Þjóðólfur - 30.10.1867, Qupperneq 5

— 193 —
f>ú! sem að hér
harmar það ljós, sem var tekið frá þér,
trútiu — því kærleikans kraptur
kveykir það sptur.
M. J.
— Mortifications-stefna, út af glötuðu skulda-
bréfi.
Tilforordnede i den Kgl. Lands-Over- samt Hof-
og Stadsret i Kjöbenhavn gjöre vitterligt: At efter
Begjæring af Overretsprocurator L. Hvalsöe som
Sagförer for Provst Jon Thordarson, Sognepræst
til Auðkula i Hunavatns Syssel paa Island, og i
Henhold til Iígl. Bevilling af 17de August d. A.
indstævnes herved den eller de, som ihænde maatte
have en kongelig opsigelig Obligation Nr. 264,
udstedt den 31 te Marts 1845 til Stiftamtmanden
over Island paa 200 Rd. rede Sölv, tilhörende den
Umyndige Oddny E. Sverrisson, af Iíollabæ i Ran-
garvalla Syssel for en efter Landfogdens Qvitte-
ring af 21de August 1844 i Islands Jordebogs-
kasse til Forrentning med S'/a pCt indbetalt Sum
af lige Belöb, hvilken Obligation nu ved Gave er
tilfaiden fornævnte Jon Thordarsons Myndling,
Cecilia Thordardatter, men er bortkommen — til
at möde for os i Retten paa Raad- og Domhuset
i Kjöbenhavn, eller hvor samme da maatte holdes,
den anden ordinaire Retsdag i Februar Maaned
1869 Kl. 9 Formiddag, for der og da med den
ommeldte Obligation atfremkomme og deres lov-
lige Adkomst dertil bevisliggjöre, da der, saafremt
Ingen inden denne Tids Forlöb dermed skulde
melde sig, i Henhold til fornævnte kgl. Bevilling
vil blive erhvervet Mortificationsdom paa bemeldte
Obligation.
Forelæggelse eller Lavdag er afskalfet ved Fr.
3. Juni 1796, og udfærdiges denne Stævning paa
ustemplet Papir i Henhold til den Citanten under
17de August d. A. af Justitsministeriet meddeelte
frie Proces.
Til Bekræftelse under Rettens Segl og Justits-
secretairens Underskrift.
Kjúbenhavn, (len 26do Angust 1867.
(L. S.)
Eyermann,
const.
þakkarávörp.
«Sælla er að gefa en þiggja».
Til þessara gublegu sanninda flnnr hver sá, sem at kristi-
'ogum mannkærleika tekr meíilítmnarsaman þátt í böli mot)-
bræí)rauua, og leitast því vit) meí) orí)i og verki aí) letta
undir þaí), sem framast vertir; þat) er líka raunalúttir fyrir
þann barmandi, þegar hann' s£r gutis föíinr kærleika skfna á
sig gegnum hjörtu metbrætra sinna í metaumkun og hjálp,
— til þessa hafa nú ejnkum fundit) á aflítandi vetri, þær
harmfullu og nautlítandi ekkjur húr í plázi, yflr hverjum
hönd drottins varí) svo þdrig í mannskatanum húr 8. dag
Desember f. á. met) hverjum þær sviptust atstot) sinni og
yndi; uríiu þá þeir giítu menn kaupstjári herra Torfl J. þor-
gríinsson í Ólafsvík, og sdknarprestr okkar, herra Guuulaugr
p. Stefánsson, til aí) gángast fyrir fríviljuguni gjöfum til at)
aflútta yflrvofandi neyí) hinria ofan ámirinstu ekkna, og var
þessari gótu tilrann þeirra, og höftínglegn byrjun, (því at)
úr húsi þess fyr nefnda nefnil. kaupstjórans, vorn gefnir 16
rd.), svo vel tekit) meí) samheldni og alút), at) úr Ólafsvíkr-
plazi gáfust bæt)i af innanpláz mónnum og rótrarmönnum,
á rúmum vikutíma undir 30 rd., ank þoss som geflt) var af
kaupstjórannm, og prestinum, þessu kærleiksverki veitti líka
fljóta hjálparhönd kanpstjórinn herra A. Frey á Bútíum, sem
gaf fyrst og mest sjálfr, og gekkst fyrir rúmloga 20 rd. gjöf
þatan úr húsi og plázinu, meí) því hann lánati snmum þeim
er ekki höftn at gefa, til þess augnamits ; var þannig upp-
hæt gjafanna ortin í Jariúarmánuti þ. á. um 70 rd. hverjum
peníngum at miklu leyti, þeir fyrst nefndu söfnutu, og eins
mannljúfloga skiptu á millnm ekknanna.
pess ber líka þakklátlega at minnast, liverja iimönnun
og hjálpsamleg afskipti velnefridr herra Torfl J. þorgrímsson
sýndi, sem og líka hvort fylgi og alút allir Ólafsvíkrpláz-inn-
búar litn ( ljósi vit björgun, athlynníng og groptrun hinna
látnu, í jafn vondu vetri sem var, bæti hiun fyrnefnda
manuskata dag, sem og líka á metan á greptrun nokkurra
þeirra stót.
Ollnm þessum metbrætrum mínum, einkum þeim sem
drottinn hafti til byrjnnar þessa kærleiksverks, votta eg mitt
og þeirra glöddn okkna innilegasta þakklæti, og bit þó {
veikleika sú, ásamt þeim, at drottni voruni og frelsara vildi
á sítan þóknast at ávarpa þá þessum huggunarfullu ortum:
„komit blessut börn míns fötur, og hvat þer gjörtut ein-
um af þessum mínum minstu brætrum, þat gjörtut þíy mör“.
Brimilsvöllum þann 24. Febrúar 1867.
E. Bjarnason.
— F’yrverandi hreppstjóri Jóhannes Jónsson á Sauthúsum
í Laxárdal, sem er systur sonur minn, heflr árlega geflt mér
frá 10 —14 rd. virti í beztu munum, síban 1859 at eg fyrst
heimsókti hann, og votta eg honum mitt alútarfyllst þakk-
læti hér ineb og bit gótan gut launa honum.
Fljótstúngu 12. Júlí 1867.
Guðmundr Tórnasson.
Fyrir þetta hér at ofan áminsta örlæti lireppstjóra Jó-
haunesar Jónssonar á Sauthúsum vit fátækau og heilsnfarinn
sveitúnga okkar, vottum vit þeim heitrata velgjörtamanni
vort virtíngarfyllsta þakklæti.
Búendr í Hvítársíðuhrepp.
— L'honorable Commandant du navire de
guerre, la Pandore, Monsieur Favin Lévéque, use
k l’égard des Islandais, en bien des circonstances,
de procédés admirables et bien dignes d’étre
imités, et il semble, autant que cela est possible