Þjóðólfur - 19.04.1864, Blaðsíða 2

— 90 —
mörg skip dönsk hlaðin með vistir. Jafnótt á hæla
hernum varð uppnám í Slésvík sunnanverðri og
gjörði almúginn aðsúg að hinum dönsku embættis-
mönnum, og voru þeim opt ekki settar nema 3
stundir að verða burtu frá konu og börnum, en í
flest öllum embættum sátu danskir menn. Nú var
sett þýzk bráðabyrgðarstjórn, og tveir erindisrekar í
henni, annar preussneskr, og hinn austrríkskr. f>eir
steyptu nú um á stuttum tíma öllum hinum dönsku
tilskipunum. Danavirki var niðrriQð til grunna,
hinir dönsku embættismenn smámsaman afsettir
og hafa þeir tugum og hundruðum saman komið
farflóttatil Kaupmannabafnar, en þýzkir menn settir
í staðinn, t. d., Thomsen Oldenworth, sem er
oddviti þýzka flokksins í standaþínginu, varð amt-
maðr o. s. frv. f>ýzkir peníngar aptr innleiddir,
bannað að biðja fyrir konúngi á stól, og nafn
konúngs alstaðar burt numið, og öll liin danska
stjórn hin síðustu 15 ár þannig afnurnin á fám
vikum. Svo skjót skipti urðu á þessu. En af
liernum er það að segja, að Dana her hefir á-
valt síðan verið mestr inniluktr í Als og í Dyb-
böl og sumir í Friðrisíu. f>ann 20. Febr. færðu
f>jóðverjar sig meir upp á skaptið og fóru inn í
Jótland, fyrst til Iíolding, en síðan lengra til Frið-
risía og settust um hana. 22. Febr. varð lítil
orusta við Dybböl og gekk Dönum miðr og mistu
um 300 fánga. Allir hinir dönsku fángar voru
fluttir suðr á f>ýzka!and og 22. Febr. varsvo talið
að 12—1300 fángar hefði farið suðr um Itends-
borg, en að auk Slésvíkíngar, sem annaðhvort
struku eða voru fángnir, en sem voru látnirlausir
og sendir í 'sína átthaga, ef þeir sönnuðu þjóðerni
sitt. Austrríkismenn sóttu nú að Friðrisíu og króuðu
þar af nærfelt 200 Dani, sem voru teknir til fánga.
Ilegermann Lindenkronevarfyrirriddaraher
Dana. Hann var eltr norðr eptir Jótlandi, og varð
fundr 8. Marz við Veile; þar barðizt enn Gablenz-
hershöfðíngi; varð viðtakan snörp og féll ekki fátt
af f>ýzkum, en þeir tóku yfir 200 fánga. En He-
germann Lindenkrone fór nú norðr undan, sem
fætr toguðu og menn segja allt norðr á Mors á
Limaflrði. 17. Marz varð enn fundr við Dybböl.
Danir mistu þar rúm 600 manns og helmínginn
fánginn. I Jótlandi fóru óvinirnir nú allt norðr um
Skanderborg og allt norðrtil Áróss, og lögðu þúngt
gjald á bændr, en tóku amtmenn með sér suðr til
Slésvíkr. Á cyjunni Femern höfðu Danir setulið,
en eina nótt milli 15. og 16. þ. m. fóru Preussar
yQr sundið glæfraferð í kafaldi á fiskibátum með
600 manns, því á sjó eru Danir ætíð yfirsterkari,
og tóku alla fángna vel 100 manns, og féll einn
af hvorum eðr varð sár. f>etta sárnaði mönnum
hér mest og þótti handvömm, að ekki var fallbyssu
bátr á vaðbergi, sem hefði getað drekt hinum á
krílum sínum. f>jóðverjum hefir þó enn seint á-
unnizt við virkin í Dybböl. f>ann 17. hér um bil
byrjaði skothríðin og umsátrin fyrir fullt og fast.
f>ar skamt eitt frá hafa Preussar búizt fyrir með
skotvirki sín og skjóta þaðan lOOsaman sprengikúl-
um inn í virkin, en hefir þó enn ekki unnizt mik-
ið á, en kreppa þó æ meir og meir að. Nóttina
milli 1.—2. dags páska gjörðu þeir í myrkri um
kl. 3 áhlaup á virkin með hérumbil 6000 manns,
en Danir hröktu þá aptr og mistu þeir þar mörg-
hundruð manna, og Danir tóku 30 fánga. Ðanir
mistu eitthvað 200 manns, en hinir að vísu miklu
meir; var barist til kl. 8 um morguninn. Sama
dag tóku Danir nálægt Friðrisíu 22 riddara prúss-
neska með hesturn. f>etta er hinn fyrsti sólskins-
blettr, sem fallið hefir á Dani í þessu stríði. Danir
liafa nú og úti flota sinn. Fyrir fám dögum varð
sjófundr nálægt Svinemúnde og héldu Preussar
inn til sömu hafnar, en varð þó hörð skothfíð og
féllu nokkrir, en Dönum veitti betr og höfðu fleiri
skip. Konúngr fór fyrirfáum dögum yflrtilAlsog
Friðrisía til að heimsækja herinn, og varhonum þar
vel fagnað. Að öðru leyti er þar nú tíðindalaust.
Prinsessan af Hessen, móðir drottíngar en
systir Kristjáns konúngs 8., dó fyrir tveim dögum
74 ára að aldri. f>ann 10. Marz andaðistMaximiIi-
an konúngr í Bayern 53 ára, og sonr hans 18
velra Loðvík annar varð konúngr í hans stað.
Lát annara merkismanna hafa og orðið og
má þar fremstan telja öldúnginn greifa Adam
Moltke af Bregentved hinn ágæta velgjörðamann
hins ísl. bókmentafélags. Hann andaðist af and-
litsmeini 15. Febr. hátt á áttræðisaldri.
Um frið eðr úrslit stríðsins verðr ekkert sagt
cnn, fyren skríðr til skara við Dybböl, né hvernig f
þessu öllu reiðir af fyrir Danmörku. f>að er of
snemt að spá nokkru um það og þetta er nú orð-
ið fulllángt mál.
— Sýslumaðrinn í Kjósar- og Gullbríngusýslu
lierra II. Clausen heflr sent oss þetta bréf.
„þareí) þa?> heflc valdib misskilníngi, aíi J>«r — þarsem
þér í þjóbólfl frá 22. Marz þ. á. nr. 19. refererií) kapítuls-
taxtanu, — segií) í endanum í greininni, ,,aí) 20 álnir eí)a
skattrinn í hinum öííium sýslnm og í Reykjavík" sh 4 rd.
56 sk., þarsem þó skattrinn og öll önnur þínggjöld aí) minnsta
kosti hvaí) Gullbríngusýslu áhrærir, er reiknahr eptir hörtium
flski, et)a eptir hinum nú ákveþna kapitulstaxta met) 5 rd.