Þjóðólfur - 08.10.1868, Síða 1

20. ár-
Beylcjavík, 8. Október 1S68.
45.
— Píístskipi?) Ófcinn, skipstjilri Frederiksen, hafnatii sig
hér í gær um dagmál optir 20 daga ferí) i'rá Khéfn (fór
þaíian 18. f. mán.) —me?) þrí liomnnú: forstiiþnmafcr presta-
skólans Sigur?)r Melsteb meí> frú sinni og syni, frú Lo-
visa Arnesen (húsfrú Hannesar Arnasonar prestaskúlakennara)
og N. Jórgenseu gestgjafl, — öll frá Khöfn; kand. Oddr V.
Gíslason, og englendingarnir: Dr. Perkins, Mr. Perkins sonr
hans, og capit. Thaitcher, allir frá Engl., og Dr. Gr. Thomsen,
legationsráb frá Færeyum, því harin hafþi aldrei lengra farií).
Gnfuskip þetta er hiþ sama, er hinga?) kom í marz-mánníii
1859, og keypti þá klakann; þa?) er a?) vísn stærra skip en
Arcturus, en miklu er þa?) ótranstara a?) sógn, og svo afllaus
gufuvélin, a?) því miþar líti?) e?)r ekki áfram þú ekki sé meira
en a?)eiu9 stynníngs kaldi i móti.
— t (Fyrir hra?)frétt frá hr. Jóni Sigur?)ssyni í Kanpmanna-
höfn, dags. 22. f. mán., á eptir póstskipi, Edinborgar lei?), til
hæarfógetans í Reykjavík). «t gœr dó her relctor við
lœrða skólann í Reylcjavík Bjarni Jónsson».
— í bréfum frá Höfn er skrifað híngað 17. f. m.,
»að rektor Bjarni hafi ætlað heim híngað með
þessari ferð en sé nýiagztr í lungnabólgu, og geti
orðið hættulegt», einsog raun varð nú á, þarsem
hann hefir andazt á 4. degi eptir að þetta var
skrifað. Ilann var fæddr að Sviðholti á Álptanesi
11. Ágúst 1809 og hefir því haft 5 vikur og 6
daga hins 60. aldrsárs, er hann lézt.
— Gufuskip þetta hafði hlaðfermi af kornvöru
og annari nauðsynjavöru til ýmsra kaupmanna
vorra, samtals um 1625 tunnur matvöru, en sumt
af því á að fara til vestrkaupstaðanna, til Hafnar-
fjarðar og Keflavíkr, og mun því vera næsta iitlar
byrgðir er sumir fá, aptr aðrir talsvert, t. d.Fischer
kaupmaðr á 4. hundr. tunnur; en Sveinb. Jacob-
sen fékk alls ekkert af matvöru, og ekki var korn-
skip hans, þetta sem fvrir laungu er búið að marg-
•ofa matnurn af hér víðsvegar umhverfis Faxaflóa,
farið að fá neilt kornsáð innanborðs, er gufuskip-
•ð fór nú frá Khöfn. Einnig komu nú þær 150
lunnur, er stórkaupmaðr C. F. Siemsen hafði heitið
uðseljastiptamtmanni, tilað lána bágstöddustu sveit-
unum, en eigi frekara að tilhlutun hinna annara
kaupmanna. Áptr kveðr meira að því, að stór-
kaupmannafélagið í Kaupmannahöfn sendi nú tvö
hundruð tunnur af korni, þ. e. 170 af rúgi,
20 af bánkabyggi og 10 af grjónum, til gefins út-
tytíngar meðal fátækustu og nauðstöddustu sveit-
— 177
anna hér umhverfis Faxaílóa, austanfjalls og
vestanlands, og er kaupmannasamkundunni hér í
staðnum falið á hendr að útbýta korni þessu til
sveitanna sjálfra, en sveitarstjórnendr eiga aptr að
útbýta hver sínum skerfi meðal hinna bágstödd-
ustu og maklegustu búenda; en alls ekki eiga þau
heimili að njóta, sem þyggja af sveit, og þessa
sízt má verja því til meðgjafar með sveitarómög-
um. J>að er mælt, að helmíngrinn, eðr 100 tunn-
ur af korni þessu, eigi að gánga til sveitanna aust-
anfjalls, en hinn helmíngrinn vestr undir Jökul,
beggjamegin(?), með skipi því úr Stykkishólmi, er
legið hefir í Hafnarfirði og beðið póstskipsins um
nokkrar vikur upp á aðrar vörur. Stórkaupmanna-
félagið ætlar ekki að láta hér við staðar nema,
heldr senda 300 tunnur matvöru síðar annaðhvort
með næstu gufuskipsferð eðr og með seglskipi,
með því líka nokkuð af þessu korni á að gánga til
annara vestrsveita þarsem neyðin og bjargarskortr-
inn er mestr, en hitt til bágstöddustu og bjarg-
þrota sveitanna hér umhverfis innanverðan Faxa-
fióa. — Kaupmannasamkundan hér í Reykjavíkmun
hafa gengizt fyrir að fara samskota þessara á leit
við stórkaupmannafélagið í Höfn, og mun W. Fi-
scher kaupmaðr hafa verið fyrst hvatamaðr þess
og frumkvöðull, en þeir af kaupmönnum vorum,
erlendis: Bryde, A. Clausen fyrir-konsul, P. C.
Knudtzon og Lefolii stutt og styrkt að því þar ytra
öfluglega og á ýmsan veg.
— Hitt er aptr óhappalegt, ef kaupmenn vorir
hér í Reykjavik hafa einir orðið fyrir þeim mun
þyngra innkaupi á kornmat þeim, er þeir nú fá,
sem þeir ætla að halda rúginum í hærra verði
heldren Skagastrandar- og Yestmanneyakaupmenn.
Vér höfum séð, að rúgtunnan á Skagaströnd, var
komin niðr í 10 rd., á Vestmanneyum í IOV2 rd-,
og var það korn þó keypt í Ágúst framanverðum.
Síðan var rúgrinn alltaf að smá-lækka í verði fram
til þess, er póstskip fór; merkr maðr í Höfn skrif-
ar oss 16. þ. mán.: «Kornið, einkum rúgr, hefir
«fallið mikið í verði, svo eg vona að kaupmenn-
»irnir muni setja kornið niðr heima». — Allt um
það er nú fullyrt, að kaupmennirnir í Reykjavík