Þjóðólfur - 13.07.1866, Blaðsíða 3

— 139 —
þegar bygV vnr kálgaríir, hún var fljótlega teUin upp, en
Jiegar aíi var gœtt var hnrspotti í gatinu á töiunni, og llMdil
menn því aí> þar hefbi veriþ fleira saman er þessi hefþi ver-
iþ slitin frá; menn halda því aí> þetta kunni aíi vera tala
af gömlu „paternoster“-talnabandi, er menn brúkuíiu í páp-
isku ab losa bænir optir.
116. Bollasteinn er fanst í rústnm á Svafcbæli undir
Eyjafjöllum þar var áþr kirkja og halda menn því aþ þotta
hafi veriþ vígsluvatnsker úr kirkjunni.
117. Steinn, sem er saman settr af sjúarormnm sem
ern orbnir aþ steiui, hann var dreginn á 40 djúpi út á Eya-
fjallahraunum.
159. þióríír Runólfsson á Saurbæ á Kjalarncsi gaf safn-
inu stóran hníf, blaþiþ er 8 þuml. lángt og er þaí) mjög
frammjótt og tvíoggjac) meir en upp til mi?)s, skaptib er sam-
an sett af 47 bein og járnhríngjnm er alt af skiptast á og
hnoíiuí) ró aptan á og eingi hjöltu, hann er lítiþ sem ekkert
skemdr. |>enna hníf fann Gísli bóndi á Vífllstöbum áriþ 1855
í jarþfalli í Vífllstaíiahlíí); hann sá skaptib standa út úr bakk-
anum og var manni í mitti frá grassveríii niþr aíi þar sem
hnífrinn var. þ>ar halda menn afc til forna hafl veriþ
aí) mestu slett sem nú er jaiþfalliíi; þar fundust engi
mannvirki eba mannabein ab hans sögn og engar sagn-
ir ern um þenna staí), og er því óhægt a<) ákveþa aldr
hnífsins; þaí) er auþseí) aí> þessi hnífr er gerbr tfl aí) hafa
fyrir vopn en elrki til annars og er þaí) líkiega þesskyus hnífr
sem forrimenn köllubu saxknífa e?)r stykkhnífa, og er
ckkert á móti því, hvab lag hnífsins snertir, ai) hann sé gam-
all sem einriig styrkist af því, ab hann er fundinn svo djúpt
í jörbu.
186. Guþmundr Jónassen snikkari í Reykjavík heflr geflþ
safriinu hníf, er fanst haustiþ (1864) á Botnastafcafjalli austan
vifc Svartárdalinn í llúnavatssfslii, þarhjá fanst ekkert annafc;
blafcifc er 7 þuml. lángt og 10 lín: breitt efst, blafcifc er ein-
eggjafc og mefc þykkvum bakka og mjög frammjótt en oddrinn
sleginn ferstrendr, er sýnir afc þessi hnífr er gerfcr til afc
sprengja mefc brynjuhri'nga. Ekki er vel liægt afc sjá, hvort
skaptifc er úr beini efca hjartar horni en þó held eg þafc sífcara;
skaptifc er 41/2 þnml. á lengd og mefc koparhúfu aptan á og
þaraptan á er hnofcufc ró; fremst á skaptifc, vifc blafcifc, hafa
verifc tálgafcir 2 hnúfcar er mynda einskonar lijölt; menn hafa
farifc mjög óvarloga mefc hníflnn svo hanri heflr brotnafc uin
hjöltnn, einn líkan hníf þessum hefl eg séfc á forngripasafninu
í Kaupmannahöfn, og ætla eg afc liann sé frá 12 efca 13 öld,
þetta er líklega þess kyns hnífar er fornmeun köllufcu bryn-
hnífa efcr dólka. (Framhald sífcar).
— Iierskipifc Pandóra fór héfcan 3. þ. mán. vestr til
Vestijarfca, og þafcan, ef til vill, norfcr til Akreyrar, en ætlar
afc vera híngafc komin aptr fyrir 22. þ. mán. — Uerskipifc
Díaua, yflrforíngi Kraft, kom híngafc af ísaflrfci 9. þ. mán.
