Þjóðólfur - 22.08.1862, Blaðsíða 3

- 141
„vegis, á meíian kláSasýkin TerSr ekki algjörlega
„npprætt".
Avarpib til stiptamtmannsins inniheldr 8 niSr-
lagsatrihi, er öll lnta aö þeim bráðabyrgbarráhstöf-
nnum, sem fundinum virtist naubsynlegt ab teknar
yrbi tii greina og fengi framgáng þegar í haust og
þángab til úrskurfcr konúngs efcr stjórnarráfcanna
fengist, bæfci til þess afc spornafc yrfci af fremsta
megni gegn samrekstrum saufcfjárins í haust og þar
af leifcandi útbreifcslu kláfcans,— afc allt fé í grunufcu
hérufcunum yrfci skofcafc sem rækilegast um og eptir
réttir, drepifc úr hifc kláfcasjúka fé, en hitt allt ræki-
lega bafcafc, er mefc því findist í samrekstri, — afc
straungum afcskilnafci á sjúku fé og grunufcu fráó-
sjúku yrfci uppi haldifc, — afc fjallaverfcir yrfci settir á
næsta vori miiii sjúkra og ósjúkra hérafca, — og afc
nægilegt fé til alls kostnafcar, er þessar bráfcabyrgfc-
arráfcstafanir mefc sér leiddi, verfci veitt efca útveg-
afc til bráfcabyrgfca úr jarfcabókarsjófci, þángafc til
samþykki stjórnarinnar yrfci útvegafc, svo framarlega
sem stiptamtifc findi sér eigi fært afc leggja þenna
kostnafc á eigendr hins sjúka og grunafca fjár.
Aö sífcustu voru þeir Jón Gufcmundsson frá
Reykjavík og Sveinn Skúlason kosnir í einu hljófci
til þess afc flytja af hendi fundarins fyrir stiptamt-
mann bæfci ávarpifc í fjárkláfcamálinu og afskript af
bænarskránni, en afcalfrumritiö skyldi senda rak-
leifcis til stjórnarinnar mefc þessari næstu póstskips-
ferfc.
Svona lauk þessum þíngvallafundi, og var hon-
um sagt slitifc af fundarstjóra um óttu dags 17. þ.
mán.j þakkafci hann fundarmönnum, afc skilnafci,
innilega þarkomuna, öfluga og skipulega hluttöku
þeirra í mefcferfc málanna, og hinargófcu undirtektir
landsmanna undir áskorun hans til þessa fundarhalds,
og árnafci fundarmönnum alls gófcs og heillar heim-
komu; en Páll alþíngismafcr frá Arkvörn gekk þá
fram, og vottafci fundarstjóra mefc fögrum orfcum
þakkir í nafni alls fundarins, bæfci fyrir þafc, hversu
hann heffci til fundar þessa kvadt og sífcan stjórnafc
honum, leifcbeint og stutt afc úrgreifcslu málanna.
Dr. Hallgrímr Schevíng,
dáinn 31. Des. 1861.
1. Afc endufcu ári
og æfidögum,
frægum afc fremd og heifcri,
hníginn er afc haufcri
Hallgrímr Schevíng
og hvíldr heiins frá starfi.
2. Sýndi svipr han3
og sálaratgjörfi
hug í hetjubrjósti;
efldi’ hann ágæti
ættjarfcar sinnar
og frægrar forntúngu.
3. Vandi’ hann á virfcíngu
fyrir velsæmi öllu,
þá er hans leifcsögu lutu;
kendi’ hann aö hata
og hrekja á braut
kveifar-skap og klæki.
4. Hégómadýrö heimsin3
og hans vinfengi
virti aö vettugi;
leitafci’ hann þess lofstýrs,
er lengst um varir
manna megin-verka.
5. þóafc nú sé runnin
hins þjófcfræga öldúngs
æfisól afc ægi,
geta ei geislar hennar
gengifc undir
né myrkvazt manna sjónum.
Br. Oddsson.
— Mannalát og slysfarir. — 9. Apríl þ. á. andafcist,
afc Skógsnesií Ganlverjarbæar sókn yflrsetukona Helga Jóns-
dóttir, kona Magnúsar rokkasmifcs Stefánssonar, Jónssonar
Vigfússonar og Sigrlangar Sigurfcardóttur prófasts Jónssonar
afc Holti utidir EyafjTdlum, fófcnr sira Arna prófasts fófcur
Jakobs prófasts Arnasonar í Gaulverjabæ, — eptir stntta en
strífca þjáníngn, 36’/2 ára, fædd 1825, gipt fyr nefndum 1845,
mefc hverjnm hún varfc mófcir 3 barna, lifa 2 efnilegar dætr.
„Hún var kona vel gáfufc og vel afc si-r til munns og handa,
gófclynd, glafclynd, hreinlynd, stillt og þolinmófc, trygg og holl
sem maki, umhyggjusöm og elskurík sem mófcir'1. — 2 efni-
legir menn á bezta aldri, Bjórn Pálsson og Benedikt
Gufcb randsson vestr í Steingrímsfyrfci á Stróndum voru
til sjórófcra vestrí Bolúngarvik næstl. vetrarvertífc, og ætlufcu
þeir afc bregfca ser snöggva ferfc heim í Steingrímsfjörfc fyrir
páskaua. peir lógfcu frá Lágadal á Lángadalsströnd npp á
Steingn'msfjarfcarheifci, mifcvikudaginn fyrir skírdag þ. á. (16.
Apr.), en bilr datt á um nóttina, og kom hvorugr framsífcan;
fanst líkBjörns undirvörfcu þar á heifcinni, en stafr Benedikts
nálægt réttri leifc, en sjálfr var hann ófundinn, er sífcast spurfc-
ist. — 12. Júnf þ. á. andafcist meskiskonan Margret Jóns-
dóttir á þverárdal, kona Gufcmundar Einarssonar, sem þar
heflr lengi búifc, og mófcir skólakennara Jónasar Gnfcmunds-
sonar og þeirra syzkyna. Margrfct sáluga var fædd á Ytriey
á Skagaströnd árifc 1792, eu giptist sínum eptirlifandi manni
1819. J>ó hún væri á sjötugs aldri, þegar hún andafcist, var
hún þó ávallt úng í anda og haffci fulla líkamburfci til hins
sífcasta. Allir, sem hana þektu nokkufc gjör, Ijúka npp einum