Þjóðólfur - 13.03.1867, Blaðsíða 4

— 76
fyrstuefndn ástæftn hafa íSfrýendrnir teki?) fram, aí) hinn
stefndi enga heimild hafl haft árií) 1864 fyrir Fitjalandi hjá
eiganda hálflendunnar Sveini Eyríkssyni, þv/, þó hann í
2 undanfarin ár hefbi haft land þetta til ieign ehr til haga-
gaungn handa fé sínu frá eigandanum, þá hefíii hann þó
árií) 1864 enga heimild haft fyrir landinu frá Sveini, en
nre? því þaþ þó er viíirkennt af hinum eigandannm, at> hann
hafl léí) hinnm stefnda landií) einnig fjrir ofarinefnt ár1, og
þaí) þaraíianki eigi heldr er sannaí) af áfrýendunum, aí) hann
hafl haft þar ineira fii í hfigunum, en háiflendan Ifigum sam-
kvæmt frarafleytti, þá veríir eigi annaþ álitií), en ac) hinn
stefndi hafl haft næga heiinild til ab hafa fé sitt áFitjunnm,
þó hann eigi jafnframt hefíii leyfl Sveins fyrir því. Hvaí)
Nr. 2. því næst sncrtir, gánga margar skýrslur2, sem fram
hafa veri?) lagþar í málinn a?) þv/, aþ fé hins stefnda hvorki
hafl verib Ulábasjókt né grunaí), þarámóti er ekkert komib
fram, er sýni eíir sarini hií) gagnstæha, og hvab liina 3. á-
stæíiu snertir, þá er hií) áminnzta bann sýslumanusins meí)
berum or’bum bnndib vií) snmariþ 1863, og gat því eigi gilt
fyrir lengri tíma, en sem þaí) sjálft batt gildi sitt vií). Og
hva?) loks hina 4. ástæfín, ab þa?) sé óv/st, aí) féí) hafl far-
izt fyrir þá skuld, aí) þaþ var rekib aptr til baka til eigand-
ans, snertir, þá er þaþ aí) vísn svo, ab þaþ getr hngsazt, aí>
féí), þar sem þaí) var kornib, hef"bi getai) mislarizt, en á
þessum möguíegleika veriir anhsjáanloga ekkert byggt; þará-
móti ver?)r aft gánga út frá því gagnstæba, aí) féí) hefhi
lifa?), ef þa?> hefki veri?) óhreift, þar sem þa?) var komií),
þv/ þaí) liggr / augiim uppi a?) tilbakarekstr fjárins strax
um hæl, eptir ai) búií) var ab reka þa?) svo lángan veg, og
miklu lengri veg til baka, yrbi aí) gjöra þab örmagna, og ef
til vildi valda daufca þess, og þó afleiíingar þessar eigi kæmi
fram, meíian Krísivíkrmenn rákn þa¥> til Grindavíkr, heldr á
leiííinni þa?)an, þegar aþrir vórn bónir a% taka vi?) þv/, getr
þa?) atri?)i eigi þegi?) þá Krísivíkrmenn gagnvart innstefnda
nndan ábyrg?) af rekslrinum, sem þeirvóru npphafsmenn a?)“.
,Kéttrinn hiýtr þannig ai> fallast á þá niíirstöísu, sem
nudirdómarinn heflr komizt a?) um ábyrg?)ina af hrakningi
fjárins, sem þannig hlýtr a?) álítast orsökin til dan?a þess,
og ber þannig undirréttarins dóm a?) sta?)festa, hva?) ska?a-
bætrnar snertir. A? því leyti sem sira þorvaldr Böþvarsson
og Einar Sæmuridsson eru, fyrir útivist frá sættaumleitun í
máliuti, dæmdir / sekt og málskostna?), þá virfeast þeir, eptir
hinum upplýstu kríngumstæ?)uin og einkum me?) tilliti til
vegalengdar, ekki a? liafl baka?i sér sérlega lagaábyrg? af
ótivist sinni, þvf þa? er uppiýst, a? Einar lét mæta fyrir
sig ári þess kærandi hroif?i mótmælum gegri umboþsmannin-
nm, og prestrinn hofir npplýst, a?) hann haft veri? veikr
þanu dag, sættiri fram fór. Hva?) málskostna?) fyrir nndir-
réttinum snertir, ber béraþsdóininn einnig a? stabfesta, þó
me?) þeirri breytingu, a?) sira þorvaldr eigi tekr þátt i hon-
um. Málskostna? fyrir yflrdóminum borga áfiýendrnir in
colidum me? 20 rd. til hins stefnda, og sömu npphæ?) til
málsfærslnmanns hans / málsfærslnlann3. Máli? heflr sem
og frá einutn hreppstjóra til aunars; og eigi or þa? Iieldr
hér nefnt me? eiuu or?i. J. G.
