þeirra' Burnsides, þegar hann setti her sinn
í land. t»ví brá niönnum í brún þann 8. Marts
1862. Fj'rir utan mynni árinnar James lágu nokkur
skip Bandamanna. En inn í höfninni í Norfolk
lágu fá skip hinna. þá lagbi út úr höfninni járn-
byrt skip sunnanmanna, ab nafni Merrimac. Skip
þetta var ábr meb 40 fallbyssiim, höfbu Banda-
menn í fyrra sökt því nibr, en hinir tekib þab upp
og járnbyrt þab, og ber Merrimac síban ab eins 12
fallbyssur. Framan á barbinu á Merrimac eru tveir
fleinar ebr horn. Nú urbu svipleg umskipti. Merri-
mac lagbi í scnn ab tveimr freigátum Bandamanna,
Cumberland og Congress, sem bæbi voru seglskip
og úr tré. Tveir fallbyssubátar voru og í nánd,
og cin ebr tvær freigátur abrar. Merrimac skopabi
nú skeib ab Cumberlandi og rak ileininn í kaf í
síbur skipsins. Cuinberland skaut öiltim fallbyssum
sínum í senn á skömmu færi á Merrimac, en kúl-
urnar hrutu sem hagl af steini af járnbarbi skips-
ins. Merrimac veik sér enn vib og skopabi annab
skeib ab Ciunberlandi, svo borbin gengn inn og
féli inn kolblár sjór, en enginn vildi bibja griba,
og sökk skipib á svipstund til grnnna og drukkn-
ubu um 150 manna. þegar Congress, sem og hafbi
verib í skotfæri, sá þetta, gafst hiín upp, vorn þá
fallnir á því skipi 50 manns, en hinir voru teknir
fastir. Einn iallbyssubátr ílaug í lopt npp, en hin
skip Bandamanna, sem vib voru, forbubu sér. Um
kveldib komu tíbindi þessi til Nýu-Jórvíkr, og komu
borgarmenn saman, og ræddu um ab hleypa grjóti
fyrir hafnarmynnib, því þeir óttubust, ab þessi
skuggabaldr, sem engi skot unnu á, mundi fara °
norbr meb landi, og sökkva öllum skipum, sem
yrbi í leib hans, leggjast síban fyrir borgirnar Bo-
ston og Nyu-Jórvík og brenna þær upp. En á
meban hafbi skipt um leik. Nýr gestr kom nú til