Þjóðólfur - 22.08.1862, Blaðsíða 6

- 144 —
— Embœttispróf við hásltólann i Kaupmanna-
höfn hafa í sumar tekib þessir Islendíngar:
í lögvísi:
Magnús Stephensen, sonr justizráös M. Stephensens
áVatnsdal, me& 1. einkunn (laud).
Sigurðr Sverrisen, sonr Eiríks sál. sýslumanns
Sverrissonar í Rángárvallasýslu meb 2. einkunn
(haud).
I Iæknisfræbi:
Magnús Stephensen, sonr sira Petrs Stephensens á
Olafsvöllum, meb 1. eink. (laud).
f málfræbi:
Ólafr Jóhnsen, sonr kaupmanns Ilannesar St. Jóhn-
sens í Revkjavík. meb 2. eink. (haud).
— Embœttispróf við prestaskólann var haldib
14. —20. þ. m., og gengu undir þab þessir:
ísleifr Gíslason, sem fékk fyrstu abaleink. (47 tr.).
Markús Gíslason, sem fékk abra betri aöaleinkunn
(41 tr.).
Eyjólfr Jónsson, sem fékk abra betri abaleinkunn
(37 tr.).
Brandr Tómasson, sem fékk abra betri abaleink.
(35 tr.).
Þorsteinn Egilsen, sem fékk afcra abaleink. (31 tr..).
Guðmundr Gísli Sigurðsson, sem fékk þribju ein-
kunn (15 tr.).
Ritgjörbaefnin voru :
Kœðutexti: Jak. 1, 9.—12. v.
Trúarfrœði: Ab sýna þann mismun, sem er á kenn-
íngu Prótestanta og Katólskra um kirkj-
una og trúna.
Siðafrœði: Aí> lýsa ebli og tegunduin forlagatrúar-
innar og meta hana frá sjónarmibi kristi-
legrar sibafræbi.
Biblíupýðíng: Róm. 8, 18.—25. v.
Bobsbréf. *
Sá tími er nú libinn, sem betr fer, aí> Ísleridíngar f
Hófn þnríl a?> vera ab vokja landsmenn heima meí) blóímm
eba tímaritnm útgefnnm i Danmörk. A íslandi ejálfu eru nú
sem stendr þrjú blöí), ab vér vonnm í bezta gengi, og heldr
líklegt aí) þess konar ritum fjölgi þar en fækki höban af.
þetta er því alt í því horfl sem þab á ab vera.
En, eins og Sighvatr skáld sagbi vib Ólaf konúng, þegar
hann þóktist ei vilja láta kveba lofkvæbi um sig meí> heibn-
um orbatiltækjum, aþ eitt skáld mætti þó konúngrinn eiga
— eins segjum vír nú, aí> eitt tímarit mega Islendíngar þú
altend eiga hættulaust í Danmörk. Og mej því vör nú ei
vitum hvort „Ný Fölagsrit" mnni koma út framvegis eía eigi,
þá heflr oss komib til hngar al) beitast fyrir útgáfn nýs tíma-
rits á íslenzku hér í Höfn, ef landar vorir heima vilja ab
eins styrkja oss til þessa fyrirtakis met) því aí> kaupa ritib.
Og enda hvort sem „Ný Fölagsrit" koma út eba eigi, munum
vér halda út í þetta mál. ef kaupendr fást, því tilhögunin á
riti voru mnn aí) minsta kosti verba önnur en á „Felagsrit-
unum“, og einknm a<) því, aí> vér höfum áformab aþlátaþaS
koma út optar en einu sinni á ári, og ef til ■ vill á hverjum
mánubi.
