Þjóðólfur - 07.05.1866, Page 6

1 10 —
öld þar. — Kl. 4 komu lorðarnir snmnn, og biðu
þaðan vatnsins. hræríngar úr Honse of Commons.
Jdngræðurnar stóðu þar framundir miðaptan; frum-
varpiö var lesið þrisvar eptir réttum lngarekspöl,
og síðan gekk það rétta boðleið til Ilouse ofLords;
þíngræðurþar stóðu framundir miðnætti. Frum-
varpið er samþykt og undirskrifað af drotníngu
kl. 1 sunnudagsmorguninn tæpum 12 stundum
síðan það var fyrst borið fram ; og um daginn
þcgar sást, bver blika var í lopti, hnrfu allir illir
fuglar af götunum i Dnblin og forðuðu sér og fóru
flestir um hæl aptr til Ameríku. Síðan var þó tví-
mæli reist, af þvi drotníng undirskrifaði kl. 1,
hvort rétt væri að gefa lög á sunnudag. En lög-
vitríngurnir fuudu ekkert í guðs lögum né manna
gegn því að gefa lög í landsnauðsyn á sunnudag,
heldren að bjarga nauti úr dýi.
|>á hefir og verið rnikið að ræða um nauta-
dauðann. |>íngið gaf hörð lög um það að banna
samgaungur og drepa niðr allar sjúkar kýr og
grunaðar. Síðan hefir sýkin óðum verið í rénun.
Fyrir fám vikurn voru hinar sjúku kýr taldar nm
17,000 á viku, en nú ekki meir en 3000. Svo
þetta gengr bráðum úr garði. þessi sýki er öld-
úngis ólækuandi og öxin ogjörðin er enn liennar
eina bót, og svo er alstaðar gjört á meginlandinu.
Ilér hugsuðu menn, að lækna mætti, og leituðu
allra liragða, eu það kom fyrir ekki.
Hér eru nú miklar þíngræður útaf nýum kosn-
íngarlögum, sem mörgum þykir brotasmíði og segja
um höfund þess, svo sem málsháttrinn segir, að
karli hverjum kemr að örverpi. En eg skal ekki
liyrja á spádómum, og skal því leiða það hjá mér
þángað til það er um garð gengið og atkvæði
grpidd, sem verðr liklega i næstu vikn.
Hér hafa mnrgar góðarbækur komið út í vetr,
og ísland ekki heldr farið þar varhluta. Um jólin
er hér ljósadýrð og bókadýrð og kjötdýrð. Af
þeirri í miðið skal eg segja yðr það, að þá kom
liér af íslands hálfu Gísla saga Súrssonar á ensku
eptir Mr. Dasent, sem Íslendíngum er nð góðu
kunnr, og Vígaglúmssaga á ensku eptir sira Ed-
mund Head, báðar mæta vel úr garði gjörðar, svo
það cr tvísýnt, að það sé gjört betr annarstaðar.
A góunni komu hér og á ensku ísl. þjóðsögur
pptir sögum Jóns Árnasonar, þýddar af þeirn Mr.
Powell og landa okkar Mr. Eiríki Magnússyni.
Eg óska, að þetta hitti yðr og alla á íslandi
óslysaða og upprétta undan hinum lánga vetri, og
að vorið hafi bætt upp vetrinn. Eg gleð mig,
þegar hér er illt veðr, því það er sanureynl, að
aldrei sér sól á ísiandi nema hún sjáist hvergi
annarstaðar.
— Skiptapar. — Laugardaginn 21. þ. mán. þegar fram
á daginn kom gokk hann til suþr iitsníirs og tdk jafnframt
a?) hvessa og brinia sjóinri, Fjnldi Alptnosínga nríiu þá aí)
hleypa og leita lendíngar ýmist hör á Seltjarnarnesi eþr Akra-
nesi, og nrtm einnig nokkrir af Seltjarnarnesi aþ hleypa þáng-
at). pegar Capit. Hamnier hilt irin Hafnarfjörþ þá um kveld-
iþ á gnfnskipi sínn, bjargaþi hann 2 bátum af Alptanesi, er
vorn komnir í lífsháska, meþ mínmrai og cillu. En 2 abrir
bátar fórnst þá þaþan af nesinn, annar frá Svalbarþi meþ 2
múnnnm, þeir vorn: Guþmundr Gnþmundsson vinnnm. þar á
bæ formaíir, og Olafr Gnþmundsson fiá Söndnm í Mibflrhi
háseti, hinn bátrinn var frá Skógtjrirn, formaþr Gnþmundr
Jónsson vinnum. frá Lundi í Borgarflrþi og Árni Guþmunds-
son vinnum. frá Bessast’ibum í Miþflrþi háseti.
— Málasólenir — Málið milli þeirra Bened.
yfirdóinara Sveinssonar og llaildórs Friðrikssouar
skólakennara, silr sem næst enn við sama einsog
þá er það var fyrst sett á laggirnar. þegar eptir
hið fyrsta sóknarskjal hr. B. Sv. hóf hinn stefndi
(hr. II. Ií. Fr.) eðr talsmaðr hans hr. Lárus Svein-
björnsson umfángsmikla vitnaleiðslu um Mosfells-
sveit, Álptanes og Heykjavík til þess að leiða sann-
anir að því, er hr. II. Sv. hafði verið borið á brýn
í kærtiskjali hr. H. Kr. Fr. til stjórnarinnar; mnn
það ráðgáta enn sem komið er, hvort nokkuð veru-
legt hefir þarmeð sannazt af því er sanna skyldi
og vitnaleiðslan stefndi að. Sum vitnin ýmist
mæltu ekki eptir stefnunni, eins og var um þá
Gufunesbræðr, eða þau mótmæltu að bera vitnis-
hurð í málinu, eins og var um Sigurð Arason i
Gesthúsum ; hann bvgði þau mótmæli sín fyrst á
því, að sér hefði eigi verið stefnt með nægum
fresti, þ. e. 14dögum eptirNL. 1—4—7, en sum-
part sakir þess, að nú væri liðið meir en ár síð-
an orð þau og atvik áttu sér stað, er liann skvldi
vitna nm, en það Imgði S.’ A. móthvert NL. 1 —
13 — 22. 3Nú er vitnadómarinn (Clausen) liratt
hvorutveggju þessurn mótmælum með úrskurðum,
og skyldaði Sigurð lil að bera vitni eptir fram
lögðum spurníngum vitnasækjandans, þá áfrýaði
Sigurðr báðnm þeim úrskurðum fyrir 'yfirdóminn,
og fól Jóni Gnðmundssyni það mál sitt, en H.
Iír. Friðriksson mætti þar sjálfr. B. Sveinsson yfir-
dómari gekk þá úr sæti sínu í því rnáli, eins og
sjálfsagt var, en kand. júr. Lárus |>. Blöndal var
settr dómari í hans stað. Yfirréttrinn kvað síðan
upp dóm í málinu 16. f. mán. og dæmdi fyrri
úrskurðum (útaf stefnufrestinum) ógildann, en hinn
siðari ómerkan; eigi bygði samt yfirréttrinn þann
ómerkíngardóm á sömu ástæðu og Sigurðr liafði til