Þjóðólfur - 03.02.1866, Blaðsíða 1

18. ár.
Ileylgavík, 3. Febrúar 1S66.
14.
— Bazarinn og Tombolan, sem með aug-
lýsíngum í f>jóðólfi 25. f. mán. var dagsett dag-
ana 10., 11. og 12. þ. mán., verðr fre s tað og eigi
byrjað fyrir enlaugardaginn 17. og framhald-
ið 2 næstu dagana: sunnudaginn 18. ogmánu-
daginn 19. þessa mán. en opnast hvern þess»
ara daga, eins og fyr var ákveðið, kl. 5 e. miðd.
og verðr lokað kl. 2) á kveldin.
Iler af leiðir, aö gripir og gjafir af liverju tagi
sem er. til bazarsins og tombolunnar verða þakk-
látlega þcgnar allt fram til þriðjudagskvel ds
1 3. þ. mán.
Með því einnig hefirþókt nauðsyn á að breyta
út af fyrirætluninni um saunginn frá því sem fyr
var auglýst, svo að nú erafráðið að sýngja nokk-
ur lög margrödduð að viðhöfðum hljóðfæraslælti
öli þrjú kveldin með hæfilegu millibili, þá leiðir
þar af, að ákveða verðr verðhæð aðgaungu-bílæt-
anna lil 16 sli. fyrír fullorðna og 8 fyrir börn
ófermd, hvcrt kveldið sem er.
Að síðustu skal þess getið, að kaffe með
sælabrauði getr hver sern vill fengið keypt inn i
sjálfum Bazars-salnum fyrir vanalegt veitíngarverð.
Bazar- og Tombola-nefndin.
— Eptir fyrirlagi stiptamtsius auglýsist her
með orðrétt erindisbref það og »instrux« er bá-
yfirvaldíð útgaf til handa nefnd þeirri sem settvar
i fjárkláðamálinu 22. f. mán., eins og getið var
í síðasta blaði.
I.
»EríndÍsbréf« í fjárkláðamálinu.
Fjárkláðinn hefir á seinastliðnu hausti gjört
vart við sig á ýmsnm stöðum í Gullbríngu og Ár-
nessýslum, og það miklu víðar en vænta mátti
eptir skýrslum þeim, sem voru fyrir hendi frá í
fyrra vor, og ekki verður álitið, að honum sé enn
þá útrýmt úr sumum héruðurn þessum, þrátt fvrir
tilrauuir stiptamtsins til að framkvæma þær ráð-
stufanir, sem stúngið var upp á í lagafrumvarpi
stjórnarinnar »um fjárkláða og önnur næm fjár-
veikindi«, og að rnestu leyli \oru samþyktar af
alþingi.
Jafnvel þótt landslag og landshættir, eins og
þeim er víða varið hér á landi, og það einkum í
þeím héruðum, þar sem kláðinn gjörir enn þávart
við sig, gjöri mönnum torveldara hér en annar-
staðar að útrýma veiki þessari og tálma útbreiðslu
hennar, hljóta menn þó, — ef menn rólega og
hlutdrægnislaust íhuga, hvernig veiki þessi hefir
komið fram síðustu 10 árin, og hvernig viðburðir
manna hafa verið til þess að stemma stigu fyrir
henni, — að gánga úr skugga um,- að ýmsar
kríngumstæður hafa stutt að því, sem landsbúum
stendr í sjálfsvaldi að brcyta, þegar þeir ljóslega
hafa skilið og séð, að hér ræðir bæði um helzta
alvinnuveg landsins og að það er skylda hvers
góðs Íslendíngs að gjöra allt, sem í hans valdi
stendr lil að stenuna stigu fyrir veiki þessari. J>að
er tvent, sem allan þorra landsbúa í því efni
skortir, nefnilega bæði þekkíngu á eðli veikinnar
og réttri meðferð á lienni, og tiifinníngu fyrir, að
hverjum einstökum fjáreiganda eins og öllu land-
inu er það fyrir beztu, að hver og einn láti eigið
álit sitt um málið lúta lögunum, og sé reiðubúinn
til að gjöra allt, sem í hans valdi stendr, til þess
að þeim verði framfylgt. jþað liefir verið til mik-
ils baga fyrir meðferð á máli þessu hér á landi,
að menn hafa áðr gjörtþað að »politisku« fiokka-
dráttarmáli, er því nær hcfir greint landið í tvo
andstæða fiokka, og að fjölmennr flokkr hefir not-
að það til æsínga gegn ráðstöfunum stjórnarinnar,
scm einmitt þess vegna aldrei hafa náð að kom-
ast til fullra framkvæmda. En þareð nú Alþingi
liefir aðhylzt lagafrumvarp stjórnarinnar, þá er
vonandi að æsingar þessar taki enda, og að hver
skynsamr og réttsýnn maðr gángi úr skugga um
liversu þýðíngarmikið málefni þetta er fyrir vel-
megun lands og lýðs, og starfi í þá stefnu, sem
sljórnin og fulltrúar þjóðarinnar nú eru orðin á-
sátt um. Af því, sem áðr er tilfært, hefirþað leitl,
að menn hafa álitið það sem aðalatriðið í máli
þessu, hvort veikin, eins og hún hefir komið fram
hér í landinu síðustu 10 árin, væri af útlendri
eða innlendri rót runnin, og þetta atriði hefir að
vísu haft sína þýðíngu, eit'allir sem nú fylgislaust
skoða málið, hljóta þó hæglega að geta séð, að
þetta atriði málsins eins og. það nú er vaxið, því
53 — r