(Afceont).
I hvert sinu 6em eg les Jjjófcólf sífcan blafc hans af 26.
marz kom út, sem ber mofc sér ástand fjárkláfcans í veiku
héröfcunum, verfcr mér fyrst afc leita þar afc leifcréttíngu,
um þær milli 10—20 kiridr, er þar segir afc hafl verifc seldar
vifc uppbofc í réttum í Strandarhrepp, og afc þæ.r hafl átt
flestar heima í Rosmhvalaneskrepp; þó nú afc skýrsla þessi
segi afc hreppstjórinn hafl skýrt einnm nefndarmanna frá
þessu, þá samt vil eg lýsa því fyrir Rosmhvalanesmönmim
afc í Voga réttum næstl. hanst hvar eg var vifcstaddr, vissi
eg ekki til afc fleiri enn 7 kindr væri seldar, og var afc eins
ein þeirra úr Rosmhvalaneshrepp; mér flnnst afc eg sé knúfcr
til afc skýra frá þessum afcgjörfcutu x léttunum, ef þafc gæti
leifcrétt rángan milliburfc, og jafnframt til þess afc taka af
þann grun er Rosmhvalaneshreppsbúar gæti annars haft vifc-
víkjaudi söiu þessara mörgu kinda.
Innri Njarfcvík, þann 15. júní 1866.
ksbjörn Ólafsson.
— 13. þ. m. rak á fjöru Iíalmanstjarnar í
Hafnahrepp part af hvalkápu, og þegar skorið var,
reyndist hvalrinn í eplirfylgjandi ásigkomulagi:
hryggrinn burtu, og bakið opið, og því líkast,
sem skorið hefði verið aptr eptir, annað augað
og blástrholið vantaði, paran var, að kalla öll burtu,
þrái kominn í rengi og spik, og ýlda í kjötið.
Af stærð þeirra beina sem rekið hafa, er getið
til að hann muni hafa verið 40 álna lángr, en af
ásigkomulagi beinanna, sem eru mjög rotin og
ýld, að hann muni drepinn í fyrra sumar. Járn-
bútr fannst og þar sem hvalrinn var skorinn, og
í spiki eðr rengi, sem burt var flutt, er sagt að
smáskrúfa hafi fundist; en ekkert fannst það er
mark væri á. Kirkjnvogi 25. júní 1866.
V. Ch. Hákonarson.
AUGLÝSÍNGAR.
Eptír þíngsvitni meðteknu frá sýslumannin-
um í ísafjarðarsýslu hefir 24. d. Júnímán. f. á.
strandað við Ilorn (Cap. Nord.) þar í sýslu frakk-
neskt fiskiskip, og er hvorki kunnugt nafn þess né
eigandi. Skipverjar komust burt með 2 öðrum
frakkneskum skipum, er í grend voru, og höfðu
með sér nokkuð af þvf sem á skipinu var. Skipið
brotnaði litlu siðar í spón í stórbrimi, og mikið
af brotunum barst burt, en það, sem bjargað varð,
hefir selt verið eptir ráðstöfun yfirvaldsins.
Eigandi ofangreinds skips innkallast því með
þessari auglýsíngu, er birt mun verða á lögskip-
aðan hátt í Berlíngatíðindum í Danmörku sam-
kvæmt opnu bréfi dags. 21. Aprílm. 1819, með
2 ára fresti til að bera fram fyrir amtmanninu
< í íslands Yestramti lögmætar sannanir fyrir eign-
árrétti sínum og síðan taka við upphæðinni fyrir
hina seldu hluti að frá dregnum öllum kostnaði.
Skrifstofu Vestramtsins, Stykkisholmi, 4. d. Júním. 1866.
Bergr Thorberg.
settr.
fág* Eg undirskrifaðr, er lýsti mig i bindindi
í fyrra sumar, sjá 17. ár þjóðólfs 134. bls., gjöri
nú hinum sömu vinum mínum og kunnfngjum