Rit þetta heflr oss dottib í hug a?> kalla „8uí>ra“, og
er í því nafni ab nokkru leyti falin stefna þess, því einn aí>-
altilgángrinn á einmitt aí> vera ab færa mönnum á Islandi
frettir og fróbleik sunnan aí); og verbr þaí> ei varií), aí> menn
ern í því tilliti á margan hátt betr settir hér subr frá en
fyrir norban Islands haf. Ritgjörbum um stjórnarmálefni Is-
lands og önnur þau þjóbmál, er mestu varíla land og lýb,
muuum vér og veita hæfllegt rúm í „Sn?)ra“, og eins dóm-
um um íslenzk rit og bókmcntir bæ?i a? foruu og nýu, og
þykir oss svo óþarft a? fara fleirum or?um um stefnu e?a
tilgáng tfmaritsins á þessum sta?.
Af „Su?ra“ munu koma út 12 arkir á ári og kosta 1
ríkisdal. Ef nægir kaupendur fást, munn fyrstu arkirnar koma
út í vetr og ver?a sendar til allra hafna á Islandi me? fyrstu
vorskipum næsta ár. Bi?jum vér því gó?a menn a? vera oss
nú li?8Ínnandi og safna áskrifendnm bæ?i fljótt og vei og
senda oss svo þau bo?sbréf, sem unt er, þegar í haust.
Kaupmannahöfn, 10. Júlí 1862.
Eiríkr Jónsson. Gísli Brynjúlfsson.
*
Hver sá hér sunnanlands, er vill sinna bo?sbréfl þessu,
og kaupa tímariti? „Su?ra“, sem hér er fram bo?i?, er be?-
itm a? gefa sig fram á skrifstofu „J>jó?ólfs“, a? því leyti
þeir eigi hafa þegar rita? sig sem áskrifeudr á sérskilin bo?s-
bréf frá útgefeudunum sjálfum. Ritst.
(A?sent).
— Prentvillur í nýum vi&bæti vi? hina evange-
lisku sálmabók, prentaba í Reykjavík 1861.
Jja? er gle?ilegt, a? heyra úr öllum áttum vel láti? yflr
þessum nýa vi?bæti, ekki sízt fyrir þá, sem hafa eitthva? a?
honum unni?. Ku því lei?ara er þa? lika, a? á honnm skuli
vera þeir háskalegir gallar, sem einna hægast hef?i þó veri?
a? varast, eg meina: prentvillurnar. þa? kemr ekki
þessu máli vi?, a? rekja þær til upptakanna, rannsaka hvort
sú e?a sú prentvilla eigi ætt sína a? rekja til þess, sem sendi
sálminn, er hón flnst í, vi?bætisnefudinui, e?a til þess, sem
reit eptirrit af honum til prentunar, e?a til þess, sem las
prófarkirnar frá prentsmi?junni; viilur þessar batna ekkert
vi? þa?, og ver?a, eins fyrir þa?, þa? sem þær nú eru or?n-
ar: prentvillur. Ur því svo er komi?, liggr nú ekki anna?
fyrir, en a? bæta úr því eins og ver?a má, me? því a? segja
almeuníngi afdr.ýttarlaust til þoirra prentvlllna, sem anna?-
hvort raska réttri meiníngu e?a gjöra meiníngarlaust, e?a
skemma rím og kve?skap e?a bragarbáttu, svo a? versin, sem
þær eru í, ver?a ekki súngiu nema laglaust, og a? skýra frá
því, hvernig þessar prentvillur eigi a? laga og lesa í máli?.*
J>a? er vonanda, a? hver sem ann þessari bók og vill a? hún
ver?i a? sem mestu gagni, segi almenníngi sem fyrst til þeirra
prentvillna í henni, sem hann er bær um a? lei?rétta. Eg
fvrir mitt leyti vil nú gjöra þa? sem mér ber í þessu efui.
I þeim sálmum hins „nýja vi?bætis“, sem eg hefl sent
vi?bætisnefndinni, heð eg fundi? þessar prentvillur háskalegast-
ar (þeim, sem allir af sjálfum sér hljóta a? sjá hvernig lei?-