Þjóðólfur - 25.05.1867, Blaðsíða 7

— 123 —
eptir sem oss þótti, slæm vist, og fjarska dýrt,
bæði matrinn og farið; leigðum við oss þá stað
í annari káhyttu en ekki í þeirri fyrstu, til að spara
penínga, sem mest við gátum. I’erðin til Cjörg-
vinar frá Ilull varaði ekki fulla 3 sólarhrínga, og
kostaði hún þó hvern af oss rúma 30 rd. 24. Á-
gúst einni stundu fyrir miðjan morgun, komum \ér
til Björgvínar.
Frá Norvegi.
Fyrsta daginn, sem vér vorum í Björgvín,
notuðum vér til að útvega oss húsnæði Sunnlend-
íngarnir þrír og eg, en Sumarliði var kominn
þángað 14 dögum fyrri, því að hann fór einni
gufuskipsferð á undan oss frá íslandi og styrkti hann
að því, að fá gott og kostnaðarminnst húsnæði
handa oss, og vorum við hjá sama húsbónda all-
ir 4. allan þann tíma, sem við vorum í Björgvín;
leigðum vjer oss þar 3 herbergi, 2 til að sofa í,
og eitt til að borða í; því við höfðum bæði hús
og mat á sama stað, og hittum vér á ágæta hús-
bændr. Fyrir hús og mat urðum vér að borga á
dag hver um sig nálægt 1 rd. 24 sk. í dönskum pen-
íngum, og þótti það þarsérlega ódýrt; auk þessa
urðu menn að hafa ýmsan smákostnað sem hér
verðr ekki getið t. d. þvotta, og fleira.
SYNÍNGIN framfór í afarmiklu steinhúsi þrí-
loptuðu, og er það reist í kross. J>etta hús var
ætlað fyrir forngripasafn, sem átli að flytjast þáng-
að, þegar sýníngin væri úti. Húsið er á annan
veginn að utan nálægt 150 álnum, en á annan
veginn nokkru minna. Á Sýnínginni, var svo til-
hagað, að hver þjóð hafði herbergi út af fyrir sig
fyrir sín veiðarfæri, svo menn gátu séð í heild
sinni hverrar þjóðar veiðarfæri, er send voru á
Sýnínguna, ásamt mörgu um fiski verkun, og fleira
þar að lútandi, sem eg vil nú í sem fæstum orð-
um nefna.
1. Spendýr, sem í sjó lifa, voru þar að minni
ætiun öll eða flest úttroðin. Allt selakyn, sem
hér er við land, bæði farselakyn og látrselakyn, á-
samt kópum þeirra; einúngis ætlaði eg að vant-
aði hrínganóruselinn, sem vér köllum, og eg hefi
ætíð haldið að væri kyn út af fyrir sig, og eitl hið
smærsta kynferði af selatægi. J>ar var og úttroð-
inn rostúngr; var það að eins úngi ekki hálfvax-
inn. Beinagrindr voru þar og af hvölum smáum
og höfrúngum, að eins ein beina grind var 56
fóta löng, og var hún fest upp undir loptið á einu
herbergi hússins.
2. Fiskar hinir stærri últroðnir, og hinir smærri
lagðir i vínanda, var allmikið til afþeim. þar var
rúmlega hálfvaxinn hákall. Öll þau fiskakyn, er
eg hafði séð, voru þar, og mjög mörg kynferði, er
eg hafði aldrei séð fyrri; því að fiskakynferði eru
víst lángtum fleiri við Norveg, en við ísland, sem
almennt veiðist, einúngis saknaði eg þar gráslepp-
unnar og rauðmagans, sem hvorugt var þar; eru
hrognkelsi varla þekt í Norvegi nema ef vera skyldi
mjög norðarlega, og hvergi er hrognkelsaveiði við
Norveg, og ekki þekt neitt til hennar. Af fiska-
kyni var nálægt 25 kynferði úttroðin, en það, sem
var lagt í vínanda var víst 90 kynferði, og var það,
sem lagt var í vínandann, í hvítum glerílátum;
var nær því eigi auðið að átta sig á þeim eða
þekkja þau fiskakyn öll og nöfn á þeim, nema á
löngum tíma og með yfirlegu, og hefði þó verið
allfróðlcgt að þekkja slíkt.
(Framh. síðar).
— Frakkneskt flskiskip frá Dunkerque, skonnertan Amiral
L’ Hermite, skipstjðri Druel, er átti líka skipib og gerbi
þat) lít, sigldi á grunn og strandabi á „steinriflnu" rétt fyr-
ir utan (austr af) Vestmannaeyahrifnina 30. f. mán.; allri
skipshiifninni, 20 manns, var bjargaí) fyrir góta tilhlutun
sj'slnmarms og ótrautloik og snarrætíi Ej’abúa, því ofsa vetr
var og sem uæst ófært. Greinileg skýrsla um atvikin vib
strand þetta og björgunar aþfarirnar, eptir sýslumann sjálf-
an, kemr í næsta blatli. Annat) frakkneskt flskiskip: ,Aigle“
skipst. Le Cerf hlevpti þar inn 1. páskadag, yflrkomit) af
iekum og annari bilun, er eigi varí) úr bætt, svo aí) skip-
stjóri gaf þab upp eins og strandrek.
— Prestvígþir 12. þ. m. í dómkirkjnnni af hrabiskupi
Dr. Petri Pöturssyni kandidatarnir: Matthias Jóchnmsson
til Kjalaruesþínga, Jons Vigfússon Hjaltalín til Skeggja-
staþa í Norþrmúlasýslu og Tómas Björnsson til Hvaun-
eyrar í Sigiuflrtii.
— Sira Gutimundr Vigfússon á Meistat) er af biskupi
settr, frá þ. á. fardögum, til at) gegna prófastsembætti í
S t ra n dasý siu.
AUGLÝSÍNGAR.
— Með næstu póstskipsferð á eg von á að hið
enska biflíufelag sendi mér nokkuð af hinni íslenzku
Bifliu sem félagið cr nýbúið að gefa út á sinn kostnað
með endrskoðaðri útleggíngu. Pessi Biflía í sterltu
og vönduðu sTiinnbandi með ágcetu latínuletri
kostar að eins tvo ríkisdali, og mun það naum-
ast nema andvirði bandsins. í þessari Biflíu eru
þó ekki hinar svo kölluðu apokrýphisku bækr, sem
þetta félag aldrei lætr prenta. Síðan 1863 hefir
hið enska Biflíufélag tvisvar gefið út hið íslenzka
Nýa Testamenti með Davíðs Sálmum, og selt það
með gjafverði eins og allir vita og nú hefir það