Þjóðólfur - 04.11.1865, Blaðsíða 3

— 11
»(M. E.) viðtökim. »En það oss et’ kunnugt« —
segja þeir 2í— »um venju allra heiðvirðra blaða-
»manna og ritstjóra erlendis, bægja þeir aldrei
»þeim mönnum frá vörn í blöðum sínum eða tíma-
»ritum, er þar liafa orðið fyrir aðfyndni eða á-
»mæli« o. s. frv.
þar sem nú þeir herrar 21 segja hér afdrátt-
arlaust, að liin blöðin á Islandi hafi látið sér sæma
að synja M. E. viðlöku á svörum hans, þá hljóta
allir menn að skilja þetta svo, að einkanlega sö
hér stefnt á blaöið þjóðólf, og á mig sem er rit-
stjóri hans og útgefandi, annað blað en þjóðólfr,
auk Norðanfara, hefir ekki verið uppi í sumar hér
á landi, og þóað þeir höfundarnir teldi endrlífgun
»íslendíngs« sjálfsagða, og þess vegna nefni »hin«
blöðin, hlýtr samt þjóðólfr að innibindast þarmeð,
úr því engi hin blöðin voru né eru hér til núsem
slendr, auh Norðanfara.
þegar eg fyrir 13 árum hér frá tók við rit-
stjórn og útgáfu þjóðólfs, er eg hefi haft á hendi
síðan, lýsti eg því sjálfkrafa yfir og ótilknúðr (sjá
þjóðólf IV. bls. 372:
„Ef á annan er hallaí) meí) einhverri grein (í pjótiólfl) álít
eg sjálfan mlg og blarjÍLj sihferhislega sltuldbnndií) til a?)
taka vib stuttri og gagnorf)ri viirn þess hins sama, þó ab
SÚ vörn verí)l einstaklegs ec)lis“.
og hvorki er eg mér þess vitandi og því síðr mun
nokkur geta sagt það á mig með sanni, að eg hafi
útaf þessu heityrði brugðið við einn eðr neinn, er
þess hafi farið á leit; eg veit ekki til að eg liafi
synjað nokkrum þeim manni, sem hefir orðið fyrir
áreitni eðr aðfyndni í þjóðólfi, um að taka í blaðið
hæfdega stuttorða réttlætíngu eða leiðréttíngu. 4
árum síðar varð þetta lagaskylda mín og annara
blaðamanna á íslandi, eins og kunnugt er, fyrir
tilsk. 9. Maí 1855, og var þar með jafnframt það
ákveðið, hve laung slík réttlæting eða leiðréttíng
mætti lengst vera, ef blaðamaðrinn skyldi eigi
undan komast að veita henni viðtöku.
Magnús Eiríksson heflr ekki sent mér nema
þessa einu leiðréttíngargrein dags. 3. Júní f. á.,
sem er í 17. ári þjóðólfs bls. 185. Ilún barst
mér rétt í byrjun Alþíngis, en var ekki tekin í
b'aðið fyren 17. f. mán.; það er satt, en eg synj-
d’ði aldrei um að taka hana í |>jóðólf, heldr játti
því strax, en með því fororði samt, að hún yrði
að bíða um sinn þángað til hún gæti komizt að;
milligaungumaðr M. E. — því ekki sendi hann
mér greinina sjálfr — veit að þetta er satt. Engi
önnur grein hefir mér borizt frá M. E., svo þar
sem hann vísar nú í Norðanfara 7. f. mán. til
»svars síns til preslsins í Pjóðólfi«, »erhannvoni
að þegar sé komið á prent«, þá veðr Magnús
minn þar herfilega reik, einnig að því leyti, að
engi höfundanna, er hafa ritað á móti honum i
þjóðólfi, en einn þeirra hefir nafngreint sig, er
prestr.
Af því sem nú var sagt, vona eg að allir virði
mér til vorkunar, þóað eg beri hönd fyrir höfuð
mér og blaði mínu, — er það nú þarsem svo »stórir
riða þarna ískörðunum« meðal þeirra 21, —gegn
svo afdráttarlausum ámælum, sem við þjóðólfr
verðum fyrir í grein þessari og þó ástæðu- og
tilefnislausum þar á ofan. Eg verð því að leyfa
mér að biðja þá herra 21: að »rennaþeim niðr«,
svo margir sem þeir eru, — að minsta kosti þáng-
að til þeir færa betri sönnur á þessi ámæli sín.
Reykjavík, 31. Okt. 1865.
Jón Guðmundsson,
ritstjóri „pjóbólfs".
Iiaupmannahöfn 12. Október 1865.1
FUrra litstjóri pjóbólfsi
Af því cg ekki befl orbib þess var, ab þiir haflb neinstabar
í blabi ybar gcti'6 um grein þá sem stendr í „F1 y v epos ten“
22. Jölí þ. ó., úr brefl einn sem á ab vera frá Ueyrkjavik,
dags. 4. s. mán., en mór þykir þess vert ab seiuni kafli hennar
ab minsta kosti, komi í ljós í íslenzkutii blöbnm eigi síbr en
abrar greinir um Island, sem koma út hér í Hafnarblöbunum,
þá hefl eg suúib á íslenzku síbari hlnta greinarinnar; og vænti
eg þess aþ þór muriut) taka hana í blaí) ybar, því mér virbist
þab eigi ófróblegt fyrir landa inína, ab sjá hvab ritaþ er í
útlendnm blöbum um ýinislegt er Island snortir, og þarsom
svo margrætt lieflr verib um kosníng Svb. Jacobsens í haust
þar lieima, þá flnst mér jafngott ab þab komi og fyrir sjónir
Islendítiga, serri ritab er um liana hér í blöbunum. — Síbari
kafli greinar þessarar hljóbar svona:
— Fregn þeirriernú barst híngab,1 abjustizrábi H. Finsen,
scm ábr var borgmeistari í Sönderborg á Als, sé orbinn stipt-
amtmabr á íslandi, heflr hér veri?) tekiþ mef) miklum fógn-
ubi, því allir tala nnr hann som duglegan og hoibvirban em-
bættismann, og höfnm vérþví ástæbtr til aí) hafa góbar vouir
á honutn. pa?) er vonandi a?) þessnin manrti takizt aþ rátla
bót á ýmsum óvanda (Uvæson), sem á hinurn sftustu árunum
heflr átt sér sta?) mebal ýmsra embættismanna vorra, enda er
arfésveipni þeirra vií) yfirmenn sína („Disciplin) orbiu næsta
sljó undir hinni síbustn millibilsstjórn, einkum hér í Roykja-
vík, þar sem tvídrægni og ab beitast brögiium á til þess
ab riíia liver aunan ofan heflr þvr mibr á liiimm síbustu
tímum verií) eins og daglegt braub („hört til Dagens Ordeu.,).
Alþíngiþ var sett hitin 1. dag Júlí, og hófst þai) þá meí>
næsta óyndislegum nmræí'iim um þaí), hvort fulltrúi Reykvík-
ínga verzlunarmabr Svb. Jacobsen væri löglega kjörinn á þíng
eír eigi. Kosníng hans var þegar frá upphaft lögum gagn-
1) Bréf þetta er ekki sent ritstjóra þjóbólfs beinlínis frá
höf., heldr fyrir milligaiingu annars manns hér í Rvík.
1) J). e. til lleykjavíkr, þvi brétl?) í Flyvopóstinum, sem
kafli þessi er úr, tjáist rita?)r í Roykjavík. Uitst.