Þjóðólfur - 02.04.1864, Blaðsíða 1

16. ár.
Reyhjavik, 2. Apríl 1S64.
20.
Reykjavík, 2. Apríl 1864.
— Póstskipií), hií) fyrsta sem von er á þetta ár, er <5komi?>
enn í dag; póstarnir aí) vestan og noríian eru komnir og
búnir ai) bfta fullar 3 vikur á opinberan kostna?) eptir púst-
skipsbrífum, 3 ferbamenn (kanpmenn) af Akreyri hafa einnig
bebib hilr 3 vikur eptir fari meb því til Hafnar, og víst 4 af
Reykjavíkr-kaupmönnum ætlubu aþ komast me? þessari ferí),
og lá á því, ef þess hefþi veri?) kostr í tíma. En hvaí) hafa
meun þá fyrir sfer í því ab vænta póstskipsins svona laungu
áíren þab kom í fyrra og virííist nú ætla aþ koma í ár, —
er þa?) anna?) en ástæímlaus og óhilgjiirn heimtufrekja úr ís-
lendíngum scm ekki er neinu vegr til a?) fullnægja?
f>egar málinn um a?> koma á gufuskipsfer?)nm milli Dan-
merkr og Islands, var fyrst hreift og þa?) var lagt undir álit
Alþíngls 1857 af hendi stjórnarinnar, þá samþykti þíngi?) í
einu h]jó?)i þetta nibrlagsatri?)i í bænarskránni til kouúngs
(Alþtí?). 1857, 399. bls.):
„A?> fer?um gufuskipsins ver?i haga?) svo, a?) skipi?)
fari héðan í fyrsta sinni áári hverja ekki seinna
en hérumbil um mi?)jaii Marzmánu?).
En svo stó?) á ni?rlagsatri?i þessu, a?) Koch stórkaupma?r, sá
hinn sami sem nú vir?ist hafa allt viti?) fyrir rá?)herrastjórn
og stjórnardeild vorri í þessu máli, haf?>i stúngi?) npp á því,
er hann bau?) sig fram til þess a? gjöra út gufupóstskip til
hínga?fer?a, „ab þa? færi hina fyrstu fer? sína ár hvert 1.
eba 15. Marz e?a þá í Apríl1’. Alþíngi virtist nú hi? mesta
órá? og háskalegasta, ef Koch kæmi fram slíkri uppástúngu,
og eru fær?ar fyrirþví gildar röksemdir í sjálfri bænarskránni
til konúngs, og til stubníngs té?u ní?rlagsatri?i þíngsins, eins
og lesa má í Alþtí?. 1857 397—398. bls.
Af hiiinm fyrra samníngi um póstskipsferbirnar milli
lögstjúrnarinnar og Kochs, 4. Febr. 1860. og þvi hvernig hinni
fyrstu fer? gnfuskipsins var haga? árín 1859—1862, er ekki
anna? a? rá?a, en a? alþínglsuppástúngan 1857 ball veri?
tekin til greina. Aætlan Kochs um fer?irnar 1S60, on til
heiinar er me? berum or?nm skýrskota? i 1. gr. samníngs
þessa, skuldbindr hann til a? láta skipi? leggja af sta? hínga?
Marz, enda lag?i þa? af sta? frá 1. — 2. Marz öli þau
4 árin 1859—62. Aptr heflr stjóruinni lá?st eptir a? áskilja
neitt nm þessa fyrstu fer? póstskipsins í seinni samníngnnm
I-í. lobr. f. á.; en þar í móti heflr herra Koch ekki láti? ser
gleymast a? gánga svo frá sín megin, a? honnm raegi vera
þao meinfángalaust a? ölla, þóa? ekki láti hann skipi? Ieggja
af sta? hi? fyrPta skipti, nú í ár og hin næstu 4 ár, fyren
si?ast í Marzmánubi „e?a (eirihverntíma?) í ApriT’. Enda
skákaci liann í þessn hróksvaldinu þegar í fyrra, er harin let
ekki skipi? leggja af sta? hínga? fyrnn 20. e?a 21. Marz, og
gefi? honuni a? sök me? neitt slag. Vi? hverju
oru er^ þá fremr a? búast nú, en a? þessir hyggnu póst-
I • rei?arar, sem ver sjáum a? eru svo margfalt „kænni son-
jissins jiarna í íslandsstjórniniii í Khöfn; flnni hvorki
„reiknmg sinn vi?« álíti skyldn sína a? láta póstskipi?
fara fyr af sta? í þetta sinn heldren seinast í Marz e?r í
fyrri hluta þessa máuabar?
— Jafnaðarsjóðsgjaldið eða aukatollinn í Suðr-
amtinu 1864 hefir nú amtmaðrinn ákveðið, og eru
12 skildíngar af hverju tíundarbæru lausa-
fjár hundraði.
—■ Til þess að endrgjalda álþíngiskostnaðinn
liefir stiptamtmaðrinn ákveðið, að í ár, 1864 skuli
heimta og greiða 2 skildínga af hverjum
ríkisdal jarðaafgjaldanna.
— Skiptapar og manntjón. — Rétt fyrir
jólaföstuna í vetr fórst skip með 6 mönnum úr
Bolúngarvík í ísafjarðarsýslu. j>að lagði af stað í
hákallalegu í ískyggilegu veðri, og er það ætlan
manna, að það hafi snúið aptr, er það var komið
nokkuð áleiðis, en borizt uppundir Stigahlíð og
farizt þar i brimi. — Síðari hluta Febrúarmán. þ.
á. lagði skip af stað úr ísafjarðarkaupstað og ætl-
aði heim, út í Bolúngarvík; formaðrinn á skipi
þessu hét Bjarni Össurarson ættaðr úr Hnífsdal.
j>egar þeir voru komnirút á Hnífsdalsvík, sem svo
er kölluð, við mynnið á Skutulsíirði, sigldist skipið
í kaf og fórust 5 menn, en 1 varð bjargað, því
þetta var skamt frá landsteinum. Sagt er að
skipverjar hafi eigi allir verið algáðir, og sá sem
af komst sagði, að tjón þetta mundi af því hlotizt
hafa, að dragreipismaðr gætti eigi starfa síns. —
23. f. mán. lagði Guðmundr bóndi Sigurðsson á
Smærnavöllum í Garði af stað úr Keflavík lieim í leið
við 5. mann á bát, með saltfarm ; veðr var þann
dag nfremr hvast við útnorðr« þarsyðra, eptir því
sem oss er skrifað, og er talið víst, að bátrinn
liafi farizt undir seglum, með öllum mönnum, og
sokkið þá þegar, því annar bátr, er var skamt frá
og leitaðist strax við að bjarga, sá engar eplir-
stöðvar, þar sem þeir fórust; en næsta dag eptir
fanst bátrinn á hvolfi, fastr við netatrossu undir
Hólmsbergi, og Guðmundr fastr við bátinn, en
hinir 4 voru ófundnir er síðast spurðist; voru 3
þeirra únglíngsmenn úr Rángárvallasýslu, en 4.
hásetinn var efnilegt úngmenni þar úr Garðinum;
Guðmundr var göðr smiðr og tjáist hans að því
— 77 —