Þjóðólfur - 02.02.1884, Blaðsíða 1

Kemr út á laugard.morgna.
Verð árg. (50 arka) 4 kr.
(erlendis 5 kr.). Korgist fyrir
15. júlí.
ÓLFR.
Uppsögn (skrifl.) bundin við
áramót, ógild nema komi til
útg. fyrir I. október.
Xxxvi. árg.
Reykjavík, laugardaginn 2. febr. 1884
J\p. 4
+
Þórður í>órðarson, próf.,
*' 23. apnl 1825; f 13. janúar i884.
O' rD-j
ni* * raunum
Er~, Reykholtsdalur,
Orpinn fönnum
Yfir öðlings líki;
Sví/ur svartbldr
Og sorgarþungur
Heljar bakki
Yfir hvítri storð.
par sem d fjölum
P ór ður hvílir,
Hrynja hvarmskiírir
Frd hjarta runnar; /
Gráta föður
Inir föðurlausu
Og einstæðir
Smn emka-vin.
Syrgja
smávinir
Saklausum tárum
Leiðtogann látna
Til Ijóss og dygðar ;
Finna þeir seint þann,
Fi þeim f alli hugur
Eins í arma
Sem þeim andaða.
Grætur par hver góður
Göfugmennis
Brostið í brjósti
Bróður hjarta;
Syrgir söfnuður,
Syrgir hérað,
Harmar œttjörð einn
Af óskmógum.
Snemma hafði hann
Af helgri lind,
Sem kemur upþ
Undan krossins rótum,
Bergt barns vörum,
°g barna trú
Geymdi hann óskerta
^t til dauða.
Og sitt föðurland.
Sem hann einlægt þráði,
Átti hann á himni
Hjá alda föður;
Mœddur, margreyndur
Mce.ndi hann þangað
Frá böli lífs,
Er hann bar sem hetja.
pangað, sem hans elskuð
Æsku brúður,
Og ástkær börn
Undan jarin,
prenning sísöknuð
Sárum trega,
Bentu honum
Sem blíðar stjörnur.
Stríðir nú ei lengur
Inn sterki maður
Vopnaður þreki
Mót vetrar byljum
Yfir klaka og fönn
Til kirkju starfa
Otrauður ástverka—
Nú er öllu lokið.
Og ei á lífsins
Eyðisöndum
Veður hann örlaga
Elfar kvíslir; ■
Eptir var sú hinzta,—
En óskelfdut
Greiþ hann sundið
Yfir grafar móðu.—
Hví er að dyljast
Harma sinna,
pótt hann bezt vceri
Til blíðheims kominn?
Skina mun hann liðinn,
Sem in skæra stjarna
Til hálfs hulin
Harma skýjum.
Stgr. Th.
SKYB.8LA um ástandið á heimilum jjeim
á Álftanesi, er fyrir manntjóninu urðu.
Eitt af skipum þeim, sem fórst í inu
mikla ofviðri, er brast á að kvöldi þess 7.
þ. m., var frá Hliði á Álftanesi. Skipið var
smíðað fyrir 2 árum, eitt af þeim stærstu
opnu skipum, sem hafa verið smíðuð við
Faxaflóa, og vandað sem bezt að gerð og
öllum útbúnaði. Eormaður og eigandi skip-
sins var þórður þórðarson, bóndi á Hliði,
atgjörfismaður mikill, um þrítugs aldur,
giptur fyrir 1 mánuði (18. des. f. á.). Á
skipinu voru auk hans þorvarður Guð-
mundsson, bóndi í Hákoti og bróðir hans
Jón Guðmundsson þbm. í Mýrarkoti, báðir
um þrítugsaldr, með inum beztu sjó-
mönnum og hepnustu formönnum ; Ólafr
Bjarnason b. í Akrakoti, um þrítugsaldr,
formaðr og bezti sjóliði, Jóhann Eriðbjörn
Einarsson frá Hausastöðum í Garðahverfi,
roskinn maðr, vanrhákallaveiðum bæði norð-
anlands og sunnan; allir þessir voru giftir;
og ógiftir menn voru á skipinu: Halldór
vinnumaðr þórðar sál., þórarinn Jónsson
vinnumaðr þorvarðar sál., Árni Árnason
vinnumaðr óðalsbónda Kr. J. Matthías-
sonar á Hliði, formaðr, Einar Guðmunds-
son, vinnumaðr í Halakoti, Oddur guð-
mundsson, vinnumaðrí Akrakoti, formaðr, og
Guðmundur Ólafsson, vinnumaðr á Breiða-
bólstöðum. Allir vinnumenn þessir voru með
inum duglegustu, og allir milli 20. og40. árs.
Að inum giftu mönnum af skipshöfn þess-
ari er einungis inum nánustu sárasti sökn- -
uðr, heldr munu og margir sakna þeirra
nær og fjær, því margir nutu góðs af
dugnaði þeirra og hepni.
Á búi þórðar sál. eru nokkur efni, en
skuldir töluverðar, og er fjártjónið í saman-
burði við efnin stórkóstlegt, þar sem skipið
með öllnm útbúnaði hefir kostað mikið á
annað þúsund krónur.’ þorvarðr sál. hafði
gifzt fyrir fám árum félítill, en hafði ár-
lega mikinn kostnað, eru því efni lítil en
skuldir miklar; 2 börn eru á lífi. Jón sál.
var félítill en stórskuldugr; 2 af börnum
hans lifa. Ekkja Ólafs sál. er svo sem fé-
laus. Ekkja Jóhanns sál. er öldruð kona,
heilsulítil og félaus. Guðm. sál. Olafsson átti
barn ð ára, sem við fráfall hans hlýtr að
lenda á sveit. 26. jan. 1884. þ. B.
Sauðapjófnaörinn.
(Leiðrétting).
I 1. og 2. tölubl. »þjóðólfs« þ. á. hefi ég