Þjóðólfur - 18.04.1868, Blaðsíða 3

87 —
'enzku vöruna sem tilfærö er með söluverði í sömu
skýrslunni, að kaupmenn vorir hafi haldið henni
1 því verði og eigi viljað láta hana fala fyrir minna,
en selzt dræmt með því verði eðr og alls ekki
gengið út; saltfiskr óhnakkkýldr er þar verðsettr
20—24 rd. (harðfiskr og hnakkakýldr saltfiskr ekki
verðsettr af því sú vara er liklega al-útgengin) ;
hákallslýsi 31V2 — 32 rd.; þorskalýsi 27—29 rd.;
hvít ull 110—120rd. skpd. (33—36 sk. pd.); tólg
l91,/2—20 sk. pd.; æðardúnn 6V2—7 rd. Kafíe er
nú sett með nokkuð billegra verði heldren var í
fyrra haust: Brasilíukaffi 5 tegundir eptir gæðum
18 —26Va sk. pd. Sikr með sama verði og í Nó-
vember f. árs.
— 14. þ. mán. voru upp kveðnir í landsyfir-
réttinum dómar í 3 þeim málum, er hafa verið
allmikil áhugamál, hvert í sínu héraði þar sem þau
eru risin. Eitt þeirra var mál það er þeir Hen-
derson og Anderson eigendr Glasgow-verzlunarinn-
ar í Beykjavfk hófu hið fyrsla í fyrra vor á hendr
verzlunarstjóra sínum Jónasi H. Jónsssen, og höfðu
þarmeð fram að leggja löghald á hús hans nr. 1
i Læknisgötu (þarsem þeir nú kalla «í Liverpool»)
fyrir 3,804 rd. 85 sk. reikníngsþrotaskuld. J. H.
Jónassens eptir reikníngi sjálfs hans árið 1865.
J>ess var fyr getið hér i blaðinu, að þeir Hender-
son sóktu því næst mál þetta undir staðfestíngar-
dóm fyrir bæarþíngsrétti; en þar var þeim dæmd
2,292 rd. 45 sk. skuld hjáJónasi Jónasson (aftéð-
nm 2,804 rd. 85 sk.), og löghaldsgjörðin að því
leyti staðfest. Jónas Jónassen áfrýaði þessum
dómi fyrir yfirréttinn, og stefndi upp á það og
krafðist, að bæarþíngsdómrinn yrði feldr úr gildi
og löghaldsgjörðin einnegin, en að bæarfógetinn,
er stefnt var jafnframt til fullrar lagaábyrgðar af
þessum dómara- og fógetagjörðum sínum, skyldi
greiða honum (Jónasi) jafnt og þeir Henderson,
samtals 23,000 rd., ef svo réðist eptirá, að Svb. Ja-
cobsen, erhefði verið orðiun eigandi húseignarinnar
áðren löghaldið gekk yfir hana, krefði sig (Jónas)
skaðabóta fyrir hnekki þann, er Jacobsen hefði
þarmeð beðið á téðri eign sinni. Nú varð sú
thðrstaðan þessarar réttarkröfu Jónasar í yfirdóm-
inum, að honum voru þar engar skaðabætr dæmd-
ar né heldr neinn málskostnaðr, en bæarþíngs-
dómrinn var þó feldr úr gildi og löghaldið ónýtt;
Jónas var jafnframt skildaðr til að greiða bæarfó-
geta 15 rd. ( «kost og tæríng» (þar sem honum
hefði verið til ábyrgðar stefnt svo ástæðulaust).
(Framh. í næsta bl.).