1) Sbr. þessa svo k511d?)o heimild bls. 65 hér a? framan.
2) Sbr þær a? eins tvær skýrslur e?a vottor?), sem fram
koron í málinu, bls. 67 bér a? framan. J. G.
3) þa? viihist reyndar næsta óskrljanlegt, hva?a máiskostn-
a?arútlát G/sli á Býaakerjum getr hafa Iraft fyrir landsyfir-
gjafsóknarmál veri? reki? og flutt fyrir bá?nm réttum for-
svaranlega".
YÖRUVÖNDUN OG VÖRUVERÐ.
II.
Varla þarf að minna menn á, að verzlnnar-
vara vor Íslendínga er tvenskonar: sjávarvara og
landvara, en aptr eru ýmsar tegundir hvers flokks-
ins fyrir sig.
Vetrarvertíðin ernúgengin í garð, og virðist
hún ætla að færa fiskimönnum vornm nokkuð meira
en nafnið tómt og útvegs- og útgerðar kostnað,
eins og verið hefir um 2—3 vetrarvertíðarnar hér
næst á undan, einkanlega sunnanlands. |»ví nú
horfir afli næsta vel við að minsta kosti víðast hér
í austanverðum Faxaflóa, eigi að eins í Garðsjón-
um bæði á færi og í netum, heldr virðist þorskr-
inn einnig í gaungu híngað á ínn-nesjamiðin, er
þó mun sjaldgæfara svo snemma á tímum; og
þarmeð veðrblíðan og gæftirnar hinar einstökustu
með degi hverjum síðan um lok f. mán.
En það hefir aldrei þótt »minni vandi að gæta
fengins fjár en aflaþess«; og hefir það eigi komið
hvað sízt fram á sjávarvöru vorri. |>að er líka
síðr tiltökumál að vísu, þó að vöndun sjávarvör-
unnar farist heldr fyrir, einkum allr undirbúníngr
til góðrar fiskverkunar og iýsisverkunar, þegarmikið
aflast og berst á land svona í svipinn, því þá þyk-
ist hver hafa fulit í fángi að koma aflanum í lóg
eptir því sem hægast þykir, en engi þykist hafa
tíma aflögttm til þess, er þeir nel’na þarflaust nostr.
En hvað sem ttm þetta er, þá getr engi neitað,
að eigi hefir landbtirðr og aflanægð verið vöndun
fiskverkunarinnar til fyrirstöðu 2 eðr 3 næstund-
angengnar vetrarvertíðir; en samt sem áðr þókti
saltfiskrinn héðan í fyrra, 1866, svo vanverkaðr og
óútgengilegr, að hann komst eplir á í talsvert lægra
verð í Iíhöfn, heidren Færeyafiskrinn, og hefir það
aldrei verið fyrri, að ekki hafi íslenzki fiskrinn
verið í mun hærra verði.
réttinuin, önnur en einmitt inálsfærslulauuin til talsinanris-
ins, enda framliom engi málsIiostria?ai'reikriíngr e?a sérstök
málskostna?arkrafa upp á 20 rd. ank málsfærslulaunanna.
Gísli var nefnilega stefndr en ekki sækjandi fyrir yflrrétti,
og gagnstefndi þar ekki; hann haf?i því engi kostna?arút-
lát vi? a? leysa dúmsgjör?ir, taka út stefnu og láta birta
liana, vi? a? lúka réttartekjmn o. 11., og þara?anki fékk
hann gjafsókn fyrir yflrdómi. Hi? eiria sem þv/ er hugsan-
legt a? Gísli bafl geta? kosta? til a? balda nppi vörninni
fyrir yflrdóminum, auk inálsfærslulaunanna til talsmannsins,
er þetta, hafl harin or?i? a? gjöra fer? hínga? irin eptir e?a
a? kaupa niann me? bréf til þess a? fala e?a leggja undir
vl? herra P. Molste? a? halda uppi vörninni; en slík fer?,
sunnan úr Gar?i oghínga?, getr þó nauraast kosta? 20 rd. J. G.