Þjóðólfur - 14.06.1866, Blaðsíða 1

18. ár.
31.-32.
Ueykjavik, 14. Júní 1S6G.
— P(58tskipií) Arcturus kom 11. þ. máu. um náttmál.
Mel) því komu nú: kand. júris, fullmektugr Magnús Stephen-
sen t'r.i Vatnsdal; Frú Hammer (þess sem hér nú er fyrir
hvalaveibuunm); stórkaupmaþr Melchior einu í forstóíluiiel'nd
flskifélagsius, kaupmennirnir A. Sandholt, 0. Sieiusen méí)
frú slnni, og þeir Bryde hinn ýngri og E. Thomsen til Vest-
mannaeya og fóru þar í land, áleiílis híngaí); Mióller verzlunar-
fullrnektugr frá Khöfn, í erindum Hygoms ver/.lunariunar í
Hafuarflrhi, en Hygom var sjálfr kominn fyrri moí) kaupskip-
um: froken Charlotta Móller (stjúpdóttir korisul Bandrups) og
2 i?)naí)armeiin til skólabókasafns hússins, sern nú er hér í
byggíngu, annar múrari og steinhiiggvari cn hinn trésmiír.
— Herskipiíi Díana kom hér aptr 4. þ. mán. vestan af
Gnilnlai[iroi og Srykkisliólnii. en frakkneska herskipií) Pan-
dore 9. þ. mán. vestan af Dýraflrhi.
— Kaupskip akoma. Síban 26. f. mán. hafa komib
hér til Reykjavíkr þessi skip:
27. f. mán. Isabella 27 1. skiph. La Motte og Dard, 30 1.
skiph. Cesar, hvorttveggja frakkneskar flskiduggr
og fúru héíian báþar daginn eptir.
29. — — Jeune Delphino 24'/^ 1. skiph. J. C. Nielsen frá
Horsens, lausakanpm. meí) kornvöru (enska verzl-
unin keypti).
30, — — Christiane 311// 1. skipli. II. A. Braun, frá Vest-
mannaeyum til Fischer.
1. þ. máu. Cathinca 27 1. skiph. H. Jiirgensen, frá Uafnar-
flrþi til Knudtzon.
s. d. Georg 28‘/2 I. skiph. II. C. Hausen frá Khofn til
ensku verzlunarinnar.
8. — — Lucinde á2r/j 1. skiph. P. H. Marcher frá Kliöfn
til Knudtzon.
9. — — Spica 44'/j 1. 6kiph. F. Th. Rathmann frá Ham-
borg til Siemson.
s. d. Perlen 26 1. skiph. Chr. Gamst frá Khöfn til
Havstein.
— Skiptapar. |>eir 4 bátar hér syðra er
getið var mannskaðans af í síðasta bl. fórust 2 (ekki
5.) f. mán. 4. bátrinn var frá Álptárósi á Mýrum,
formaðrinn var Jón Ólafsson vinnum. þar á bæ,
en háseti Björn, vinnum. frá Álptártúngu. — s. d.
2. f. mán. fórust 5 bátar úr fiskiróðri vestr í Bol-
úngarvík og týndust af þeim samtals 21 manns.
þetta er áreiðanlega skrifað híngað vestan úr Dýra-
firði, og er enn fremr haft eptir vestanpósti, sem
hér er ný kominn, að þeir hafi allir farizt í lend-
•ngu téðan dag og flestir mennirnir rotazt eða
meiðzt til dauðs í brimgarðinum.
— Skuldamálit) ér hiifl&ati var af hendi landsprentsmifljunnar
met) kæru fyrir sættanefiidinni hér í 6tatnum, gegn öllum út-
gefendum blatsins „íslen d ín g s‘‘, dúrar nú um sinn. Sætta-
fundir vorn 3 eta jafuvel 4, á 5—6 vikna tímabili; hinir
stefudu mættu aldrei allir í senn, heldr svona á mis; svo var
og á sítasta sættafuuiliuum at eigi mættu nema 4. þat er
mælt at 3 hinua stefridu hafi botit þá sættakosti, at greita
prentsmitjunni sína 60 rd. hver þcirra en ávísa heuni þar
at auki og heimila bæti allar útistandandi skuldir blatsins
og svo einiiig eptirstöþvar upplagsins frá öllum 3 fyrstu ár-
niium. Kigi gátu samt bot þessi ortit at sætt, því forstötu-
matr prentsmitjunnar þúktist eigi einbær um at gánga at
þeim, heldr yrti liann fyrst at bera þau undir samþykki lög-
stjórnarinnar.
— Saura- Gísli. J>at er kunnugt, at Gísli Júnsson á
Sauium í Dalasýlu var dæmdr til at liýtast 15 vandarhögg
met hæstaréttardómi 23. Júnímán. 1859, í máli sem höftat
hafti verit gegn honum af hálfu 'réttvísinnar, bæti fyrir at
hafa yflrfallit met ofríki og meitslum saklausan mann, Einar
Grímssou, sofandi, og eiilremr fyrir þat at hann hafti af-
markat 3 kindr arinars manus undir sitt mark1. Nú er Gísli
skyldi taka út hegnínguua, þá sókti haun um til konúngs, at
mega afplána hana met Ijárútlátum eu er þat fekst eigi, þá met
fángahaldi vit vatn og brant hér í Reykjavík, og var þat
veitt met kgs.úrsk. 26. Júií 1861. I Nóvbr.mánuti 1862.
kom Gísli híngat til bæarfógetans í Reykjavík, og baut sig
fram til vatns og brauts vistarinnar, og var því tekit. Bréf
Iögstjómarinnar 16. Febr. 1863, og netanmálsgrainin sem
því fylgir í stjórnartítindunum (I. bls, 672 — 73) sýnir bezt,
hvernig fór; laudlæknirinn „fullyrti", at Gísli „hefti inn-
„vortis veikindi, er gjörtu at verkiim, at hann eigi þyldi
„kyrsetur um lengri tíma í fángahúsinu í Reykjavík", og
væri hann því eigi fær um at þola fángelsi vit vanalega
bandíngja fætu, auk heldr at hann væri fær nm vatns og
brauts kostinn um þá 2 X 5 daga, er haun átti eptir, —
og var svo Gísli geflnn laus í þat sinn og honum slept úr
fángahaldinu.
Lögstjórnin skorati þá á amtmanninn í Vestramtinu
met ötru bréfl 13. Júlí 1863, at met því hann hefti skýrt
btjórninni frá, at Gísli á Saurum væri nú fær um at taka
út vatus og brautshegnínguna, þá skyldi „tafarlaust" láta
hann afplána þat sem hann ætti eptir. En alt nmþatfórst
þat fyrir svona hátt á 4. ár at taka Gísla og koma llonum
híngat, og heflr ortit full-hljótbært at þat hafl þó reynt
verit optar en einu sinni. Kn nú, er herskipit Diana kom
vestr í Stykkishólm nm daginn, sætti amtmatr Bergr Thor-
berg því tækifæri, gjörti út 8 menn á skipi met 2 vopnut-
um mönnutn af herskipinu og met lækni, ef Gísli kynni at
1) í dómi yörréttarins 28. Sept. 1857, er dæmdi Gísla
sýknan fyrir sóknarans ákærum, í máli þessu er gjörrskýrt
frá ölluui miílavóxtum; sbr. þjótólf IX. 158.
- 121 —