Þjóðólfur - 19.04.1864, Blaðsíða 1

16 ár.
23.
Reyltjavík, 19. Apríl 1864.
— Eptir fyrirlagi stiptamtmannsins yfir íslandi
birtist hér:
0 P I Ð B R E F, er kunngjörir á íslandi
að Kristján konúngr hinn níundi se kominn til ríkis.
Vér Mristján Iiinn níiindi, af guðs
náð Danmerkr konúngr, Vinda og Gaata,
liertorji í Siisvíh, Iloltsetalandi, Stórmæri,
þiittmershi, Láinhortj ot/ Aldinborr/,
Gjöruni liunnugt: Ilin mikla sorg, sem föðrland-
ið hefir orðið fyrir og svo snögglega bar að hönd-
um, þarsem hinn almáttugi heflr kallað Friðrik
konúng hinn sjöunda til feðra sinna, heflr
ekki getað orðið neinum sárari en Oss, því eng-
inn af þegnum hans átti honum meira að þakka
en Yér, er hann hafði kvatt til ríkisstjórnar eptir
sinn dag.
Nú, er Yér gaungum að þeirri hinni alvar-
legu köllun, sem forsjónin hefir Oss á herðar lagt
er það fastr ásetníngr Yor að lialda órjúfanlega
stjórnarskipunarlög ríkisins og að sýna öllum þegn-
um Vorum sama réttlæti og sömu velvild. Ef
þjóðin, með trausti á Vorum einlægum vilja, styrkir
viðleitni Vors, mun guð einn veita henni blessun
sína.
f>að er vili Vor, að öllum stjórnarstörfum sé
viðstöðulaust áfram iialdið, og að embættismenn
þeir, er hinn framliðni konúngr, fyrirrennari Vor,
hafði skipað í embætti eðr staðfest embættaveit-
íngar þeirra, gegni fyrst um sinn embættísverkum
sínum eptir embættiseiði þeim, er þeir hafa unnið.
Gefið í Vorum konúnglega aðsetrstað Kaupmanna-
höfn, 23. dag Febrúarmánaðar 1864.
Cliristian 11. __________________
D. G. Monrad.
Aðsendar fréttir,
dagsettar Kaupmannahöfn, 30. Marz 1864.
(Framhald). Um morguninn i lýsíngu urðu, Austr-
rikismenn varir, að Danavirki var autt. þeir settu
þá eptir að vörmu spori og um dagmál um morg-
uninn byrjaði eltíngin, en Danir liöfðu þá 6—8
stunda forhlaup. Ferð Dana varð seinfær, gekk
þó vel í fyrstunni, cn herinn móðr og færðin^ill.
Ilershöfðíngi Dana var fremstr af öllum, og kom
14stundum á undan meginhernum til Flensborgar.
Að hallanda degi náði fararbroddr Austrríkismanna
og Gablenz hersböfðíngi í broddi liðs síns, þar
sem heitir Oversö, liðshala Dana, sem skipuðust
tit varnar í skógi, sem þar var, Austrríkismenn
runnu þegar, erþeirkomu að, á með byssufleina-
lögum, en hinir skutu á þá hagli og kúlum og
sprengikúlum. Vörn danskra var að allra vitni góð,
en þeir áttu þar við sér vígkænni her. Á skamri
stundu varð mikið mannfall. Austrríkismenn mistu
um 600 manns og Danir viðlíkt; en þar að auki
voru mörg hundruð Dana teknir fángnir, því þeir
voru þúngir á gaungu og báru 5 fjórðúnga bagga
hvor á bakinu, en hinir gengu að lausir, eins og
þeir ætíð eru vanir. Nóttin skildi þá, og meðan
þarna var barizt, dró meginher Dana undan með
mestu nauðúng og höfðu margir kastað töskum,
sem láu sumstaðar eins og hráviði á veginum.
Nóttin var köld og snjór, og marga sára menn og
lík fenti um nóttina á vígvellinum, það sem þjóð-
verjar ekki gátu tekið um kveldið, áðr myrkrið datt á.
Preussaher varð seinni til viks ; þeim varð seinfærra
yfir Slé, og urðu seinna varir við, að Danavirki var
autt. þeirra getr því ekki við eptirsóknina. þeir fóru
alla leið norðr til Glúcksborgar, þar sem fjörðrinn
tekr við. Til Flensborgar komu Danir næsta dag,
og höfðu þá verið 18 stundir á leiðinni, örmagna
og nær dauða en lífi. En þar var þeim ekki til
setu boðið; og fóru þeir þaðan jafn harðan. Fyrir
norðan Flensborg gengr fram stórt nes, er heitir
Sundwith; og yzt á tánganum er virki þeirra
Dybböl og sund á milli mjótt og eyarinnar AIs.
þángað fór nú megin herinn, en nokkur deild af
hernum fór norðr á Jótland til Friðrisíu. þannig
mistu Danir Slésvík alla að mestu á hérumbil 2
dögum, að kalla má orustulaust, fyrir utan fund-
inn við Oversö. þetta kom eins og slag yfir alla
í Kaupmannahöfn, og urðu uppþot á götunum,
og múgrinn hélt, að hér væri svik í tafli. Missir
Dana var mikill, að áætlan 1000 fángar, 120 fall-
byssur, púðr og kúlur, og allt þetta mannvirki, sem
mörgum tnillíónum hafði verið varið til. En megin
hernum varð borgið. í Flensborg tóku þjóðverjar
— 89 —