— Afmannalátnm í Danmórkn mi geta þessara, er
ýmist voru hér alment knnnir, et)r og íslenzkir menn: J 5 r-
gen Ðitlev greifl Trampe er h&r var stiptamtmaþr 1850
—1859, en si'þan amtmaíír ( Ringkjóbing d Jótlandi, dó ept-
ir 2. daga legu 3. dag f. mán. og skorti þd 2 mánnþi nppí
fil ár, faeddr 5. Maí 1807. — Fyr í vetr dó Christian
Frydensberg jústizráí) oggjaldkyri háskólans (Kanpmanna-
hófn; hafþi hann aí) vísn aldrei veri?) hér embættismaþr sjálfr
en hann var fæddr hbr í Reykjavík 1808, því fafcir hans, Rasmns
Frydensberg, var hi)r landfógeti 1806 — 1812. Kr. Frydensberg
átti og íslenzka konn: Gnhrúnu Pétrsdóttnr, bónda Bjarna-
sonar á Vatnsleysu í Skagaflrþi, bróbur þeirra Bjarna bónda
( Mibdal í Mosfellsveit, síbast á Bakka á Kjalarnesi, og Gnfc-
rúnar er Gísli kanpmaþr Simonsen átti. þau Frydensberg
eiga 2 bórn á lífl: Helgn og Adolf. — Enn dó í Kanpmanna-
hófn í vetr Kristen Havstoen, sonr Havsteens kanp-
manns á Akreyri, únglíngsmaíir. J>á spnrílist enn lát efnis-
mannsins Högna Stefánssonar (Stephensens prests á
Reynivöllnm) var hann albróíiir þeirra porvaldar factors og
sira Stefáns á ÓlafsvöUnm og þeirra mörgn syzkina. Högni
sál. var aíeins á 27. aldrsári, hafíli verib nokknb mörg ár
í förnm vibsvegar um heim, var nú búinn ab taka stýrimanns-
próf, ætlabi jafnvel ab koma híngab alfarinn til fóstrjarbar
sinnar í snmar, og var nú, er hann dó, á sjóferb frá Vestr-
heimi anstr til Norðrálfnnnar.
— Skiptapi. Mibvikndaginn var, 15. þ. mán. rári al-
menníngr hör innra en hvesti harban á landsunnan þegar
ab hádegi leib og herti vebrib eptir því sem uppá daginn
kom ; voru þab því eigi fáir bár af Seltjarnarnesi, þeirra er
vestr höfbu róib, er eigi nábu lendíngn; nokkrir hleyptn í
Seltjörn og settu þar upp, en þrennir hleyptn nppá Akranes.
iíptir því sem síbar reyndist, heflr og sú verib fyrirætlan
Jóns Eyólfssonar tómthúsmanns á Steinnm hár í Sels-
hverflnn; hann reri nm morgnninn vií) þribja mann á 4
mattna fari, því 4. hásetinn sem rábinn var, Jón bóndi á
Reynisvatni, var ab vísn alkominu híngab frameptir tii sjóar
kvöldinn fyrir, en atvikabist svo, ab hann fór eigi rakleibis
ab Steinnm um kvöldib, þar sem hann ætlabi ab liggja vib,
og nábi svo eigi í róbr nm morgnninn. En í snbrleib af
Akranesi, daginn eptir, varb þetta skip Jóns Eyjólfssonar fyrir
þeim á hvolfl og meb segli og fokkn nppi, og hvorttveggja
rígbundib, og þótti þá aubsét) hvab orbib var, ab þeirmyndi
hafa kollsiglt' sig og farizt þarna allir 3. Hinir 2 vorn bábir
norblenzkir menn: Teitr Gíslason frá Kárastöímm á Vatns-
nesi, fnlltíba mabr og röskr, hann kom eigi snbr fyren nú
nm páskana, og var þetta nú hans 1. róbr, og Magnús
þorleifss)on frá Frostastöbum í Skagaflrbi.
— Fiskiaflinn er enn sáralítill fyrir öllum almenníngi,
enda einstaklega tregar gæftir alla þessa vikn ; 8. og 11. þ.
mán. urbu margir vel varir í net nm Vatnsleysuströnd, Voga
og víbsvegar nm Alptanes og Hafnarfjörþ, nokkrir Akrnes-
íngar flskuím og allvel 11. þ. mán., en mikln miuna aflabist
þessa 2 dagana um allar veibistöbnr fyrir snnnan Voga. Her
á Seltjarnarnesi þókti verba vart á færi œel líklegasta slag
í fyrradag, hefbi geflb ab sitja. Mestir hlutir sybra ern taldir
nálægt þessu: á Mibnesi 160 (hjá Sveinbirni í Sandgerbi),
fáeiuir menn nm Voga og Strönd, er hafa 150 af netaflskj,
nokkub fleiri nál. 100, en almenoast ab eins 30—40, og eigi
ívo fáir þar syþra er engan flak eru farnir ab sjá.