Þjóðólfur - 30.10.1867, Blaðsíða 3

191 —
görðum og óuppgerðr til fulls allan þenna tíma,
svo að víða voru þau hey orðin drepin meira og
minna. þannig lauk heyskapnum í ár, engjahey-
skapr hrakinn, rýr og illr, ofan á mikinn og al-
mennan grasbrest nálega aistaðar um lantl, bæði
á túnum og engjum, en töður þaraðauki meira og
minna braktar austanlands þegar kom austryfir
þjórsá, en einkanlega í öllum Skaptafellssýslunum
og Suðrmúlasýslu, þvi um þær sveitir allar þykir
heyskapar óárið allt að þvi eins eða litlu betra en
sumarið 1835.
Haustslcurðrinn hefir reynzt vel í meðallagi
á hold, en miklu rýrari á mör. Hafa nú borizt
híngað suðr miklir fjárrekstrar nálega úr öllum
áttum, og hefir því féð selzt fremr iila fyrir eig-
endunum, og með talsverðuma fföllum þegarmiðað
er við hið háa verðlag sem uú cr á öllum öðrum
matvælum. Glasgow-verzlunin bæði hér og í Graf-
arósi hefir tekið féð bezt upp í slculdir, bér í
Iieykjavík á velli, og hefir mest það fé verið úr
Borgarfirði beggjamegin tlvitár, en á Grafarósi var
kjötið af sauðum tekið á 9 mörk lisipd., 22 sk.
mör, og sauðargæran á 9—10 mörk, en að eins
upp í búðarskuldir, með svo háu verði, eðr með
þeim kjörum að verðið stæði óútsvarað þángað til
að sumri. Á Skagaströnd var slátrtakan: 8 mörk
lísipd. af sauðum, 22 sk. mör, og 8 mörk sauð-
argæran, hvort heldr uppí skuldir eðr meðfram til
útsvars; rúgr var þar látinn í móti 12 rd. tunnan,
síðan eptir höfuðdag, bánkabygg 14 rd. — James
Eitchie frá Peterhed á Skotlandi, erhér liefir haft
niðrsuðu á ísu og laxi þar á Akranesi í sumar
eins og að undanförnu, hefir nú tekið slátrfé, eins
og fyrri að miklum mun, og borgað með peníng-
um útí hönd: 8 mörk lýsip. af kjöti, ef meira var
en 1/a vættarfall, ella 7 og 6 sk. eptir vigt; mör-
pundið 16 sk., sauðargærur 7—8 mörk af hinum
beztu sauðum og þaðan af minna eptir aldri og
rýrð fjárins. Kaupmenn hér í Reýkjavík rnunu
hafa tekið skurðarfé áþekt þessu gegn útsvari í
vörum og lítið eilt í peningum ; og mun skurðar-
fjársalan manna á rnilli hér í lteykjavík og um
nesin hafa orðið næsta áþekk þessu verðlagi, upp
og ofan, og þó heldr vægari en hitt kaupenda-
naegin gegn peníngum út í hönd, eða með fullt
svo miklum aílöllum yfir höfuð að lala fyrir þá
sem seldu.
— ÚTLENDAll FRÉTTIR frá fréttaritara vorum
1 T-ondon, dags. 9. Ágúst 1867.
þér hafið án efa heyrt um afdrif og aftöku
Maximilians keisara í Mexico með hinni síðustu
ferð póstskipsins, og hér eru þau tíðindi nú eigi
leugr umtalsefni í blöðunum, þóað þau þætti bæði
mikil tíðindi og ill, er þau spurðust hingað fyrst.
Öll blöð voru á einu máli um það, að mesta fólsku-
verk hefði verið að ráða Maximilian af dögum, því
að alveg hefði verið hættulaust fyrir Mexico, þótt
hann hefði lifað, og farið híngað aptr til Norðr-
álfunnar. Hinsvegar ætla menn að Juarez, er nú
hefir æðstu völd í Mexico, verði ekki færari um
að koma þar á lagi og reglu heldren Maximilian
var, og muni því landið verða innanskams Banda-
ríkjunum að bráð.
Hér hafa verið sjaldsénir gestir í næstliðnum
mánuði, þar sem voru Tyrkjasoldán og jarlinn af
Egyptalandi. |>að þótti hin mesta nýlunda að sjá
höfuð Mahómetstrúarmanna hér í vestrlduta Norðr-
álfunnar. f>að var bæði að lítið vinfengi var milli
Tyrkjasoldáns og vestrþjóðanna í fyrri daga, enda
lögðu þeir þá ekki leiðir sínar híngað, og önnur
ástæða er sú, að í trúarbókum Mahómetsmanna
er tekið fram, að það land sé undirgefið Tyrkja-
soldáni, er hann sligi fæti á jörð, þ. e. hann er
skyldugr til að áiíta það eign sína. '|>ess vcgna
gat soldáninn ekki farið í annað land nema til að
ieggja það undir sig, og það var ekki ætíð hægð-
arleikr. það hefir verið gjört mikið gaman að
þessu í blöðunum, og hafa menn sagt, að soldán
gæfi t. a. m. Frakkakeisara aptr Frakkland, þegar
hann kveddi hann. En líklegast er, að hinn nú-
verandi soldán hafi ekki álitið þessa ákvörðun bind-
andi fyrir sig. Soldáninum var hér tekið með
hinum mestu hátíðahöldum, og stóð engum stuggr
af, þótt hann væri Tyrki. í einni af veizlum þeim,
er gjörðar voru móti soldáninum, lýsti hann yfir
að sá væri tilgángr ferðar sinnar til Vestrlanda:
«Eg kom hingað í I. lagi, til að sjá þær framfar-
«ir, sem gjörðar hafa verið í þessum aðalaðsetr-
>um framfaranna, og enn eru ógjörðar í mínuríki,
«svo eg megi fullkomna það verk, ereg hefi þeg-
«ar byrjað heima bjá mér. 2. að lýsa yfir þeirri
«laungun minni að koma á samlyndi og bróðerni,
«eigi að eins milli þegna minna innbyrðis, heldr
«og milli þeirra og annara þjóða Norðrálfunnar,
"því að þetta bróðerni og samlyndi er grundvöllr-
«inn undir framförum mannkynsins og hin æðsta
"hrósun vorrar aldar«.
Menn tala mikið um ófrið milli Frakka og
Prússa, og fáir trúa, þótt stjórnarblöðin láti frið-
samlega, því að sjón þykir sögu ríkari í vopna-
smiðjum þeirra og hergagnabúrum, en þar lítr svo